Psalm 109

1 Dem Vorsänger. Ein Psalm Davids. Gott, den ich rühme, schweige nicht!

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;

2 Denn sie haben ihr gottloses und falsches Maul wider mich aufgetan; sie sagen mir Lügen ins Gesicht,

Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;

3 sie bieten gehässige Worte über mich herum und bekämpfen mich ohne Grund.

Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.

4 Dafür, daß ich sie liebe, sind sie mir feind; ich aber bete.

Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.

5 Sie beweisen mir Böses für Gutes und Haß für Liebe.

Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.

6 Bestelle einen Gesetzlosen über ihn, und ein Ankläger stehe zu seiner Rechten!

Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.

7 Wenn er gerichtet wird, so möge er schuldig gesprochen werden, und sein Gebet werde ihm zur Sünde!

Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.

8 Seiner Tage seien wenige, und sein Amt empfange ein anderer!

Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.

9 Seine Kinder sollen Waisen werden und sein Weib eine Witwe!

Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.

10 Seine Kinder müssen umherwanken und betteln, hilfesuchend aus ihren Ruinen hervorkommen!

Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.

11 Der Gläubiger nehme ihm alles weg, und Fremde sollen plündern, was er sich erworben.

Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.

12 Niemand gebe ihm Gnadenfrist, und keiner erbarme sich seiner Waisen!

Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.

13 Seine Nachkommenschaft falle der Ausrottung anheim, ihr Name erlösche im zweiten Geschlecht!

Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.

14 Seiner Väter Missetat müsse gedacht werden vor dem HERRN, und seiner Mutter Sünde werde nicht ausgetilgt!

Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.

15 Der HERR habe sie beständig vor Augen, daß ihr Gedächtnis von der Erde vertilgt werde,

Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;

16 weil er nicht daran dachte, Barmherzigkeit zu üben, sondern den Elenden und Armen verfolgte und den Niedergeschlagenen, um ihn in den Tod zu treiben.

Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.

17 Da er den Fluch liebte, so komme er über ihn; und da er den Segen nicht begehrte, so sei er fern von ihm!

Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.

18 Er zog den Fluch an wie sein Gewand; so dringe er in sein Inneres wie Wasser und wie Öl in seine Gebeine;

Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.

19 er sei ihm wie das Kleid, das er anzieht, und wie der Gurt, damit er sich ständig umgürtet!

Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.

20 Das sei der Lohn meiner Ankläger vonseiten des HERRN, derer, welche Arges wider meine Seele reden!

Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.

21 Du aber, o HERR, mein Herr, handle mit mir um deines Namens willen; denn deine Gnade ist gut; darum errette mich!

Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.

22 Denn ich bin elend und arm, und mein Herz ist verwundet in meiner Brust.

[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.

23 Wie ein Schatten, wenn er sich neigt, schleiche ich dahin; ich werde verscheucht wie eine Heuschrecke.

Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.

24 Meine Knie wanken vom Fasten, mein Fleisch magert gänzlich ab;

Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.

25 und ich bin ihnen zum Gespött geworden; wer mich sieht, schüttelt den Kopf.

Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.

26 Hilf mir, o HERR, mein Gott! Rette mich nach deiner Gnade,

Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;

27 so wird man erkennen, daß dies deine Hand ist, daß du, HERR, solches getan hast.

Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.

28 Fluchen sie, so segne du; setzen sie sich wider mich, so müssen sie zuschanden werden; aber dein Knecht müsse sich freuen.

Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.

29 Meine Ankläger müssen Schmach anziehen und in ihre Schande sich hüllen wie in einen Mantel.

Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.

30 Ich will den HERRN laut preisen mit meinem Munde und inmitten vieler ihn rühmen,

Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;

31 weil er dem Armen zur Seite steht, ihn zu retten von denen, die ihn verurteilen.

Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.