Psalm 107
1 «Danket dem Herrn, denn er ist gütig, denn seine Gnade währt ewig!»
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 So sollen sagen die Erlösten des HERRN, die er aus der Hand des Feindes erlöst
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 und die er aus den Ländern zusammengebracht hat, vom Aufgang und vom Niedergang, von Mitternacht und vom Meer,
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 die irregingen in der Wüste, auf ungebahntem Weg und keine Stadt fanden, wo sie wohnen konnten,
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 hungrig und durstig, daß ihre Seele in ihnen verschmachtete.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 und führte sie auf den rechten Weg, daß sie zu einer bewohnten Stadt gelangten,
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 daß er die durstige Seele getränkt und die hungernde Seele mit Gutem gesättigt hat!
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Die in Finsternis und Todesschatten saßen, gebunden in Elend und Eisen,
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 weil sie den Geboten Gottes widerstrebt und den Rat des Höchsten verachtet hatten,
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 so daß er ihr Herz durch Strafe beugte, daß sie dalagen und ihnen niemand half.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten,
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 und führte sie aus Finsternis und Todesschatten heraus und zerriß ihre Bande,
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 daß er eherne Türen zerbricht und eiserne Riegel zerschlägt!
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Die Toren, die wegen ihrer Übertretung und um ihrer Missetaten willen geplagt wurden,
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 daß ihrer Seele vor aller Nahrung ekelte und sie nahe waren den Pforten des Todes.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Er sandte sein Wort und machte sie gesund und ließ sie ihren Gräbern entrinnen,
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 sollen ihm Dankopfer bringen und seine Taten jubelnd erzählen!
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Die in Schiffen sich aufs Meer begaben und Handel trieben auf großen Wassern,
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 die des HERRN Werke sahen und seine Wunder auf hoher See,
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 wenn er sprach und einen Sturmwind erregte, der die Wellen in die Höhe warf,
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 daß sie emporfuhren gen Himmel und hinabfuhren zur Tiefe und ihre Seele vor Angst verging;
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 daß sie wirbelten und schwankten wie Trunkene, und alle ihre Weisheit dahin war.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er führte sie heraus aus ihren Ängsten;
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 er stillte den Sturm, daß er schwieg und die Wellen sich beruhigten;
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 und jene wurden froh, daß sie sich legten; und er führte sie an das erwünschte Gestade,
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 und sollen ihn erheben in der Versammlung des Volkes und im Kreise der Ältesten ihn rühmen!
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Er machte Ströme zur Wüste und ließ Wasserquellen vertrocknen;
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 fruchtbares Land wurde zur Salzwüste wegen der Bosheit derer, die es bewohnten.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Er machte aber auch die Wüste zum Wasserteich und dürres Land zu Wasserquellen.
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 Und er ließ Hungrige daselbst wohnen, und sie gründeten eine bewohnte Stadt;
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 und sie säten Äcker an und pflanzten Weinberge und hatten von den Früchten einen schönen Ertrag;
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 und er segnete sie, daß sie sich stark mehrten, und auch ihres Viehs machte er nicht wenig,
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 nachdem sie vermindert worden waren und gedemütigt durch den Druck des Unglücks und Kummers,
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 als er Verachtung auf die Fürsten goß und sie irregehen ließ in unwegsamer Wildnis;
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 aber er erhob den Armen aus dem Elend und machte die Geschlechter wie Schafherden.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Die Redlichen sollen es sehen und sich freuen, und alle Bosheit soll ihr Maul verschließen!
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Wer weise ist, der beobachte solches und merke sich die Gnadenerweisungen des HERRN!
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
