Sprueche 9
1 Die Weisheit baute ihr Haus, sie hieb ihre sieben Säulen aus.
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 Sie schlachtete ihr Vieh, mischte ihren Wein und deckte ihre Tafel fein.
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 Sie sandte ihre Mägde aus und ließ auf den höchsten Punkten der Stadt ausrufen:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 Wer einfältig ist, der mache sich herzu!
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 Zu den Unweisen spricht sie: Kommt her, esset von meinem Brot und trinkt von dem Wein, den ich gemischt habe!
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 Verlasset die Torheit, auf daß ihr lebet, und geht einher auf dem Wege des Verstandes!
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 Wer einen Spötter züchtigt, holt sich Beschimpfung, und wer einen Gottlosen bestraft, kriegt sein Teil.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Bestrafe den Spötter nicht! Er haßt dich; bestrafe den Weisen, der wird dich lieben!
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Gib dem Weisen, so wird er noch weiser werden; belehre den Gerechten, so wird er noch mehr lernen!
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 Der Weisheit Anfang ist die Furcht des HERRN, und die Erkenntnis des Heiligen ist Verstand.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Denn durch mich werden deine Tage sich mehren und werden Jahre zu deinem Leben hinzugefügt.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Bist du weise, so kommt es dir selbst zugute; bist du aber ein Spötter, so hast du's allein zu tragen.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 Frau Torheit ist frech, dabei ein einfältiges Ding, das gar nichts weiß;
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 und doch sitzt sie bei der Tür ihres Hauses, auf einem Sessel auf den Höhen der Stadt,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 daß sie denen, die des Weges gehen, die auf richtigem Pfade wandeln, zurufe:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 «Wer einfältig ist, der kehre hier ein!» Und zum Unverständigen spricht sie:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 «Gestohlenes Wasser ist süß und heimliches Brot ist angenehm!»
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
