Sprueche 30

1 Worte Agurs, des Sohnes Jakes, der Ausspruch, das Manneswort an Itiel, an Itiel und Ukal, nämlich:

De woorden van Agur, den zoon van Jake; een last. De man spreekt tot Ithiel, tot Ithiel en Uchal.

2 Ich bin unvernünftiger als irgend ein Mann und habe keinen Menschenverstand.

Voorwaar, ik ben onvernuftiger dan iemand; en ik heb geen mensenverstand;

3 Ich habe keine Weisheit gelernt, daß ich die Erkenntnis des Heiligen besäße.

En ik heb geen wijsheid geleerd, noch de wetenschap der heiligen gekend.

4 Wer stieg zum Himmel empor und fuhr herab? Wer faßte den Wind in seine Fäuste? Wer band die Wasser in ein Kleid? Wer bestimmte alle Enden der Erde? Wie heißt er und wie heißt sein Sohn? Weißt du das?

Wie is ten hemel opgeklommen, en nedergedaald? Wie heeft den wind in Zijn vuisten verzameld? Wie heeft de wateren in een kleed gebonden? Wie heeft al de einden der aarde gesteld? Hoe is Zijn Naam, en hoe is de Naam Zijns Zoons, zo gij het weet?

5 Alle Reden Gottes sind geläutert; er ist ein Schild denen, die ihm vertrauen.

Alle rede Gods is doorlouterd; Hij is een Schild dengenen, die op Hem betrouwen.

6 Tue nichts zu seinen Worten hinzu, daß er dich nicht strafe und du als Lügner erfunden werdest!

Doe niet tot Zijn woorden, opdat Hij u niet bestraffe, en gij leugenachtig bevonden wordt.

7 Zweierlei erbitte ich mir von dir; das wollest du mir nicht versagen, ehe denn ich sterbe:

Twee dingen heb ik van U begeerd, onthoud ze mij niet, eer ik sterve;

8 Falschheit und Lügenwort entferne von mir; Armut und Reichtum gib mir nicht, nähre mich mit dem mir beschiedenen Brot,

Ijdelheid en leugentaal doe verre van mij; armoede of rijkdom geef mij niet; voed mij met het brood mijns bescheiden deels;

9 damit ich nicht aus Übersättigung dich verleugne und sage: «Wer ist der HERR?» daß ich aber auch nicht aus lauter Armut stehle und mich am Namen meines Gottes vergreife.

Opdat ik, zat zijnde, U dan niet verloochene, en zegge: Wie is de HEERE? of dat ik, verarmd zijnde, dan niet stele, en den Naam mijns Gods aantaste.

10 Verleumde keinen Knecht bei seinem Herrn, damit er dir nicht fluche und du dich versündigest!

Achterklap niet van den knecht bij zijn heer, opdat hij u niet vloeke, en gij schuldig wordt.

11 Es gibt ein Geschlecht, das seinen Vater verflucht und seine Mutter nicht segnet;

Daar is een geslacht, dat zijn vader vervloekt, en zijn moeder niet zegent;

12 ein Geschlecht, das rein ist in seinen eigenen Augen und doch von seinem Kot nicht gewaschen ist;

Een geslacht, dat rein in zijn ogen is, en van zijn drek niet gewassen is;

13 ein Geschlecht mit was für hohen Augen und erhabenen Augenwimpern!

Een geslacht, welks ogen hoog zijn, en welks oogleden verheven zijn;

14 ein Geschlecht, dessen Zähne Schwerter und dessen Gebisse Messer sind, um die Elenden aus dem Lande wegzufressen und die Armen aus der Mitte der Menschen.

Een geslacht, welks tanden zwaarden, en welks baktanden messen zijn, om de ellendigen van de aarde en de nooddruftigen van onder de mensen te verteren.

15 Der Blutegel hat zwei Töchter: «Gib her, gib her!» Drei Dinge werden nimmer satt, vier sagen nie: «Es ist genug!»:

De bloedzuiger heeft twee dochters: Geef, geef! Deze drie dingen worden niet verzadigd; ja, vier zeggen niet: Het is genoeg!

16 das Totenreich, der verschlossene Mutterleib, die Erde, die des Wassers nicht satt wird, und das Feuer, das nie spricht: «Es ist genug!» (Sheol h7585)

Het graf, de gesloten baarmoeder, de aarde, die van water niet verzadigd wordt, en het vuur zegt niet: Het is genoeg! (Sheol h7585)

17 Ein Auge, das den Vater verspottet, und verachtet, der Mutter zu gehorchen, das müssen die Raben am Bache aushacken und die jungen Adler fressen!

Het oog, dat den vader bespot, of de gehoorzaamheid der moeder veracht, dat zullen de raven der beek uitpikken, en des arends jongen zullen het eten.

18 Drei Dinge sind mir zu wunderbar, ja vier begreife ich nicht:

Deze drie dingen zijn voor mij te wonderlijk, ja, vier, die ik niet weet:

19 des Adlers Weg am Himmel, der Schlange Weg auf einem Felsen, des Schiffes Weg mitten im Meer und des Mannes Weg bei einem Mädchen.

De weg eens arends in den hemel; de weg ener slang op een rotssteen; de weg van een schip in het hart der zee; en de weg eens mans bij een maagd.

20 Ebenso unbegreiflich ist mir der Weg einer Ehebrecherin; sie ißt und wischt ihr Maul und spricht: «Ich habe nichts Böses getan!»

Alzo is de weg ener overspelige vrouw; zij eet en wist haar mond, en zegt: Ik heb geen ongerechtigheid gewrocht!

21 Unter drei Dingen zittert ein Land und unter vieren ist es ihm unerträglich:

Om drie dingen ontroert zich de aarde, ja, om vier, die zij niet dragen kan:

22 unter einem Knecht, wenn er zur Herrschaft kommt; unter einem Nichtswürdigen, wenn er genug zu essen kriegt;

Om een knecht, als hij regeert; en een dwaas, als hij van brood verzadigd is;

23 unter einer Verhaßten, wenn sie zur Frau genommen wird; und unter einer Magd, wenn sie ihre Herrin beerbt.

Om een hatelijke vrouw, als zij getrouwd wordt; en een dienstmaagd, als zij erfgenaam is van haar vrouw.

24 Diese vier sind die Kleinsten im Lande und doch klüger denn die Weisen:

Deze vier zijn van de kleinste der aarde; doch dezelve zijn wijs, met wijsheid wel voorzien.

25 die Ameisen, kein starkes Volk, aber sie sammeln im Sommer ihre Speise;

De mieren zijn een onsterk volk; evenwel bereiden zij in de zomer haar spijs.

26 die Klippdachsen, kein mächtiges Volk, aber sie legen in Felsspalten ihre Wohnung an;

De konijnen zijn een machteloos volk; nochtans stellen zij hun huis in den rotssteen.

27 die Heuschrecken haben keinen König und ziehen doch ganz geordnet aus;

De sprinkhanen hebben geen koning; nochtans gaan zij allen uit, zich verdelende in hopen.

28 die Eidechse kannst du mit den Händen fangen, und sie findet sich doch in den Palästen der Könige.

De spinnekop grijpt met de handen, en is in de paleizen der koningen.

29 Diese drei haben einen schönen Gang, und vier schreiten stattlich einher:

Deze drie maken een goeden tred; ja, vier zijn er, die een goeden gang maken;

30 Der Löwe, der stärkste unter den Tieren, kehrt vor niemand um;

De oude leeuw geweldig onder de gedierten, die voor niemand zal wederkeren;

31 das lendengegürtete [Roß], der Bock, und ein König, der mit seinem Heerbann zieht.

Een windhond van goede lenden, of een bok; en een koning, die niet tegen te staan is.

32 Bist du närrisch gewesen und stolz und hast Pläne gemacht, so lege die Hand auf den Mund!

Zo gij dwaselijk gehandeld hebt, met u te verheffen, en zo gij kwaad bedacht hebt, de hand op den mond!

33 Denn drückt man die Milch, so gibt es Butter, und drückt man die Nase, so gibt es Blut, und drückt man auf den Zorn, so gibt es Streit.

Want de drukking der melk brengt boter voort, en de drukking van den neus brengt bloed voort, en de drukking des toorns brengt twist voort.