Psalm 120

1 Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.

Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.

2 HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!

Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.

3 Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?

Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?

4 Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.

Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.

5 Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!

Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.

6 Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!

Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.

7 Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.

Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.