< Psalm 120 >
1 Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.
Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
2 HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!
O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
3 Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?
Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
4 Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.
Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
5 Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!
O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
6 Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!
Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
7 Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.
Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.