Psalm 122

1 Ein Wallfahrtslied. Von David. Ich freue mich an denen, die zu mir sagen: Lasset uns zum Hause des HERRN gehen!

Pieśń stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego pójdziemy.

2 Unsre Füße stehen in deinen Toren, Jerusalem!

Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalemie!

3 Jerusalem, du bist gebaut als eine Stadt, die fest in sich geschlossen ist,

O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!

4 wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme des HERRN (ein Zeugnis für Israel), zu preisen den Namen des HERRN!

Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.

5 Denn dort sind Stühle gesetzt zum Gericht, die Stühle des Hauses David.

Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.

6 Bittet für den Frieden Jerusalems! Es gehe wohl denen, die dich lieben!

Żądajcież pokoju Jeruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.

7 Friede sei in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!

Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.

8 Um meiner Brüder und Freunde willen sage ich: Friede sei in dir!

Dla braci moich i dla przyjaciół moich teraz ci będę żądał pokoju.

9 Um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen!

Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.