Psalm 18
1 Für den Vorsänger. Von dem Knecht des HERRN, von David, welcher dem HERRN die Worte dieses Liedes sang, an dem Tage, da der HERR ihn aus der Hand aller seiner Feinde errettet hatte, auch aus der Hand Sauls. Er sprach: Ich will dich von Herzen lieben, HERR, meine Stärke!
Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
2 Der HERR ist meine Felsenkluft, meine Burg und meine Zuflucht; mein Gott ist ein Fels, darin ich mich berge, mein Schild und das Horn meines Heils, meine Festung.
Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
3 Den HERRN, den Hochgelobten, rief ich an und wurde von meinen Feinden errettet!
Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
4 Todeswehen umfingen mich, Bäche Belials schreckten mich;
Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585)
6 Da mir angst ward, rief ich den HERRN an und schrie zu meinem Gott; er hörte in seinem Tempel meine Stimme, mein Schreien vor ihm drang zu seinen Ohren.
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
7 Die Erde bebte und erzitterte, die Grundfesten der Berge wurden erschüttert und bebten, weil er zornig war.
Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
8 Rauch stieg auf von seiner Nase und verzehrendes Feuer aus seinem Munde, Feuerglut brannte daraus hervor.
Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
9 Er neigte den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen;
Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
10 er fuhr auf dem Cherub und flog daher, er schwebte auf den Fittichen des Windes.
A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
11 Er machte Finsternis zu seinem Gezelt, dunkle Wasser, dichte Wolken zur Hütte um sich her.
Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
12 Aus dem Glanze vor ihm gingen seine Wolken über von Hagel und Feuerglut;
Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
13 und der HERR donnerte im Himmel, der Höchste ließ seine Stimme erschallen, Hagel und Feuerglut.
I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
14 Und er schoß seine Pfeile und zerstreute sie, schleuderte Blitze und schreckte sie.
Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
15 Da sah man Wasserbäche, und die Gründe des Erdbodens wurden aufgedeckt von deinem Schelten, o HERR, von dem Schnauben deines grimmigen Zorns!
I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
16 Er streckte [seine Hand] aus von der Höhe und ergriff mich, er zog mich aus großen Wassern;
Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
17 er rettete mich von meinem mächtigen Feind und von meinen Hassern; denn sie waren mir zu stark;
Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
18 sie hatten mich überfallen zur Zeit meines Unglücks; aber der HERR ward mir zur Stütze
Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
19 und führte mich heraus in die Weite, er befreite mich; denn er hatte Wohlgefallen an mir.
Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
20 Der HERR vergalt mir nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände lohnte er mir;
Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
21 denn ich habe die Wege des HERRN bewahrt und bin nicht abgefallen von meinem Gott,
Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
22 sondern alle seine Verordnungen hatte ich vor Augen und stieß seine Satzungen nicht von mir,
Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
23 und ich hielt es ganz mit ihm und hütete mich vor meiner Sünde.
Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
24 Darum vergalt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände vor seinen Augen.
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
25 Gegen den Gütigen erzeigst du dich gütig, gegen den Rechtschaffenen rechtschaffen,
Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
26 gegen den Reinen erzeigst du dich rein, aber den Hinterlistigen überlistest du!
Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
27 Denn du rettest das elende Volk und erniedrigst die hohen Augen.
Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28 Ja, du zündest meine Leuchte an; der HERR, mein Gott, macht meine Finsternis licht;
Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
29 denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschmeißen und mit meinem Gott über die Mauer springen.
Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
30 Dieser Gott! Sein Weg ist vollkommen, die Rede des HERRN ist geläutert; er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.
Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
31 Denn wer ist Gott außer dem HERRN, und wer ist ein Fels außer unserm Gott?
Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
32 Der Gott, der mich mit Kraft umgürtete und meinen Weg unsträflich machte;
On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
33 er machte meine Füße den Hirschen gleich und stellte mich auf meine Höhen;
Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
34 er lehrte meine Hände streiten und meine Arme den ehernen Bogen spannen;
Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
35 du gabst mir den Schild deines Heils, und deine Rechte stützte mich, und deine Herablassung machte mich groß;
Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
36 du machtest mir Raum zum Gehen, daß meine Knöchel nicht wankten.
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
37 Ich jagte meinen Feinden nach und holte sie ein und kehrte nicht um, bis sie aufgerieben waren;
Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
38 ich zerschmetterte sie, daß sie nicht mehr aufstehen konnten; sie fielen unter meine Füße.
Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
39 Du hast mich gegürtet mit Kraft zum Streit, du hast unter mich gebeugt, die sich wider mich setzten.
Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
40 Du wandtest mir den Rücken meiner Feinde zu, und meine Hasser habe ich vertilgt.
Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
41 Sie schrieen, aber da war kein Retter; zum HERRN, aber er antwortete ihnen nicht.
Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
42 Und ich zerrieb sie zu Staub vor dem Winde, warf sie wie Kot hinaus.
I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
43 Du rettetest mich aus den Zänkereien des Volkes und setztest mich zum Haupt der Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir;
Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
44 sobald sie hören, folgen sie mir, die Kinder der Fremde schmeicheln mir;
Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
45 die Kinder der Fremde verzagen und kommen zitternd aus ihren Schlössern.
Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
46 Es lebe der HERR, und gepriesen sei mein Fels, und erhoben werde der Gott meines Heils!
Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
47 Der Gott, der mir Rache verlieh und die Völker unter mich zwang;
Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
48 der mich meinen Feinden entrinnen ließ und mich trotz meiner Widersacher erhöhte, mich errettete von dem gewalttätigen Mann!
Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
49 Darum will ich dich, o HERR, loben unter den Nationen und deinem Namen singen,
Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
50 der seinem Könige große Siege verliehen hat und seinem Gesalbten Gnade erweist, David und seinem Samen bis in Ewigkeit.
Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.
