< Sprueche 1 >
1 Sprüche Salomos, des Sohnes Davids, des Königs von Israel,
İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
2 daß man Weisheit und Zucht erlerne und verständige Reden verstehe,
Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
3 daß man Gedankenzucht erlange, Rechtssinn, Urteilskraft und Aufrichtigkeit;
Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
4 damit den Einfältigen Klugheit, den Jünglingen Erkenntnis und Besonnenheit verliehen werde.
Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
5 Wer weise ist, hört darauf und vermehrt seine Kenntnisse, und wer verständig ist, eignet sich Fertigkeiten an,
Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
6 damit er Sprichwörter und bildliche Rede verstehe, die Worte der Weisen und ihre Rätsel.
Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
7 Die Furcht des HERRN ist der Anfang der Erkenntnis; nur Toren verachten Weisheit und Zucht!
Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
8 Höre, mein Sohn, die Unterweisung deines Vaters und verwirf nicht die Lehre deiner Mutter!
Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
9 Denn sie sind ein schöner Kranz für dein Haupt und ein Geschmeide um deinen Hals.
Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
10 Mein Sohn, wenn dich Sünder überreden wollen, so willige nicht ein,
Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
11 wenn sie sagen: «Komm mit uns, wir wollen auf Blut lauern, wir wollen dem Unschuldigen ohne Ursache nachstellen;
Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
12 wir wollen sie verschlingen wie der Scheol die Lebendigen, als sänken sie unversehens ins Grab! (Sheol )
Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər. (Sheol )
13 Wir wollen allerlei kostbares Gut gewinnen und unsre Häuser füllen mit Raub;
Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
14 schließe dich uns auf gut Glück an, wir wollen gemeinsame Kasse führen!»
Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
15 Mein Sohn, geh nicht mit ihnen auf dem Wege, halte deinen Fuß zurück von ihrem Pfad!
Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
16 Denn ihre Füße laufen zum Bösen und eilen Blut zu vergießen.
Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
17 Denn vergeblich wird das Netz ausgespannt vor den Augen aller Vögel;
Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
18 sie aber lauern auf ihr eigenes Blut und stellen ihrem eigenen Leben nach.
Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
19 Dies ist das Schicksal aller, die nach [ungerechtem] Gewinn trachten: er kostet seinen Besitzern die Seele!
Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
20 Die Weisheit ruft draußen laut, öffentlich läßt sie ihre Stimme hören;
Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
21 im ärgsten Straßenlärm schreit sie, an den Pforten der Stadttore hält sie ihre Reden:
O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
22 Wie lange wollt ihr Einfältigen die Einfalt lieben und ihr Spötter Lust am Spotten haben und ihr Toren Erkenntnis hassen?
«Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
23 Kehret um zu meiner Zurechtweisung! Siehe, ich will euch meinen Geist sprudeln lassen, euch meine Worte kundtun!
Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
24 Darum, weil ich rufe und ihr mich abweiset, weil ich meine Hand ausstrecke und niemand darauf achtet,
Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
25 weil ihr vielmehr allen meinen Rat verwerfet und meine Zurechtweisung nicht begehret,
Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
26 so werde auch ich eures Unglücks lachen und euer spotten,
Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
27 wenn das, was ihr fürchtet, wie ein Wetter über euch kommt und euer Schicksal euch wie ein Wirbelsturm überraschen wird, wenn euch Angst und Not überfällt.
Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
28 Dann werden sie mich anrufen, aber ich werde nicht antworten; sie werden mich eifrig suchen und nicht finden,
O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
29 darum, daß sie die Erkenntnis gehaßt und die Furcht des HERRN nicht erwählt haben,
Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
30 daß sie meinen Rat nicht begehrt und alle meine Zurechtweisung verschmäht haben.
Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
31 Darum sollen sie von der Frucht ihres eigenen Weges essen und von ihren eigenen Ratschlägen genug bekommen!
Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
32 Denn ihre Verirrung bringt die Einfältigen um, und ihre Sorglosigkeit stürzt die Toren ins Verderben.
Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
33 Wer aber mir gehorcht, wird sicher wohnen und kein Unheil fürchten müssen.
Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».