< Psalm 103 >
1 Von David. Lobe den HERRN, meine Seele, und alles, was in mir ist, seinen heiligen Namen!
Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
2 Lobe den HERRN, meine Seele, und vergiß nicht, was er dir Gutes getan!
Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
3 Der dir alle deine Sünden vergibt und alle deine Gebrechen heilt;
Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
4 der dein Leben vom Verderben erlöst, der dich krönt mit Gnade und Barmherzigkeit;
Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
5 der dein Alter mit Gutem sättigt, daß du wieder jung wirst wie ein Adler.
Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
6 Der HERR übt Gerechtigkeit und schafft allen Unterdrückten Recht.
Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
7 Er hat seine Wege Mose kundgetan, den Kindern Israel seine Taten.
Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
8 Barmherzig und gnädig ist der HERR, geduldig und von großer Güte.
Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
9 Er wird nicht immerdar hadern und nicht ewiglich zürnen.
Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
10 Er hat nicht mit uns gehandelt nach unsern Sünden und uns nicht vergolten nach unsrer Missetat;
Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
11 denn so hoch der Himmel über der Erde ist, so groß ist seine Gnade über die, so ihn fürchten;
Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
12 so fern der Morgen ist vom Abend, hat er unsre Übertretung von uns entfernt.
A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
13 Wie sich ein Vater über Kinder erbarmt, so erbarmt sich der HERR über die, so ihn fürchten;
Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
14 denn er weiß, was für ein Gemächte wir sind; er denkt daran, daß wir Staub sind.
Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
15 Eines Menschen Tage sind wie Gras; er blüht wie eine Blume auf dem Felde;
Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
16 wenn ein Wind darüber geht, so ist sie nimmer da, und ihre Stätte kennt sie nicht mehr;
Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
17 aber die Gnade des HERRN währt von Ewigkeit zu Ewigkeit über die, so ihn fürchten, und seine Gerechtigkeit auf Kindeskind;
Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
18 bei denen, die seinen Bund bewahren und an seine Gebote gedenken, sie zu tun.
Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
19 Der HERR hat seinen Thron im Himmel gegründet, und seine Herrschaft erstreckt sich über alles.
Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
20 Lobet den HERRN, ihr seine Engel, ihr starken Helden, die ihr seinen Befehl ausrichtet, gehorsam der Stimme seines Worts!
Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
21 Lobet den HERRN, alle seine Heerscharen, seine Diener, die ihr seinen Willen tut!
Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
22 Lobet den HERRN, alle seine Werke, an allen Orten seiner Herrschaft! Lobe den HERRN, meine Seele!
Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.