Psalm 107
1 «Danket dem Herrn, denn er ist gütig, denn seine Gnade währt ewig!»
| خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. | ۱ |
2 So sollen sagen die Erlösten des HERRN, die er aus der Hand des Feindes erlöst
| فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. | ۲ |
3 und die er aus den Ländern zusammengebracht hat, vom Aufgang und vom Niedergang, von Mitternacht und vom Meer,
| وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. | ۳ |
4 die irregingen in der Wüste, auf ungebahntem Weg und keine Stadt fanden, wo sie wohnen konnten,
| در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند. | ۴ |
5 hungrig und durstig, daß ihre Seele in ihnen verschmachtete.
| گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. | ۵ |
6 Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten
| آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۶ |
7 und führte sie auf den rechten Weg, daß sie zu einer bewohnten Stadt gelangten,
| و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. | ۷ |
8 die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. | ۸ |
9 daß er die durstige Seele getränkt und die hungernde Seele mit Gutem gesättigt hat!
| زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. | ۹ |
10 Die in Finsternis und Todesschatten saßen, gebunden in Elend und Eisen,
| آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. | ۱۰ |
11 weil sie den Geboten Gottes widerstrebt und den Rat des Höchsten verachtet hatten,
| زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. | ۱۱ |
12 so daß er ihr Herz durch Strafe beugte, daß sie dalagen und ihnen niemand half.
| و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود. | ۱۲ |
13 Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten,
| آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۳ |
14 und führte sie aus Finsternis und Todesschatten heraus und zerriß ihre Bande,
| ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. | ۱۴ |
15 die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۱۵ |
16 daß er eherne Türen zerbricht und eiserne Riegel zerschlägt!
| زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. | ۱۶ |
17 Die Toren, die wegen ihrer Übertretung und um ihrer Missetaten willen geplagt wurden,
| احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. | ۱۷ |
18 daß ihrer Seele vor aller Nahrung ekelte und sie nahe waren den Pforten des Todes.
| جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. | ۱۸ |
19 Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten.
| آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۹ |
20 Er sandte sein Wort und machte sie gesund und ließ sie ihren Gräbern entrinnen,
| کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. | ۲۰ |
21 die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۲۱ |
22 sollen ihm Dankopfer bringen und seine Taten jubelnd erzählen!
| و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. | ۲۲ |
23 Die in Schiffen sich aufs Meer begaben und Handel trieben auf großen Wassern,
| آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. | ۲۳ |
24 die des HERRN Werke sahen und seine Wunder auf hoher See,
| اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها. | ۲۴ |
25 wenn er sprach und einen Sturmwind erregte, der die Wellen in die Höhe warf,
| او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. | ۲۵ |
26 daß sie emporfuhren gen Himmel und hinabfuhren zur Tiefe und ihre Seele vor Angst verging;
| به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. | ۲۶ |
27 daß sie wirbelten und schwankten wie Trunkene, und alle ihre Weisheit dahin war.
| سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. | ۲۷ |
28 Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er führte sie heraus aus ihren Ängsten;
| آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۲۸ |
29 er stillte den Sturm, daß er schwieg und die Wellen sich beruhigten;
| طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. | ۲۹ |
30 und jene wurden froh, daß sie sich legten; und er führte sie an das erwünschte Gestade,
| پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. | ۳۰ |
31 die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۳۱ |
32 und sollen ihn erheben in der Versammlung des Volkes und im Kreise der Ältesten ihn rühmen!
| و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. | ۳۲ |
33 Er machte Ströme zur Wüste und ließ Wasserquellen vertrocknen;
| او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. | ۳۳ |
34 fruchtbares Land wurde zur Salzwüste wegen der Bosheit derer, die es bewohnten.
| و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن. | ۳۴ |
35 Er machte aber auch die Wüste zum Wasserteich und dürres Land zu Wasserquellen.
| بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. | ۳۵ |
36 Und er ließ Hungrige daselbst wohnen, und sie gründeten eine bewohnte Stadt;
| و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. | ۳۶ |
37 und sie säten Äcker an und pflanzten Weinberge und hatten von den Früchten einen schönen Ertrag;
| و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. | ۳۷ |
38 und er segnete sie, daß sie sich stark mehrten, und auch ihres Viehs machte er nicht wenig,
| و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. | ۳۸ |
39 nachdem sie vermindert worden waren und gedemütigt durch den Druck des Unglücks und Kummers,
| و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. | ۳۹ |
40 als er Verachtung auf die Fürsten goß und sie irregehen ließ in unwegsamer Wildnis;
| ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد. | ۴۰ |
41 aber er erhob den Armen aus dem Elend und machte die Geschlechter wie Schafherden.
| اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند. | ۴۱ |
42 Die Redlichen sollen es sehen und sich freuen, und alle Bosheit soll ihr Maul verschließen!
| صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. | ۴۲ |
43 Wer weise ist, der beobachte solches und merke sich die Gnadenerweisungen des HERRN!
| کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. | ۴۳ |
