Psalm 38
1 Ein Psalm Davids. Zum Gedächtnis. HERR, strafe mich nicht in deinem Zorn, züchtige mich nicht in deinem Grimm;
| مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن. |
2 denn deine Pfeile haben mich getroffen, und deine Hand liegt schwer auf mir.
| تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام. |
3 Es ist nichts Unversehrtes an meinem Fleisch vor deinem Zorn, kein Friede in meinen Gebeinen wegen meiner Sünde.
| در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند. |
4 Denn meine Schulden gehen über mein Haupt; wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer geworden.
| تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند. |
5 Meine Wunden stinken und eitern von meiner Torheit.
| به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند. |
6 Ich bin tief gebeugt und niedergedrückt; ich gehe traurig einher den ganzen Tag;
| به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم. |
7 denn meine Lenden sind ganz entzündet, und es ist nichts Gesundes an meinem Fleisch.
| از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است. |
8 Ich bin ganz kraftlos und zermalmt; ich heule vor Unruhe meines Herzens.
| تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم. |
9 O Herr, mein ganzes Verlangen sei dir vorgelegt, und mein Seufzen sei dir nicht verborgen!
| خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست. |
10 Mein Herz pocht heftig, meine Kraft hat mich verlassen, und das Licht meiner Augen ist nicht bei mir.
| قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است. |
11 Meine Lieben und Freunde treten beiseite wegen meiner Plage, und meine Nächsten stehen von ferne;
| دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند. |
12 die aber, welche mir nach dem Leben trachten, legen mir Schlingen, und die mein Unglück suchen, besprechen meinen Untergang und ersinnen Lügen den ganzen Tag.
| آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند. |
13 Ich aber bin wie ein Tauber und höre nichts, und wie ein Stummer, der seinen Mund nicht auftut.
| من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید. |
14 Und ich bin wie einer, der nichts hört, und in dessen Mund kein Widerspruch ist.
| مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد. |
15 Denn auf dich, HERR, hoffe ich; du wirst antworten, Herr, mein Gott!
| ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد. |
16 Denn wenn ich redete, wie würden sie sich über mich freuen! Wenn mein Fuß ins Wanken geriete, wie würden sie frohlocken über mich!
| نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند. |
17 Denn ich bin nahe daran zu fallen, und mein Schmerz ist immerdar vor mir.
| نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد. |
18 Denn ich bekenne meine Schuld und bin bekümmert wegen meiner Sünde.
| من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم. |
19 Aber die mich grundlos befeinden, sind mächtig, und derer, die mich unter falschem Vorwand hassen, sind viele.
| دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند. |
20 Die mir Gutes mit Bösem vergelten, sind mir feind, weil ich dem Guten nachjage.
| آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم. |
21 Verlaß mich nicht, o HERR! Mein Gott, sei nicht fern von mir!
| خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش. |
22 Eile mir zu helfen, o Herr, mein Heil!
| ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب! |
