Psalm 38
1 Ein Psalm Davids. Zum Gedächtnis. HERR, strafe mich nicht in deinem Zorn, züchtige mich nicht in deinem Grimm;
Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
2 denn deine Pfeile haben mich getroffen, und deine Hand liegt schwer auf mir.
Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
3 Es ist nichts Unversehrtes an meinem Fleisch vor deinem Zorn, kein Friede in meinen Gebeinen wegen meiner Sünde.
Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
4 Denn meine Schulden gehen über mein Haupt; wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer geworden.
Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
5 Meine Wunden stinken und eitern von meiner Torheit.
Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
6 Ich bin tief gebeugt und niedergedrückt; ich gehe traurig einher den ganzen Tag;
Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
7 denn meine Lenden sind ganz entzündet, und es ist nichts Gesundes an meinem Fleisch.
Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
8 Ich bin ganz kraftlos und zermalmt; ich heule vor Unruhe meines Herzens.
Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
9 O Herr, mein ganzes Verlangen sei dir vorgelegt, und mein Seufzen sei dir nicht verborgen!
Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
10 Mein Herz pocht heftig, meine Kraft hat mich verlassen, und das Licht meiner Augen ist nicht bei mir.
Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
11 Meine Lieben und Freunde treten beiseite wegen meiner Plage, und meine Nächsten stehen von ferne;
Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
12 die aber, welche mir nach dem Leben trachten, legen mir Schlingen, und die mein Unglück suchen, besprechen meinen Untergang und ersinnen Lügen den ganzen Tag.
Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
13 Ich aber bin wie ein Tauber und höre nichts, und wie ein Stummer, der seinen Mund nicht auftut.
Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
14 Und ich bin wie einer, der nichts hört, und in dessen Mund kein Widerspruch ist.
Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
15 Denn auf dich, HERR, hoffe ich; du wirst antworten, Herr, mein Gott!
Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
16 Denn wenn ich redete, wie würden sie sich über mich freuen! Wenn mein Fuß ins Wanken geriete, wie würden sie frohlocken über mich!
Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
17 Denn ich bin nahe daran zu fallen, und mein Schmerz ist immerdar vor mir.
Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
18 Denn ich bekenne meine Schuld und bin bekümmert wegen meiner Sünde.
Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
19 Aber die mich grundlos befeinden, sind mächtig, und derer, die mich unter falschem Vorwand hassen, sind viele.
En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
20 Die mir Gutes mit Bösem vergelten, sind mir feind, weil ich dem Guten nachjage.
Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
21 Verlaß mich nicht, o HERR! Mein Gott, sei nicht fern von mir!
Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
22 Eile mir zu helfen, o Herr, mein Heil!
Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
