Sprueche 12

1 Wer Zucht liebt, liebt Erkenntnis; wer aber Zurechtweisung haßt, ist dumm.

۱ هر‌که تادیب را دوست می‌دارد معرفت را دوست می‌دارد، اما هر‌که از تنبیه نفرت کند وحشی است.

2 Ein gütiger Mensch erlangt Gunst von dem HERRN; aber einen tückischen verurteilt er.

۲ مرد نیکو رضامندی خداوند را تحصیل می‌نماید، اما او صاحب تدبیر فاسد را ملزم خواهد ساخت.

3 Kein Mensch kann bestehen durch Gottlosigkeit; die Wurzel der Gerechten aber wird nicht wanken.

۳ انسان از بدی استوار نمی شود، اما ریشه عادلان جنبش نخواهد خورد.

4 Ein tüchtiges Weib ist ihres Mannes Krone; aber eine Schändliche ist wie ein Fraß in seinen Gebeinen.

۴ زن صالحه تاج شوهر خود می‌باشد، اما زنی که خجل سازد مثل پوسیدگی در استخوانهایش می‌باشد.

5 Die Pläne der Gerechten sind richtig; aber die Ratschläge der Gottlosen sind trügerisch.

۵ فکرهای عادلان انصاف است، اما تدابیرشریران فریب است.

6 Die Worte der Gottlosen stiften Blutvergießen an; aber der Mund der Gerechten rettet sie.

۶ سخنان شریران برای خون در کمین است، اما دهان راستان ایشان را رهایی می‌دهد.

7 Umgestürzt werden die Gottlosen und sind nicht mehr; aber das Haus der Gerechten bleibt stehen!

۷ شریران واژگون شده، نیست می‌شوند، اماخانه عادلان برقرار می‌ماند.

8 Nach dem Maße seiner Klugheit wird ein Mann gelobt; wer aber verkehrten Herzens ist, fällt der Verachtung anheim.

۸ انسان برحسب عقلش ممدوح می‌شود، اماکج دلان خجل خواهند گشت.

9 Besser gering sein und sein eigener Knecht, als großtun und nichts zu essen haben!

۹ کسی‌که حقیر باشد و خادم داشته باشد، بهتراست از کسی‌که خویشتن را برافرازد و محتاج نان باشد.

10 Der Gerechte erbarmt sich seines Viehs; das Herz des Gottlosen aber ist unbarmherzig.

۱۰ مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است.

11 Wer seinen Acker bebaut, wird genug zu essen haben; wer aber unnötige Sachen treibt, ist unverständig.

۱۱ کسی‌که زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است.

12 Den Gottlosen gelüstet nach der Beute der Bösewichte; aber die Wurzel der Gerechten trägt [Frucht].

۱۲ مرد شریر به شکار بدکاران طمع می‌ورزد، اما ریشه عادلان میوه می‌آورد.

13 In treulosen Lippen steckt ein böser Fallstrick; ein Gerechter aber entgeht der Gefahr.

۱۳ در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون می‌آید.

14 Von der Frucht seines Mundes hat einer viel Gutes zu genießen, und was ein Mensch tut, das wird ihm vergolten.

۱۴ انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.

15 Der Weg des Narren ist richtig in seinen Augen; aber ein Weiser horcht auf guten Rat.

۱۵ راه احمق در نظر خودش راست است، اماهر‌که نصیحت را بشنود حکیم است.

16 Ein Narr läßt seinen Ärger sofort merken; der Kluge aber steckt die Beleidigung ein.

۱۶ غضب احمق فور آشکار می‌شود، اماخردمند خجالت را می‌پوشاند.

17 Wer die ganze Wahrheit sagt, legt ein rechtes Zeugnis ab; ein falscher Zeuge aber lügt.

۱۷ هر‌که به راستی تنطق نماید عدالت را ظاهرمی کند، و شاهد دروغ، فریب را.

18 Wer unbedacht schwatzt, der verletzt wie ein durchbohrendes Schwert; die Zunge der Weisen aber ist heilsam.

۱۸ هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهای باطل می‌زنند، اما زبان حکیمان شفا می‌بخشد.

19 Der Mund der Wahrheit besteht ewiglich, die Lügenzunge nur einen Augenblick.

۱۹ لب راستگو تا به ابد استوار می‌ماند، اما زبان دروغگو طرفه العینی است.

20 Falschheit wohnt im Herzen derer, welche Böses schmieden; die aber zum Frieden raten, haben Freude.

۲۰ در دل هر‌که تدبیر فاسد کند فریب است، اما مشورت دهندگان صلح را شادمانی است.

21 Dem Gerechten kommt kein Übel von ungefähr; aber die Gottlosen sind voll Unglück.

۲۱ هیچ بدی به مرد صالح واقع نمی شود، اماشریران از بلا پر خواهند شد.

22 Falsche Lippen sind dem HERRN ein Greuel; wer aber die Wahrheit übt, gefällt ihm wohl.

۲۲ لبهای دروغگو نزد خداوند مکروه است، اما عاملان راستی پسندیده او هستند.

23 Ein kluger Mensch verbirgt sein Wissen; aber das Herz des Narren schreit die Narrheit aus.

۲۳ مرد زیرک علم را مخفی می‌دارد، اما دل احمقان حماقت را شایع می‌سازد.

24 Fleißige Hand wird herrschen, eine lässige aber muß Zwangsarbeit verrichten.

۲۴ دست شخص زرنگ سلطنت خواهدنمود، اما مرد کاهل بندگی خواهد کرد.

25 Kummer drückt das Herz eines Mannes nieder; aber ein freundliches Wort erfreut es.

۲۵ کدورت دل انسان، او را منحنی می‌سازد، اما سخن نیکو او را شادمان خواهد گردانید.

26 Der Gerechte zeigt seinem Freund den rechten Weg; aber der Gottlosen Weg führt sie irre.

۲۶ مرد عادل برای همسایه خود هادی می‌شود، اما راه شریران ایشان را گمراه می‌کند.

27 Der Saumselige erjagt kein Wildbret, ein fleißiger Mensch aber wird reich.

۲۷ مرد کاهل شکار خود را بریان نمی کند، امازرنگی، توانگری گرانبهای انسان است.

28 Auf dem Pfade der Gerechtigkeit ist Leben; der Weg des Frevels aber führt zum Tode.

۲۸ در طریق عدالت حیات‌است، و درگذرگاههایش موت نیست.