< Psalm 120 >

1 Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.
Canticum graduum. [Ad Dominum cum tribularer clamavi, et exaudivit me.
2 HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!
Domine, libera animam meam a labiis iniquis et a lingua dolosa.
3 Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?
Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi ad linguam dolosam?
4 Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.
Sagittæ potentis acutæ, cum carbonibus desolatoriis.
5 Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!
Heu mihi, quia incolatus meus prolongatus est! habitavi cum habitantibus Cedar;
6 Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!
multum incola fuit anima mea.
7 Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.
Cum his qui oderunt pacem eram pacificus; cum loquebar illis, impugnabant me gratis.]

< Psalm 120 >