< Psalm 120 >

1 Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.
Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
2 HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!
Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
3 Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?
Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
4 Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.
Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
5 Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!
Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
6 Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!
Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
7 Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.
Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.

< Psalm 120 >