Sprueche 31
1 Worte des Königs Lemuel; die Lehre, die seine Mutter ihm gab:
Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
2 Was soll ich dir raten, mein Sohn, du Sohn meines Leibes, du Sohn meiner Gelübde?
Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
3 Opfere nicht den Weibern deine Kraft, noch deine Zeit denen, welche die Könige entnerven!
Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
4 Es ziemt sich für Könige nicht, Lemuel, es ziemt sich für Könige nicht, Wein zu trinken, noch für Fürsten der Hang zu berauschendem Getränk!
Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
5 Sie könnten über dem Trinken das Gesetz vergessen und ein falsches Urteil fällen all dem unglücklichen Volk.
By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Gebt starkes Getränk denen, die untergehen, und Wein den betrübten Seelen!
Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
7 So können sie über dem Trinken ihre Armut vergessen und brauchen nicht mehr an ihr Leid zu denken.
Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
8 Tue deinen Mund auf für den Stummen, für das Recht aller Verlassenen!
Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Tue deinen Mund auf, richte recht und verteidige den Elenden und Armen!
Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
10 Ein wackeres Weib (wer findet es?) ist weit mehr wert als köstliche Perlen!
Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
11 Auf sie verläßt sich ihres Mannes Herz, und an Gewinn mangelt es ihm nicht.
Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
12 Sie erweist ihm Gutes und nichts Böses ihr ganzes Leben lang.
Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
13 Sie zieht Wolle und Flachs und verarbeitet es mit willigen Händen.
Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
14 Wie die Handelsschiffe bringt sie ihr Brot aus der Ferne herbei.
Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
15 Bevor der Morgen graut, ist sie schon auf und gibt Speise heraus für ihr Haus und befiehlt ihren Mägden.
I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
16 Sie trachtet nach einem Acker und erwirbt ihn auch; mit dem Ertrag ihrer Hände pflanzt sie einen Weinberg an.
Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
17 Sie gürtet ihre Lenden mit Kraft und stählt ihre Arme.
Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
18 Sie sieht, daß ihre Arbeit gedeiht; ihr Licht geht auch des Nachts nicht aus.
Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
19 Sie greift nach dem Spinnrocken, und ihre Hände fassen die Spindel.
Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
20 Sie tut ihre Hand dem Unglücklichen auf und reicht ihre Hände dem Armen.
Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
21 Vor dem Schnee ist ihr nicht bange für ihr Haus, denn ihr ganzes Haus ist in Scharlach gekleidet.
Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
22 Sie macht sich selbst Decken; Linnen und Purpur ist ihr Gewand.
Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
23 Ihr Mann ist wohlbekannt in den Toren, wenn er unter den Ältesten des Landes sitzt.
Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
24 Sie macht Hemden und verkauft sie und liefert dem Händler Gürtel.
Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
25 Kraft und Würde ist ihr Gewand, und sie lacht des künftigen Tages.
Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
26 Ihren Mund öffnet sie mit Weisheit, und freundliche Unterweisung ist auf ihrer Zunge.
Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
27 Sie behält ihre Haushaltung im Auge und ißt nie das Brot der Faulheit.
Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
28 Ihre Söhne wachsen heran und preisen sie glücklich; ihr Mann rühmt sie ebenfalls:
Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
29 «Viele Töchter sind wackere Frauen geworden; aber du übertriffst sie alle!»
Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
30 Anmut besticht und Schönheit vergeht; ein Weib, das den HERRN fürchtet, soll man loben.
Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
31 Gebt ihr von den Früchten ihres Wirkens, und ihre Werke werden sie loben in den Toren!
Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
