Psalm 132

1 Ein Wallfahrtslied. Gedenke, o HERR, dem David alle seine Mühen,

۱ سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.

2 daß er dem HERRN schwur und dem Mächtigen Jakobs gelobte:

۲ چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود

3 Ich will nicht in das Zelt meines Hauses gehen, noch auf das Lager meines Bettes steigen,

۳ که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد.

4 ich will meinen Augen keinen Schlaf und meinen Augenlidern keinen Schlummer gönnen,

۴ خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش،

5 bis ich eine Stätte gefunden habe für den HERRN, eine Wohnung für den Mächtigen Jakobs!

۵ تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب.

6 Siehe, wir hörten, sie sei zu Ephrata; wir haben sie gefunden im Gefilde von Jear!

۶ اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم.

7 Wir wollen kommen zu seiner Wohnung, wir wollen anbeten beim Schemel seiner Füße!

۷ به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.

8 HERR, mache dich auf zu deiner Ruhestatt, du und die Lade deiner Macht!

۸ ‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو.

9 Deine Priester sollen sich in Gerechtigkeit kleiden, und deine Frommen sollen jubeln.

۹ کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند.

10 Um Davids, deines Knechtes willen weise nicht ab das Angesicht deines Gesalbten!

۱۰ به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان.

11 Der HERR hat David in Wahrheit geschworen, davon wird er nicht abgehen: «Von der Frucht deines Leibes will ich setzen auf deinen Thron!

۱۱ خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت.

12 Werden deine Söhne meinen Bund bewahren und meine Zeugnisse, die ich sie lehren will, so sollen auch ihre Söhne für immer sitzen auf deinem Thron!»

۱۲ اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.»

13 Denn der HERR hat Zion erwählt und sie zu seiner Wohnung begehrt:

۱۳ زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده.

14 «Dies ist für immer meine Ruhestatt, hier will ich wohnen; denn so habe ich es begehrt.

۱۴ «این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم.

15 Ihre Nahrung will ich reichlich segnen, ihre Armen sättigen mit Brot.

۱۵ آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت،

16 Ihre Priester will ich mit Heil bekleiden, und ihre Frommen sollen jubeln.

۱۶ و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود.

17 Dort will ich dem David ein Horn hervorsprossen lassen, eine Leuchte zurichten meinem Gesalbten.

۱۷ در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت.

18 Seine Feinde will ich mit Schande bekleiden; aber auf ihm soll seine Krone glänzen!»

۱۸ دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.»