< Psalm 120 >

1 Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.
«Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
2 HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!
И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
3 Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?
Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
4 Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.
— Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
5 Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!
Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
6 Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!
Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
7 Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.
Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

< Psalm 120 >