Sprueche 7
1 Mein Sohn, bewahre meine Rede und birg meine Gebote in dir!
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Beobachte meine Gebote, so wirst du leben, und bewahre meine Lehre wie einen Augapfel!
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Binde sie an deine Finger, schreibe sie auf die Tafel deines Herzens!
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Sprich zur Weisheit: Du bist meine Schwester! und sage zum Verstand: Du bist mein Vertrauter!
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 daß du bewahrt bleibest vor dem fremden Weibe, vor der Buhlerin, die glatte Worte gibt!
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Denn als ich am Fenster meines Hauses durch das Gitter guckte
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 und die Einfältigen beobachtete, bemerkte ich unter den Söhnen einen unverständigen Jüngling.
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 Der strich auf der Gasse herum, nicht weit von ihrem Winkel, und betrat den Weg zu ihrem Haus
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 in der Dämmerung, beim Einbruch der Nacht, da es dunkelte.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Siehe, da lief ihm ein Weib entgegen im Hurenschmuck und verschmitzten Herzens,
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 frech und zügellos. Ihre Füße können nicht zu Hause bleiben;
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 bald auf der Straße, bald auf den Plätzen, an allen Ecken lauert sie.
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Die ergriff und küßte ihn, und mit unverschämter Miene sprach sie zu ihm:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 «Ich war ein Dankopfer schuldig, heute habe ich meine Gelübde bezahlt;
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 darum bin ich ausgegangen dir entgegen, um eifrig dein Angesicht zu suchen, und ich fand dich auch!
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Ich habe mein Lager mit Teppichen gepolstert, mit bunten Decken von ägyptischem Garn;
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 ich habe mein Bett besprengt mit Myrrhe, Aloe und Zimt.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Komm, wir wollen der Liebe genießen bis zum Morgen, uns an Liebkosungen ergötzen!
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Denn der Mann ist nicht zu Hause, er hat eine weite Reise angetreten,
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 er hat den Geldbeutel mitgenommen und kommt erst am Tage des Vollmonds wieder heim.»
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Durch ihr eifriges Zureden machte sie ihn geneigt und bewog ihn mit ihren glatten Worten,
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 so daß er ihr plötzlich nachlief, wie ein Ochse zur Schlachtbank geht und wie ein Gefesselter zum Narrenhaus
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 (bis ihm der Pfeil die Leber spaltet), wie ein Vogel ins Netz hinein fliegt und nicht weiß, daß es ihn sein Leben kostet!
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 So schenkt mir nun Gehör, ihr Söhne, und merkt auf die Reden meines Mundes!
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Dein Herz neige sich nicht ihren Wegen zu, und verirre dich nicht auf ihre Pfade;
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 denn sie hat viele verwundet und zu Fall gebracht, und gewaltig ist die Zahl ihrer Opfer.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
