< Psalm 136 >
1 Danket dem HERRN; denn er ist gütig; denn seine Gnade währt ewiglich!
Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
2 Danket dem Gott der Götter; denn seine Gnade währt ewiglich!
Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
3 Danket dem Herrn der Herren; denn seine Gnade währt ewiglich!
Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
4 Ihm, der allein große Wunder tut; denn seine Gnade währt ewiglich!
Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!
5 der den Himmel mit Verstand erschuf; denn seine Gnade währt ewiglich!
Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!
6 der die Erde über den Wassern ausbreitete; denn seine Gnade währt ewiglich!
De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!
7 der große Lichter machte; denn seine Gnade währt ewiglich!
De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!
8 die Sonne zur Beherrschung des Tages; denn seine Gnade währt ewiglich!
De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!
9 den Mond und die Sterne zur Beherrschung der Nacht; denn seine Gnade währt ewiglich!
Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!
10 der die Ägypter an ihren Erstgeburten schlug; denn seine Gnade währt ewiglich!
Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
11 und Israel aus ihrer Mitte führte; denn seine Gnade währt ewiglich!
En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!
12 mit starker Hand und mit ausgestrecktem Arm; denn seine Gnade währt ewiglich!
Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!
13 der das Schilfmeer in zwei Teile schnitt; denn seine Gnade währt ewiglich!
Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!
14 und Israel mitten hindurchführte; denn seine Gnade währt ewiglich!
Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!
15 und den Pharao samt seinem Heer ins Schilfmeer schüttelte; denn seine Gnade währt ewiglich!
Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!
16 der sein Volk durch die Wüste führte; denn seine Gnade währt ewiglich!
Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
17 der große Könige schlug; denn seine Gnade währt ewiglich!
Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
18 und mächtige Könige tötete; denn seine Gnade währt ewiglich!
Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
19 Sihon, den König der Amoriter; denn seine Gnade währt ewiglich!
Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!
20 Og, den König von Basan; denn seine Gnade währt ewiglich!
Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!
21 und ihr Land als Erbe gab; denn seine Gnade währt ewiglich!
Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
22 als Erbe seinem Knechte Israel; denn seine Gnade währt ewiglich!
Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
23 der in unsrer Niedrigkeit unser gedachte; denn seine Gnade währt ewiglich!
Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!
24 und uns unsern Feinden entriß; denn seine Gnade währt ewiglich!
En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!
25 der allem Fleisch Speise gibt; denn seine Gnade währt ewiglich!
Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!
26 Danket dem Gott des Himmels; denn seine Gnade währt ewiglich!
Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!