< Sprueche 18 >
1 Wer sich absondert, pflegt seine Liebhaberei und wehrt sich gegen alles, was heilsam ist.
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 Einem Toren ist es nicht ums Lernen zu tun, sondern um kundzumachen, was er weiß.
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 Wo der Gottlose hinkommt, da stellt sich auch Verachtung ein und mit der Schande die Schmach.
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 Die Worte eines Mannes sind tiefe Wasser, ein sprudelnder Bach, eine Quelle der Weisheit.
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 Es ist nicht gut, wenn man die Person des Gottlosen ansieht und den Gerechten im Gericht unterdrückt.
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 Die Reden des Toren stiften Streit, und er schimpft, bis er Schläge kriegt.
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 Des Toren Mund wird ihm zum Verderben, und seine Lippen sind der Fallstrick seiner Seele.
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 Die Worte des Verleumders sind wie Leckerbissen; man verschlingt sie mit großem Appetit.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 Wer nachlässig ist in seinem Geschäft, der ist ein Bruder des Zerstörers.
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 Der Name des HERRN ist ein festes Schloß; der Gerechte läuft dahin und wird beschirmt.
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 Das Gut des Reichen ist seine feste Burg und wie eine hohe Mauer in seiner Einbildung.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 Vor dem Zusammenbruch erhebt sich des Menschen Herz; aber der Ehre geht Demut voraus.
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 Wer antwortet, bevor er gehört hat, dem ist es Torheit und Schande.
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 Ein männlicher Mut erträgt sein Leiden; wer aber kann einen niedergeschlagenen Geist aufrichten?
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 Ein verständiges Herz erwirbt Kenntnisse, und das Ohr der Weisen lauscht dem Wissen.
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 Das Geschenk macht dem Menschen Raum und geleitet ihn vor die Großen.
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 Wer sich in seinem Prozeß zuerst verteidigen darf, hat Recht; dann kommt der andere und forscht ihn aus.
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 Das Los schlichtet den Hader und entscheidet zwischen den Starken.
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 Ein Bruder, mit dem man sich entzweit hat, ist schwerer zu gewinnen als eine Burg, und Zwistigkeiten sind wie der Riegel an einem Schloß.
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 An der Frucht seines Mundes sättigt sich der Mensch, am Ertrag seiner Lippen ißt er sich satt.
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 Tod und Leben steht in der Zunge Gewalt; wer sie liebt, ißt ihre Frucht.
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 Wer eine Frau gefunden, der hat etwas Gutes gefunden und Gunst von dem HERRN erlangt.
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 Der Arme redet bittend; aber der Reiche antwortet grob.
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 Wer viele Gefährten hat, gefährdet sich selbst; aber es gibt einen Freund, der anhänglicher ist als ein Bruder.
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.