Psalm 129

1 Ein Wallfahrtslied. Sie haben mich oft bedrängt von meiner Jugend auf (so sage Israel),

Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

2 sie haben mich oft bedrängt von meiner Jugend auf und haben mich doch nicht übermocht;

Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.

3 auf meinem Rücken haben Pflüger gepflügt und ihre Furchen lang gezogen.

Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.

4 Der HERR, der Gerechte, hat die Stricke der Gottlosen zerschnitten.

Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.

5 Es müssen zuschanden werden und zurückweichen alle, die Zion hassen;

Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.

6 sie müssen werden wie das Gras auf den Dächern, welches verdorrt ist, bevor man es ausrauft,

Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

7 mit welchem kein Schnitter seine Hand füllt und kein Garbenbinder seinen Schoß;

Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

8 von denen auch die Vorübergehenden nicht sagen: «Der Segen des HERRN sei mit euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!»

I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.