Psalm 34

1 Von David. Als er seine Gebärde verstellte vor Abimelech und dieser ihn von sich trieb und er hinwegging. Ich will den HERRN allezeit preisen, sein Lob soll immerdar in meinem Munde sein.

مزمور داوود، زمانی که نزد اَبیمِلِک خود را به دیوانگی زد، و او داوود را از آنجا بیرون راند. خداوند را در هر زمان ستایش خواهم کرد؛ شکر و سپاس از او پیوسته بر زبانم جاری خواهد بود.

2 Meine Seele rühme sich des HERRN; die Elenden sollen es hören und sich freuen.

جان من به خداوند افتخار می‌کند؛ فروتنان و بینوایان این را خواهند شنید و خوشحال خواهند شد.

3 Preiset mit mir den HERRN, und lasset uns miteinander seinen Namen erhöhen!

بیایید با من عظمت خداوند را اعلام کنید؛ بیایید با هم نام او را ستایش کنیم!

4 Da ich den HERRN suchte, antwortete er mir und errettete mich aus aller meiner Furcht.

خداوند را به کمک طلبیدم و او مرا اجابت فرمود و مرا از همهٔ ترسهایم رها ساخت.

5 Die auf ihn blicken, werden strahlen, und ihr Angesicht wird nicht erröten.

کسانی که به سوی او نظر می‌کنند از شادی می‌درخشند؛ آنها هرگز سرافکنده نخواهند شد.

6 Da dieser Elende rief, hörte der HERR und half ihm aus allen seinen Nöten.

این حقیر فریاد برآورد و خداوند صدای او را شنید و او را از همهٔ مشکلاتش رهانید.

7 Der Engel des HERRN lagert sich um die her, so ihn fürchten, und errettet sie.

فرشتهٔ خداوند دور آنانی که از خداوند می‌ترسند و او را گرامی می‌دارند حلقه می‌زند و ایشان را از خطر می‌رهاند.

8 Schmecket und sehet, wie freundlich der HERR ist; wohl dem, der auf ihn traut!

بچشید و ببینید که خداوند نیکوست! خوشا به حال کسانی که به او پناه می‌برند!

9 Fürchtet den HERRN, ihr seine Heiligen; denn die ihn fürchten, haben keinen Mangel.

ای همهٔ عزیزان خداوند، او را گرامی بدارید؛ زیرا کسانی که ترس و احترام او را در دل دارند هرگز محتاج و درمانده نخواهند شد.

10 Junge Löwen leiden Not und Hunger; aber die den HERRN suchen, müssen nichts Gutes entbehren.

شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی‌بهره نیستند.

11 Kommt her, ihr Kinder, hört mir zu; ich will euch die Furcht des HERRN lehren!

ای فرزندان، بیایید تا به شما درس خداترسی یاد بدهم. به من گوش کنید!

12 Wer hat Lust zum Leben und möchte gern gute Tage sehen?

کیست که می‌خواهد زندگی خوب و عمر طولانی داشته باشد؟

13 Behüte deine Zunge vor Bösem und deine Lippen, daß sie nicht trügen;

پس، زبانت را از بدی و دروغ حفظ کن.

14 weiche vom Bösen und tue Gutes, suche Frieden und jage ihm nach!

آری، از بدی دوری کن و نیکویی و آرامش را پیشهٔ خود ساز.

15 Die Augen des HERRN achten auf die Gerechten und seine Ohren auf ihr Schreien;

چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهایش به فریاد کمک ایشان.

16 das Antlitz des HERRN steht wider die, so Böses tun, daß er ihr Gedächtnis von der Erde vertilge.

اما روی خداوند بر ضد بدکاران است و سرانجام، اثر آنها را از روی زمین محو خواهد ساخت.

17 Als jene schrieen, hörte der HERR und rettete sie aus aller ihrer Not.

نیکان فریاد برآوردند و خداوند صدای ایشان را شنید و آنها را از تمام سختیهایشان رهانید.

18 Der HERR ist nahe denen, die zerbrochenen Herzens sind, und hilft denen, deren Geist zerschlagen ist.

خداوند نزدیک دلشکستگان است؛ او آنانی را که امید خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد.

19 Der Gerechte muß viel leiden; aber der HERR rettet ihn aus dem allem.

مشکلات شخص عادل زیاد است، اما خداوند او را از همهٔ مشکلاتش می‌رهاند.

20 Er bewahrt ihm alle seine Gebeine, daß nicht eines derselben zerbrochen wird.

خداوند تمام استخوانهای او را حفظ می‌کند و نمی‌گذارد حتی یکی از آنها شکسته شود.

21 Den Gottlosen wird die Bosheit töten, und die den Gerechten hassen, müssen es büßen.

شرارت آدم شرور او را خواهد کشت؛ و دشمنان شخص عادل مجازات خواهند شد.

22 Der HERR erlöst die Seele seiner Knechte, und alle, die auf ihn vertrauen, werden es nicht zu büßen haben.

خداوند جان خدمتگزاران خود را نجات می‌دهد؛ کسانی که به او پناه می‌برند، محکوم و مجازات نخواهند شد.