< Psalm 120 >
1 Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.
Sa aking kahirapan tumawag ako kay Yahweh, at sinagot niya ako.
2 HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!
Iligtas mo ang aking buhay, O Yahweh, mula sa mga sinungaling na labi at mula sa mandarayang dila.
3 Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?
Paano ka niya parurusahan, at ano pa ang magagawa sa iyo, ikaw na may sinungaling na dila?
4 Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.
Papanain ka niya ng matalim na mga pana ng mandirigma, kung saan hinulma sa mainit na mga uling ng puno ng tambo.
5 Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!
Kaawaan ako dahil pansamantala akong naninirahan sa Mesech; nanirahan ako dati sa mga tolda ng Kedar.
6 Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!
Matagal akong nanirahan kasama silang napopoot sa kapayapaan.
7 Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.
Ako ay para sa kapayapaan, pero kapag ako ay nagsasalita, (sila) ay para sa digmaan.