< 4 Mose 33 >
1 Dies sind die Reisen der Kinder Israel, die unter Mose und Aaron nach ihren Heerscharen aus Ägypten gezogen sind.
Šie ir Israēla bērnu ceļa gājumi, kā viņi no Ēģiptes zemes ir izgājuši pēc saviem pulkiem caur Mozu un Āronu.
2 Und Mose beschrieb ihren Auszug und ihre Tagereisen auf Befehl des HERRN. Folgendes sind ihre Reisen nach ihrem Auszug:
Un Mozus uz Tā Kunga vārdu aprakstīja viņu iziešanu pēc viņu ceļa gājumiem, un šie ir viņu ceļa gājumi, viņiem izejot.
3 Sie brachen auf von Raemses im ersten Monat, am fünfzehnten Tage des ersten Monats; am Tage nach dem Passah zogen die Kinder Israel aus durch höhere Hand, vor den Augen aller Ägypter,
Tie izgāja no Raēmzes pirmā mēnesī piecpadsmitā dienā; pirmā mēnesī, otrā Pasa svētku dienā Israēla bērni izgāja caur augstu roku priekš visu ēģiptiešu acīm.
4 während die Ägypter alle Erstgeburt begruben, welche der HERR unter ihnen geschlagen hatte; auch hatte der HERR an ihren Göttern Gerichte geübt.
Un ēģiptieši apraka visus pirmdzimtos, ko Tas Kungs viņu starpā bija sitis; Tas Kungs arī viņu dievus bija sodījis.
5 Und die Kinder Israel brachen auf von Raemses und lagerten sich in Sukkot.
Un Israēla bērni izgāja no Raēmzes un apmetās Sukotā.
6 Und sie brachen auf von Sukkot und lagerten sich in Etam, welches am Rand der Wüste liegt.
Un izgāja no Sukota un apmetās Etamā, kas ir tuksneša galā.
7 Von Etam brachen sie auf und wandten sich gegen Pi-Hahirot, welches vor Baal-Zephon liegt, und lagerten sich vor Migdol.
Un tie izgāja no Etama un griezās uz Pi Hahirota ieleju, kas ir pret Baāl Cefonu un apmetās pret Migdolu.
8 Von Pi-Hahirot brachen sie auf und gingen mitten durch das Meer in die Wüste, und reisten drei Tagesreisen weit in die Wüste Etam und lagerten sich bei Mara.
Un izgāja no Ķirota un gāja vidū caur jūru uz tuksnesi un staigāja treju dienu gājumus Etama tuksnesī un apmetās Mārā.
9 Von Mara brachen sie auf und kamen gen Elim, wo zwölf Wasserbrunnen und siebzig Palmen waren, und lagerten sich daselbst.
Un izgāja no Māras un nāca uz Elimu, un Elimā bija divpadsmit avoti un septiņdesmit palma koki, un tie tur apmetās.
10 Von Elim brachen sie auf und lagerten sich an das Schilfmeer.
Un izgāja no Elima un apmetās pie niedru jūras.
11 Vom Schilfmeer brachen sie auf und lagerten sich in der Wüste Sin.
Un izgāja no niedru jūras un apmetās Sina tuksnesī.
12 Von der Wüste Sin brachen sie auf und lagerten sich in Dophka.
Un izgāja no Sina tuksneša un apmetās Dofkā.
13 Von Dophka brachen sie auf und lagerten sich in Alus.
Un izgāja no Dofkas un apmetās Āluzā.
14 Von Alus brachen sie auf und lagerten sich in Raphidim; daselbst hatte das Volk kein Wasser zu trinken.
Un izgāja no Āluzas un apmetās Refidos, bet tur nebija ūdens tiem ļaudīm ko dzert.
15 Von Raphidim brachen sie auf und lagerten sich in der Wüste Sinai.
Un tie izgāja no Refidiem un apmetās Sinaī tuksnesī.
16 Von der Wüste Sinai brachen sie auf und lagerten sich bei den Lustgräbern.
Un izgāja no Sinaī tuksneša un apmetās pie tiem kārības kapiem.
17 Von den Lustgräbern brachen sie auf und lagerten sich in Hazerot.
Un izgāja no tiem kārības kapiem un apmetās Hacerotā.
18 Von Hazerot brachen sie auf und lagerten sich in Ritma.
Un izgāja no Hacerotas un apmetās Ritmā.
19 Von Ritma brachen sie auf und lagerten sich in Rimmon-Parez.
Un izgāja no Ritmas un apmetās RimonParecā.
20 Von Rimmon-Parez brachen sie auf und lagerten sich in Libna.
Un izgāja no RimonParecas un apmetās Libnā.
21 Von Libna brachen sie auf und lagerten sich in Rissa.
Un izgāja no Libnas un apmetās Rissā.
22 Von Rissa brachen sie auf und lagerten sich in Kehelata.
Un izgāja no Rissas un apmetās Ķelatā.
23 Von Kehelata brachen sie auf und lagerten sich am Berge Sapher.
Un izgāja no Ķelatas un apmetās pie Zāvera kalna.
24 Vom Berge Sapher brachen sie auf und lagerten sich in Harada.
Un izgāja no Zāvera kalna un apmetās Aradā.
25 Von Harada brachen sie auf und lagerten sich in Makhelot.
Un izgāja no Aradas un apmetās Maķelotā.
26 Von Makhelot brachen sie auf und lagerten sich in Tahat.
Un izgāja no Maķelotas un apmetās Taātā.
27 Von Tahat brachen sie auf und lagerten sich in Tarach.
Un izgāja no Taātas un apmetās Tārākā.
28 Von Tarach brachen sie auf und lagerten sich in Mitka.
Un izgāja no Tārākas un apmetās Mitkā.
29 Von Mitka brachen sie auf und lagerten sich in Hasmona.
Un izgāja no Mitkas un apmetās Asmonā.
30 Von Hasmona brachen sie auf und lagerten sich in Moserot.
Un izgāja no Asmonas un apmetās Mozerotā.
31 Von Moserot brachen sie auf und lagerten sich in Bnejaakan.
Un izgāja no Mozerotas un apmetās BneJaēkanā.
32 Von Bnejaakan brachen sie auf und lagerten sich in Hor-Hagidgad.
Un izgāza no BneJaēkanas un apmetās Orģidgadā.
33 Von Hor-Hagidgad brachen sie auf und lagerten sich in Jothbata.
Un izgāja no Orģidgadas un apmetās Jotbatā.
34 Von Jothbata brachen sie auf und lagerten sich in Abrona.
Un izgāja no Jotbatas un apmetās Abronā.
35 Von Abrona brachen sie auf und lagerten sich in Ezjon-Geber.
Un izgāja no Abronas un apmetās Eceon-Ģēberā.
36 Von Ezjon-Geber brachen sie auf und lagerten sich in der Wüste Zin, das ist in Kadesch.
Un izgāja no Eceon-Ģēberas un apmetās Cin tuksnesī, tas ir Kādeš.
37 Von Kadesch brachen sie auf und lagerten sich am Berge Hor, an der Grenze des Landes Edom.
Un izgāja no Kādešas un apmetās pie Hora kalna, Edoma zemes malā.
38 Da ging Aaron, der Priester, auf den Berg Hor, nach dem Befehl des HERRN, und starb daselbst im vierzigsten Jahre des Auszugs der Kinder Israel aus Ägyptenland, am ersten Tage des fünften Monats.
Tad Ārons, tas priesteris, gāja uz Hora kalnu pēc Tā Kunga vārda un tur nomira četrdesmitā gadā pēc tam, kad Israēla bērni bija izgājuši no Ēģiptes zemes, piektā mēnesī, pirmā mēneša dienā.
39 Und Aaron war hundertdreiundzwanzig Jahre alt, als er starb auf dem Berge Hor.
Bet Ārons bija simts divdesmit un trīs gadus vecs, kad viņš nomira uz Hora kalna.
40 Da hörte der Kanaaniter, der König zu Arad, welcher gegen Mittag des Landes Kanaan wohnte, daß die Kinder Israel kämen.
Tad tas Kanaānietis, ķēniņš Arads, kas dienvidu(Negebas) pusē dzīvoja Kanaāna zemē, dzirdēja Israēla bērnus nākam.
41 Und sie brachen auf von dem Berge Hor und lagerten sich in Zalmona.
Un tie izgāja no Hora kalna un apmetās Calmonā.
42 Von Zalmona brachen sie auf und lagerten sich in Punon.
Un izgāja no Calmonas un apmetās Pūnonā.
43 Von Punon brachen sie auf und lagerten sich in Obot.
Un izgāja no Pūnonas un apmetās Obotā.
44 Von Obot brachen sie auf und lagerten sich in Jje-Abarim, an der Grenze von Moab.
Un izgāja no Obotas un apmetās pie Ijim Abarima uz Moaba robežām.
45 Von Jje-Abarim brachen sie auf und lagerten sich in Dibon-Gad.
Un izgāja no Ijim un apmetās Dibon-Gadā.
46 Von Dibon-Gad brachen sie auf und lagerten sich in Almon-Diblataim.
Un izgāja no Dibon-Gadas un apmetās Almon-Diblataīmā.
47 Von Almon-Diblataim brachen sie auf und lagerten sich am Gebirge Abarim, vor dem Nebo.
Un izgāja no Almon-Diblataīmas un apmetās Abarim kalnos pret Nebu.
48 Vom Gebirge Abarim brachen sie auf und lagerten sich in der Ebene der Moabiter am Jordan, gegenüber Jericho.
Un izgāja no Abarim-kalniem un apmetās Moaba klajumos pie Jardānes pret Jēriku.
49 Sie lagerten sich aber am Jordan, von Beth-Jesimot bis nach Abel-Sittim, in der Ebene der Moabiter.
Un apmetās pie Jardānes no Bet-Jezimotam līdz Abel-Šitimai Moaba klajumos.
50 Und der HERR redete zu Mose in der Ebene der Moabiter am Jordan, Jericho gegenüber, und sprach:
Un Tas Kungs runāja uz Mozu Moaba klajumos pie Jardānes pret Jēriku, sacīdams:
51 Rede mit den Kindern Israel und sprich zu ihnen: Wenn ihr über den Jordan in das Land Kanaan gegangen seid,
Runā uz Israēla bērniem un saki tiem: kad jūs iesiet pāri pār Jardāni uz Kanaāna zemi,
52 so sollt ihr alle Einwohner des Landes vor eurem Angesicht vertreiben und alle ihre Bildsäulen zerstören; auch alle ihre gegossenen Bilder sollt ihr zerbrechen und alle ihre Höhen verwüsten;
Tad jums būs izdzīt savā priekšā visus zemes iedzīvotājus un izdeldēt visus viņu elku tēlus un izdeldēt visas viņu lietās bildes un nopostīt visus viņu elku kalnus.
53 also sollt ihr das Land in Besitz nehmen und darin wohnen; denn euch habe ich das Land gegeben, daß ihr es besitzet.
Un jums to zemi būs ieņemt un tanī dzīvot, jo Es jums to zemi esmu devis iemantot.
54 Und ihr sollt das Land durchs Los als Erbe unter eure Geschlechter teilen. Den Zahlreichen sollt ihr ein größeres Erbteil geben, den Kleinen ein kleineres; wohin einem jeden das Los fällt, das soll er besitzen; nach den Stämmen eurer Väter sollt ihr erben.
Un jums to zemi būs dalīt caur meslošanu pēc savām ciltīm; tai, kam daudz ļaužu, lai dod lielāku daļu, un tai, kam maz ļaužu, mazāku daļu, - kā ikvienai meslošana izkrīt, to lai tā dabū, - jums to zemi būs dalīt pēc savām tēvu ciltīm.
55 Werdet ihr aber die Einwohner des Landes nicht vor eurem Angesicht vertreiben, so sollen euch die, welche ihr übrigbleiben lasset, zu Dornen werden in euren Augen und zu Stacheln in euren Seiten, und sie sollen euch befehden in dem Lande, darin ihr wohnet.
Bet ja jūs tos zemes iedzīvotājus neizdzīsiet savā priekšā, tad notiks, kurus jūs no tiem atlicināsiet, tie jums taps par ērkšķiem jūsu acīs un par dzeloni jūsu sānos, un jūs spaidīs tai zemē, kur jūs dzīvojat.
56 So wird es dann geschehen, daß ich euch tun werde, was ich ihnen zu tun gedachte.
Un notiks, kā Es viņiem domāju darīt, tā Es jums darīšu.