< Psalm 105 >

1 Danket dem HERRN, ruft seinen Namen an, macht unter den Völkern seine Taten bekannt!
Waaqayyoof galata galchaa; maqaa isaas waammadhaa; waan inni hojjetes saboota gidduutti beeksisaa.
2 Singet vor ihm, spielet vor ihm, redet von allen seinen Wundern!
Isaaf faarfadhaa; faarfannaadhaan isa galateeffadhaa; waaʼee hojii isaa isa dinqisiisaa hundaas odeessaa.
3 Rühmet euch seines heiligen Namens! Es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!
Maqaa isaa qulqulluu sanaan boonaa; garaan warra Waaqayyoon barbaadanii haa gammadu.
4 Fragt nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Angesicht allezeit!
Waaqayyoo fi humna isaa barbaaddadhaa; yeroo hunda fuula isaa barbaadaa.
5 Gedenket seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteile seines Mundes!
Dinqii inni hojjete, hojii isaa dinqii sanaa fi murtii inni labse yaadadhaa;
6 O Same Abrahams, seines Knechtes, o ihr Söhne Jakobs, seine Auserkorenen!
isin tajaajiltoonni isaa, warri sanyii Abrahaam taatan, isin filatamtoonni isaa, ilmaan Yaaqoobis kana yaadadhaa.
7 Er, der HERR, ist unser Gott; auf der ganzen Erde gilt sein Recht.
Inni Waaqayyo Waaqa keenya; murtiin isaas lafa hunda irra jira.
8 Er gedenkt auf ewig an seinen Bund, an das Wort, das er tausend Geschlechtern befohlen hat;
Inni kakuu isaa bara baraan, waadaa gale sanas dhaloota kumaaf ni yaadata;
9 [des Bundes, ] den er mit Abraham geschlossen, seines Eides, den er Isaak geschworen hat.
inni kakuu Abrahaam wajjin gale, kakuu Yisihaaqiif kakates ni yaadata.
10 Er stellte ihn auf für Jakob als Satzung, für Israel als ewigen Bund,
Kanas Yaaqoobiif seera, Israaʼeliif immoo kakuu bara baraa godhee akkana jedhee mirkaneesseera:
11 da er sprach: «Dir gebe ich das Land Kanaan als euer Erbteil»,
“Ani biyya Kanaʼaan qooda ati dhaaltu godhee siif nan kenna.”
12 da sie noch leicht zu zählen waren, gar wenige und Fremdlinge darin,
Isaan yeroo lakkoobsaan xinnoo turanitti, dhugumaanuu xinnoo fi biyyattii keessattis keessummoota turanitti,
13 und wandern mußten von einem Volk zum andern und von einem Königreich zum andern.
sabaa gara sabaatti, mootummaa tokkoo gara mootummaa biraatti jooran.
14 Er ließ sie von keinem Menschen bedrücken und züchtigte Könige um ihretwillen:
Inni akka namni tokko iyyuu isaan cunqursu hin eeyyamne; sababii isaaniitiifis akkana jedhee mootota ifate:
15 «Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!»
“Dibamtoota koo hin tuqinaa; raajota koos hin miidhinaa.”
16 Und er rief eine Hungersnot herbei über das Land und zerschlug jegliche Stütze an Brot.
Inni beela biyyattiitti waame; midhaan nyaataa hundas ni balleesse;
17 Er sandte einen Mann vor ihnen her, Joseph ward zum Sklaven verkauft!
innis Yoosef namicha akka garbaatti gurgurame tokko isaan dura erge.
18 Sie zwangen seinen Fuß in einen Stock; seine Seele geriet in Fesseln;
Isaan foncaadhaan miilla isaa luqqisan; mormi isaas sibiila keessa galfame;
19 bis zur Zeit, da sein Wort eintraf und der Ausspruch des HERRN ihn geläutert hatte.
hamma wanni inni duraan dursee dubbate guutamutti dubbiin Waaqayyoo isa qore.
20 Der König sandte hin und befreite ihn; der die Völker beherrschte, ließ ihn los.
Mootiin nama ergee gad isa dhiisise; bulchaan sabaa isa hiiksise.
21 Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über alle seine Güter,
Mootichis mana isaa irratti ajajaa, qabeenya isaa hunda irratti immoo bulchaa isa godhate;
22 daß er seine Fürsten nach Belieben binde und seine Ältesten unterweise.
kanas akka inni akkuma fedhetti qondaaltota isaa gorsuuf, akka inni maanguddoota isaa ogummaa barsiisuuf godhe.
23 Da zog Israel nach Ägypten, und Jakob wurde ein Fremdling im Lande Hams.
Israaʼel biyya Gibxi dhaqe; Yaaqoobis akka alagaatti biyya Haam keessa jiraate.
24 Und er machte sein Volk sehr fruchtbar und ließ es zahlreicher werden als seine Dränger.
Waaqayyo saba isaa akka malee baayʼise; akka isaan amajaajota isaanii caalaa jabaatanis godhe;
25 Er wandte ihr Herz, sein Volk zu hassen, arglistig zu handeln an seinen Knechten.
innis akka isaan saba isaa jibbanii fi akka isaan tajaajiltoota isaatti mariʼataniif yaada isaanii geeddare.
26 Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.
Waaqnis Musee tajaajilaa isaatii fi Aroon filatamaa isaa erge.
27 Die verrichteten seine Zeichen unter ihnen und taten Wunder im Lande Hams.
Isaanis jara gidduutti mallattoo isaa, biyya Haam keessatti immoo dinqii isaa argisiisan.
28 Er sandte Finsternis, und es ward Nacht, damit sie seinen Worten nicht widerstreben möchten.
Inni dukkana ergee biyyattii dukkaneesse; isaan dubbii isaatti fincilaniiruutii.
29 Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und tötete ihre Fische;
Inni bishaanota isaanii dhiigatti geeddaree akka qurxummiiwwan isaanii dhuman godhe.
30 ihr Land wimmelte von Fröschen bis in die Gemächer ihrer Könige.
Fatteen biyya isaanii guutee diinqa mootota isaanii keessa yaaʼe.
31 Er sprach; und es kamen Fliegenschwärme, Mücken in alle ihre Grenzen.
Inni dubbannaan tuunni tisiisaatii fi bookeen biyya isaanii hunda keessa guutte.
32 Er gab ihnen Hagel statt Regen, Feuerflammen auf ihr Land;
Inni qooda bokkaa cabbii isaaniif roobse; bakakkaas biyya isaaniitti erge;
33 und er schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Land.
wayinii isaaniitii fi muka harbuu isaanii balleesse; mukkeen biyya isaaniis ni caccabse.
34 Er sprach; da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl,
Inni dubbannaan hawwaannisnii fi korophisni hedduun dhufan;
35 die fraßen alles Kraut im Lande und verzehrten ihre Feldfrüchte.
isaanis biqiltuu biyya jaraa hunda nyaatan; waan lafti isaanii baases ni fixan.
36 Und er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, alle Erstlinge ihrer Kraft.
Ergasii inni hangafa biyya isaanii hunda, jabina isaanii jalqabaas ni dhaʼe.
37 Aber sie ließ er ausziehen mit Silber und Gold, und es war kein Strauchelnder unter ihren Stämmen.
Akka sabni Israaʼel meetii fi warqee baadhatee baʼu godhe; gosa isaanii keessaa namni tokko iyyuu hin gufanne.
38 Ägypten war froh, daß sie gingen; denn der Schrecken vor ihnen war auf sie gefallen.
Israaʼeloonni baanaan warri Gibxi gammadan; isaan Israaʼelin sodaatanii turaniitii.
39 Er breitete vor ihnen eine Wolke aus zur Decke und Feuer, um die Nacht zu erleuchten.
Inni akka gaaddisaatti duumessa isaan irra qabe; akka halkaniin isaaniif ibsuuf immoo ibidda qabsiiseef.
40 Sie forderten; da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.
Isaan kadhannaan inni dimbiriqqee kenneef; buddeena samiitiinis isaan quufse.
41 Er öffnete den Felsen; da floß Wasser heraus; es floß ein Bach in der Wüste.
Innis kattaa bane; bishaanis keessaa gad dhangalaʼe; akkuma bishaan lagaattis gammoojjii keessaa yaaʼe.
42 Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht.
Inni waadaa isaa qulqulluu, kan garbicha isaa Abrahaamiif gale sana yaadateeraatii.
43 Er ließ sein Volk ausziehen mit Freuden, mit Jubel seine Auserwählten.
Inni saba isaa gammachuun, warra isaaf filataman immoo ililleedhaan baaseera;
44 Und er gab ihnen die Länder der Heiden; und woran die Völker sich abgemüht hatten, das nahmen sie in Besitz;
inni biyya ormootaa isaaniif kenne; isaanis waan saboonni sun itti dadhaban dhaalan;
45 auf daß sie seine Satzungen halten und seine Lehren bewahren möchten. Hallelujah!
kanas akka isaan sirna isaa eeganii seera isaatiif bulaniif godhe. Haalleluuyaa.

< Psalm 105 >