Sprueche 31
1 Worte des Königs Lemuel; die Lehre, die seine Mutter ihm gab:
Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
2 Was soll ich dir raten, mein Sohn, du Sohn meines Leibes, du Sohn meiner Gelübde?
Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?
3 Opfere nicht den Weibern deine Kraft, noch deine Zeit denen, welche die Könige entnerven!
Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co [prowadzi] do zguby królów.
4 Es ziemt sich für Könige nicht, Lemuel, es ziemt sich für Könige nicht, Wein zu trinken, noch für Fürsten der Hang zu berauschendem Getränk!
Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;
5 Sie könnten über dem Trinken das Gesetz vergessen und ein falsches Urteil fällen all dem unglücklichen Volk.
By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Gebt starkes Getränk denen, die untergehen, und Wein den betrübten Seelen!
Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.
7 So können sie über dem Trinken ihre Armut vergessen und brauchen nicht mehr an ihr Leid zu denken.
Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
8 Tue deinen Mund auf für den Stummen, für das Recht aller Verlassenen!
Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Tue deinen Mund auf, richte recht und verteidige den Elenden und Armen!
Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.
10 Ein wackeres Weib (wer findet es?) ist weit mehr wert als köstliche Perlen!
Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.
11 Auf sie verläßt sich ihres Mannes Herz, und an Gewinn mangelt es ihm nicht.
Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.
12 Sie erweist ihm Gutes und nichts Böses ihr ganzes Leben lang.
Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
13 Sie zieht Wolle und Flachs und verarbeitet es mit willigen Händen.
Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.
14 Wie die Handelsschiffe bringt sie ihr Brot aus der Ferne herbei.
Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.
15 Bevor der Morgen graut, ist sie schon auf und gibt Speise heraus für ihr Haus und befiehlt ihren Mägden.
Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
16 Sie trachtet nach einem Acker und erwirbt ihn auch; mit dem Ertrag ihrer Hände pflanzt sie einen Weinberg an.
Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
17 Sie gürtet ihre Lenden mit Kraft und stählt ihre Arme.
Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
18 Sie sieht, daß ihre Arbeit gedeiht; ihr Licht geht auch des Nachts nicht aus.
Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
19 Sie greift nach dem Spinnrocken, und ihre Hände fassen die Spindel.
Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
20 Sie tut ihre Hand dem Unglücklichen auf und reicht ihre Hände dem Armen.
Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
21 Vor dem Schnee ist ihr nicht bange für ihr Haus, denn ihr ganzes Haus ist in Scharlach gekleidet.
Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
22 Sie macht sich selbst Decken; Linnen und Purpur ist ihr Gewand.
Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
23 Ihr Mann ist wohlbekannt in den Toren, wenn er unter den Ältesten des Landes sitzt.
Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
24 Sie macht Hemden und verkauft sie und liefert dem Händler Gürtel.
Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
25 Kraft und Würde ist ihr Gewand, und sie lacht des künftigen Tages.
Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
26 Ihren Mund öffnet sie mit Weisheit, und freundliche Unterweisung ist auf ihrer Zunge.
Otwiera swe usta mądrze i na jej języku [jest] prawo miłosierdzia.
27 Sie behält ihre Haushaltung im Auge und ißt nie das Brot der Faulheit.
Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
28 Ihre Söhne wachsen heran und preisen sie glücklich; ihr Mann rühmt sie ebenfalls:
Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
29 «Viele Töchter sind wackere Frauen geworden; aber du übertriffst sie alle!»
Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
30 Anmut besticht und Schönheit vergeht; ein Weib, das den HERRN fürchtet, soll man loben.
Wdzięk [jest] zwodniczy i piękność próżna, [lecz] kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.
31 Gebt ihr von den Früchten ihres Wirkens, und ihre Werke werden sie loben in den Toren!
Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.
