Matthaeus 6
1 Habet acht, daß ihr eure Gerechtigkeit nicht vor den Leuten übet, um von ihnen gesehen zu werden; sonst habt ihr keinen Lohn bei eurem Vater im Himmel.
ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, மநுஜாந் த³ர்ஸ²யிதும்’ தேஷாம்’ கோ³சரே த⁴ர்ம்மகர்ம்ம மா குருத, ததா² க்ரு’தே யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பிது: ஸகாஸா²த் கிஞ்சந ப²லம்’ ந ப்ராப்ஸ்யத²|
2 Wenn du nun Almosen gibst, sollst du nicht vor dir her posaunen lassen, wie die Heuchler in den Synagogen und auf den Gassen tun, um von den Leuten gepriesen zu werden. Wahrlich, ich sage euch, sie haben ihren Lohn dahin.
த்வம்’ யதா³ த³தா³ஸி ததா³ கபடிநோ ஜநா யதா² மநுஜேப்⁴ய: ப்ரஸ²ம்’ஸாம்’ ப்ராப்தும்’ ப⁴ஜநப⁴வநே ராஜமார்கே³ ச தூரீம்’ வாத³யந்தி, ததா² மா குரி, அஹம்’ துப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி, தே ஸ்வகாயம்’ ப²லம் அலப⁴ந்த|
3 Wenn du aber Almosen gibst, so soll deine linke Hand nicht wissen, was deine rechte tut,
கிந்து த்வம்’ யதா³ த³தா³ஸி, ததா³ நிஜத³க்ஷிணகரோ யத் கரோதி, தத்³ வாமகரம்’ மா ஜ்ஞாபய|
4 damit dein Almosen im Verborgenen sei. Und dein Vater, der ins Verborgene sieht, wird es dir vergelten öffentlich.
தேந தவ தா³நம்’ கு³ப்தம்’ ப⁴விஷ்யதி யஸ்து தவ பிதா கு³ப்தத³ர்ஸீ², ஸ ப்ரகாஸ்²ய துப்⁴யம்’ ப²லம்’ தா³ஸ்யதி|
5 Und wenn ihr betet, sollt ihr nicht sein wie die Heuchler; denn sie beten gern in den Synagogen und an den Straßenecken, um von den Leuten bemerkt zu werden. Wahrlich, ich sage euch, sie haben ihren Lohn dahin.
அபரம்’ யதா³ ப்ரார்த²யஸே, ததா³ கபடிநஇவ மா குரு, யஸ்மாத் தே ப⁴ஜநப⁴வநே ராஜமார்க³ஸ்ய கோணே திஷ்ட²ந்தோ லோகாந் த³ர்ஸ²யந்த: ப்ரார்த²யிதும்’ ப்ரீயந்தே; அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி, தே ஸ்வகீயப²லம்’ ப்ராப்நுவந்|
6 Du aber, wenn du betest, geh in dein Kämmerlein und schließ deine Türe zu und bete zu deinem Vater im Verborgenen; und dein Vater, der ins Verborgene sieht, wird es dir vergelten öffentlich.
தஸ்மாத் ப்ரார்த²நாகாலே அந்தராகா³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய த்³வாரம்’ ருத்³வ்வா கு³ப்தம்’ பஸ்²யதஸ்தவ பிது: ஸமீபே ப்ரார்த²யஸ்வ; தேந தவ ய: பிதா கு³ப்தத³ர்ஸீ², ஸ ப்ரகாஸ்²ய துப்⁴யம்’ ப²லம்’ தா³ஸ்யதி
7 Und wenn ihr betet, sollt ihr nicht plappern wie die Heiden; denn sie meinen, sie werden erhört um ihrer vielen Worte willen.
அபரம்’ ப்ரார்த²நாகாலே தே³வபூஜகாஇவ முதா⁴ புநருக்திம்’ மா குரு, யஸ்மாத் தே போ³த⁴ந்தே, ப³ஹுவாரம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாம்’ தேஷாம்’ ப்ரார்த²நா க்³ராஹிஷ்யதே|
8 Darum sollt ihr ihnen nicht gleichen! Denn euer Vater weiß, was ihr bedürft, ehe ihr ihn bittet.
யூயம்’ தேஷாமிவ மா குருத, யஸ்மாத் யுஷ்மாகம்’ யத்³ யத் ப்ரயோஜநம்’ யாசநாத: ப்ராகே³வ யுஷ்மாகம்’ பிதா தத் ஜாநாதி|
9 So sollt ihr nun also beten: Unser Vater, der du bist in dem Himmel! Geheiligt werde dein Name.
அதஏவ யூயம ஈத்³ரு’க் ப்ரார்த²யத்⁴வம்’, ஹே அஸ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பித: , தவ நாம பூஜ்யம்’ ப⁴வது|
10 Es komme dein Reich. Dein Wille geschehe wie im Himmel, also auch auf Erden.
தவ ராஜத்வம்’ ப⁴வது; தவேச்சா² ஸ்வர்கே³ யதா² ததை²வ மேதி³ந்யாமபி ஸப²லா ப⁴வது|
11 Gib uns heute unser tägliches Brot.
அஸ்மாகம்’ ப்ரயோஜநீயம் ஆஹாரம் அத்³ய தே³ஹி|
12 Und vergib uns unsere Schulden, wie auch wir vergeben unsern Schuldnern.
வயம்’ யதா² நிஜாபராதி⁴ந: க்ஷமாமஹே, ததை²வாஸ்மாகம் அபராதா⁴ந் க்ஷமஸ்வ|
13 Und führe uns nicht in Versuchung, sondern erlöse uns von dem Bösen. [Denn dein ist das Reich und die Kraft und die Herrlichkeit in Ewigkeit! Amen.]
அஸ்மாந் பரீக்ஷாம்’ மாநய, கிந்து பாபாத்மநோ ரக்ஷ; ராஜத்வம்’ கௌ³ரவம்’ பராக்ரம: ஏதே ஸர்வ்வே ஸர்வ்வதா³ தவ; ததா²ஸ்து|
14 Denn wenn ihr den Menschen ihre Fehler vergebet, so wird euer himmlischer Vater euch auch vergeben.
யதி³ யூயம் அந்யேஷாம் அபராதா⁴ந் க்ஷமத்⁴வே தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பிதாபி யுஷ்மாந் க்ஷமிஷ்யதே;
15 Wenn ihr aber den Menschen ihre Fehler nicht vergebet, so wird euch euer Vater eure Fehler auch nicht vergeben.
கிந்து யதி³ யூயம் அந்யேஷாம் அபராதா⁴ந் ந க்ஷமத்⁴வே, தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஜநகோபி யுஷ்மாகம் அபராதா⁴ந் ந க்ஷமிஷ்யதே|
16 Wenn ihr aber fastet, sollt ihr nicht finster dreinsehen wie die Heuchler; denn sie verstellen ihr Angesicht, damit es von den Leuten bemerkt werde, daß sie fasten. Wahrlich, ich sage euch, sie haben ihren Lohn dahin.
அபரம் உபவாஸகாலே கபடிநோ ஜநா மாநுஷாந் உபவாஸம்’ ஜ்ஞாபயிதும்’ ஸ்வேஷாம்’ வத³நாநி ம்லாநாநி குர்வ்வந்தி, யூயம்’ தஇவ விஷணவத³நா மா ப⁴வத; அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி தே ஸ்வகீயப²லம் அலப⁴ந்த|
17 Du aber, wenn du fastest, so salbe dein Haupt und wasche dein Angesicht,
யதா³ த்வம் உபவஸஸி, ததா³ யதா² லோகைஸ்த்வம்’ உபவாஸீவ ந த்³ரு’ஸ்²யஸே, கிந்து தவ யோ(அ)கோ³சர: பிதா தேநைவ த்³ரு’ஸ்²யஸே, தத்க்ரு’தே நிஜஸி²ரஸி தைலம்’ மர்த்³த³ய வத³நஞ்ச ப்ரக்ஷாலய;
18 damit es nicht von den Leuten bemerkt werde, daß du fastest, sondern von deinem Vater, der im Verborgenen ist; und dein Vater, der ins Verborgene sieht, wird es dir vergelten öffentlich.
தேந தவ ய: பிதா கு³ப்தத³ர்ஸீ² ஸ ப்ரகாஸ்²ய துப்⁴யம்’ ப²லம்’ தா³ஸ்யதி|
19 Ihr sollt euch nicht Schätze sammeln auf Erden, wo die Motten und der Rost sie fressen, und wo die Diebe nachgraben und stehlen.
அபரம்’ யத்ர ஸ்தா²நே கீடா: கலங்காஸ்²ச க்ஷயம்’ நயந்தி, சௌராஸ்²ச ஸந்தி⁴ம்’ கர்த்தயித்வா சோரயிதும்’ ஸ²க்நுவந்தி, தாத்³ரு’ஸ்²யாம்’ மேதி³ந்யாம்’ ஸ்வார்த²ம்’ த⁴நம்’ மா ஸம்’சிநுத|
20 Sammelt euch aber Schätze im Himmel, wo weder die Motten noch der Rost sie fressen, und wo die Diebe nicht nachgraben und stehlen.
கிந்து யத்ர ஸ்தா²நே கீடா: கலங்காஸ்²ச க்ஷயம்’ ந நயந்தி, சௌராஸ்²ச ஸந்தி⁴ம்’ கர்த்தயித்வா சோரயிதும்’ ந ஸ²க்நுவந்தி, தாத்³ரு’ஸே² ஸ்வர்கே³ த⁴நம்’ ஸஞ்சிநுத|
21 Denn wo dein Schatz ist, da wird auch dein Herz sein.
யஸ்மாத் யத்ர ஸ்தா²நே யுஷ்மாம்’க த⁴நம்’ தத்ரைவ கா²நே யுஷ்மாகம்’ மநாம்’ஸி|
22 Das Auge ist des Leibes Leuchte. Wenn nun dein Auge lauter ist, so wird dein ganzer Leib licht sein.
லோசநம்’ தே³ஹஸ்ய ப்ரதீ³பகம்’, தஸ்மாத் யதி³ தவ லோசநம்’ ப்ரஸந்நம்’ ப⁴வதி, தர்ஹி தவ க்ரு’த்ஸ்நம்’ வபு ர்தீ³ப்தியுக்தம்’ ப⁴விஷ்யதி|
23 Wenn aber dein Auge verdorben ist, so wird dein ganzer Leib finster sein. Wenn nun das Licht in dir Finsternis ist, wie groß wird dann die Finsternis sein!
கிந்து லோசநே(அ)ப்ரஸந்நே தவ க்ரு’த்ஸ்நம்’ வபு: தமிஸ்ரயுக்தம்’ ப⁴விஷ்யதி| அதஏவ யா தீ³ப்திஸ்த்வயி வித்³யதே, ஸா யதி³ தமிஸ்ரயுக்தா ப⁴வதி, தர்ஹி தத் தமிஸ்ரம்’ கியந் மஹத்|
24 Niemand kann zwei Herren dienen; denn entweder wird er den einen hassen und den andern lieben, oder er wird dem einen anhangen und den andern verachten. Ihr könnt nicht Gott dienen und dem Mammon.
கோபி மநுஜோ த்³வௌ ப்ரபூ⁴ ஸேவிதும்’ ந ஸ²க்நோதி, யஸ்மாத்³ ஏகம்’ ஸம்’மந்ய தத³ந்யம்’ ந ஸம்மந்யதே, யத்³வா ஏகத்ர மநோ நிதா⁴ய தத³ந்யம் அவமந்யதே; ததா² யூயமபீஸ்²வரம்’ லக்ஷ்மீஞ்சேத்யுபே⁴ ஸேவிதும்’ ந ஸ²க்நுத²|
25 Darum sage ich euch: Sorget euch nicht um euer Leben, was ihr essen und was ihr trinken sollt, noch um euren Leib, was ihr anziehen sollt. Ist nicht das Leben mehr als die Speise und der Leib mehr als die Kleidung?
அபரம் அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ தத்²யம்’ கத²யாமி, கிம்’ ப⁴க்ஷிஷ்யாம: ? கிம்’ பாஸ்யாம: ? இதி ப்ராணதா⁴ரணாய மா சிந்தயத; கிம்’ பரிதா⁴ஸ்யாம: ? இதி காயரக்ஷணாய ந சிந்தயத; ப⁴க்ஷ்யாத் ப்ராணா வஸநாஞ்ச வபூம்’ஷி கிம்’ ஸ்²ரேஷ்டா²ணி ந ஹி?
26 Sehet die Vögel des Himmels an! Sie säen nicht und ernten nicht, sie sammeln auch nicht in die Scheunen; und euer himmlischer Vater nährt sie doch. Seid ihr nicht viel mehr wert als sie?
விஹாயஸோ விஹங்க³மாந் விலோகயத; தை ர்நோப்யதே ந க்ரு’த்யதே பா⁴ண்டா³கா³ரே ந ஸஞ்சீயதே(அ)பி; ததா²பி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா தேப்⁴ய ஆஹாரம்’ விதரதி|
27 Wer aber von euch kann durch sein Sorgen zu seiner Länge eine einzige Elle hinzusetzen?
யூயம்’ தேப்⁴ய: கிம்’ ஸ்²ரேஷ்டா² ந ப⁴வத²? யுஷ்மாகம்’ கஸ்²சித் மநுஜ: சிந்தயந் நிஜாயுஷ: க்ஷணமபி வர்த்³த⁴யிதும்’ ஸ²க்நோதி?
28 Und warum sorgt ihr euch um die Kleidung? Betrachtet die Lilien des Feldes, wie sie wachsen. Sie arbeiten nicht und spinnen nicht;
அபரம்’ வஸநாய குதஸ்²சிந்தயத? க்ஷேத்ரோத்பந்நாநி புஷ்பாணி கத²ம்’ வர்த்³த⁴ந்தே ததா³லோசயத| தாநி தந்தூந் நோத்பாத³யந்தி கிமபி கார்ய்யம்’ ந குர்வ்வந்தி;
29 ich sage euch aber, daß auch Salomo in aller seiner Herrlichkeit nicht gekleidet gewesen ist wie deren eine.
ததா²ப்யஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, ஸுலேமாந் தாத்³ரு’க்³ ஐஸ்²வர்ய்யவாநபி தத்புஷ்பமிவ விபூ⁴ஷிதோ நாஸீத்|
30 Wenn nun Gott das Gras des Feldes, das heute steht und morgen in den Ofen geworfen wird, also kleidet, wird er das nicht viel mehr euch tun, ihr Kleingläubigen?
தஸ்மாத் க்ஷத்³ய வித்³யமாநம்’ ஸ்²ச: சுல்ல்யாம்’ நிக்ஷேப்ஸ்யதே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ யத் க்ஷேத்ரஸ்தி²தம்’ குஸுமம்’ தத் யதீ³ஸ்²சர இத்த²ம்’ பி³பூ⁴ஷயதி, தர்ஹி ஹே ஸ்தோகப்ரத்யயிநோ யுஷ்மாந் கிம்’ ந பரிதா⁴பயிஷ்யதி?
31 Darum sollt ihr nicht sorgen und sagen: Was werden wir essen, oder was werden wir trinken, oder womit werden wir uns kleiden?
தஸ்மாத் அஸ்மாபி⁴: கிமத்ஸ்யதே? கிஞ்ச பாயிஷ்யதே? கிம்’ வா பரிதா⁴யிஷ்யதே, இதி ந சிந்தயத|
32 Denn nach allen diesen Dingen trachten die Heiden; aber euer himmlischer Vater weiß, daß ihr das alles bedürft.
யஸ்மாத் தே³வார்ச்சகா அபீதி சேஷ்டந்தே; ஏதேஷு த்³ரவ்யேஷு ப்ரயோஜநமஸ்தீதி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா ஜாநாதி|
33 Trachtet aber zuerst nach dem Reiche Gottes und nach seiner Gerechtigkeit, so wird euch solches alles hinzugelegt werden.
அதஏவ ப்ரத²மத ஈஸ்²வரீயராஜ்யம்’ த⁴ர்ம்மஞ்ச சேஷ்டத்⁴வம்’, தத ஏதாநி வஸ்தூநி யுஷ்மப்⁴யம்’ ப்ரதா³யிஷ்யந்தே|
34 Darum sollt ihr euch nicht sorgen um den andern Morgen; denn der morgende Tag wird für das Seine sorgen. Jedem Tage genügt seine eigene Plage!
ஸ்²வ: க்ரு’தே மா சிந்தயத, ஸ்²வஏவ ஸ்வயம்’ ஸ்வமுத்³தி³ஸ்²ய சிந்தயிஷ்யதி; அத்³யதநீ யா சிந்தா ஸாத்³யக்ரு’தே ப்ரசுரதரா|
