Psalm 129

1 Ein Wallfahrtslied. Sie haben mich oft bedrängt von meiner Jugend auf (so sage Israel),

Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;

2 sie haben mich oft bedrängt von meiner Jugend auf und haben mich doch nicht übermocht;

Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.

3 auf meinem Rücken haben Pflüger gepflügt und ihre Furchen lang gezogen.

Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.

4 Der HERR, der Gerechte, hat die Stricke der Gottlosen zerschnitten.

[Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.

5 Es müssen zuschanden werden und zurückweichen alle, die Zion hassen;

Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.

6 sie müssen werden wie das Gras auf den Dächern, welches verdorrt ist, bevor man es ausrauft,

Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;

7 mit welchem kein Schnitter seine Hand füllt und kein Garbenbinder seinen Schoß;

Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.

8 von denen auch die Vorübergehenden nicht sagen: «Der Segen des HERRN sei mit euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!»

I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.