< Markus 5 >
1 Und sie kamen ans andere Ufer des Meeres in die Landschaft der Gadarener.
Aru Jisu aru chela khan Galilee Nodi laga dusra phale, Gerasenes jagate ahise.
2 Und als er aus dem Schiffe gestiegen war, lief ihm alsbald aus den Gräbern ein Mensch mit einem unreinen Geist entgegen,
Aru jitia Jisu naw pora ulai ahise, ekjon junke dusto atma pora dhorise, joldi kobor pora ulai ahi kene Taike lok paise.
3 der seine Wohnung in den Gräbern hatte. Und niemand konnte ihn binden, auch nicht mit Ketten;
Tai kobor te he thake, aru kunbi taike rukhabole manu thaka nai, luha rusi pora bhi bandhi rakhibole napara hoise.
4 denn schon oft war er mit Fußfesseln und Ketten gebunden worden, aber die Ketten wurden von ihm zerrissen und die Fußfesseln zerrieben; und niemand vermochte ihn zu bändigen.
Kelemane taike bar-bar theng te luha rusi pora bandhi rakhise, kintu tai bhangai di thake. Aru ta te kun bhi taike dhori kene rakhibo paribole takot thaka nai.
5 Und er war allezeit, Tag und Nacht, in den Gräbern und auf den Bergen, schrie und schlug sich selbst mit Steinen.
Tai rati din hoile bhi hodai pahar te aru kobor te he thake, aru kandi kene tai dhar pathor pora nijorke jokhom kori thake.
6 Als er aber Jesus von ferne sah, lief er und warf sich vor ihm nieder,
Jitia tai dur pora Jisu ke dikhise, tai Jisu phale polaikene jaise aru salam korise.
7 schrie mit lauter Stimme und sprach: Jesus, du Sohn Gottes, des Höchsten, was habe ich mit dir zu schaffen? Ich beschwöre dich bei Gott, daß du mich nicht peinigest!
Aru tai jor pora kandi kene koise, “Jisu, Porom Prodhan Isor laga Putro? Apuni ami logote ki kaam ase? Ami Isor naam pora Apuni ke anurodh kori ase, amike dukh nadibi.”
8 Denn er sprach zu ihm: Fahre aus, du unreiner Geist, aus dem Menschen!
Kelemane poila pora Jisu eneka koidisele, “O dusto atma, etu manu pora ulai jabi.”
9 Und er fragte ihn: Wie heißest du? Und er antwortete und sprach: Legion heiße ich; denn wir sind viele!
Titia Tai taike hudise, “Tumi laga ki naam ase?” Aru tai koise, “Ami laga naam Legion ase, kelemane amikhan bisi ase.”
10 Und er bat ihn sehr, sie nicht aus dem Lande zu verweisen.
Aru tai Jisu ke anurodh korise taikhan ke etu jaga pora bahar napothabo nimite.
11 Es war aber dort an den Bergen eine große Herde Schweine zur Weide.
Aru ta te pahar te gahori khan kiba khai thakisele,
12 Und die Dämonen baten ihn und sprachen: Schicke uns in die Schweine, damit wir in sie fahren!
aru biya atma khan Tai logote binti korise, “Amikhan ke gahori laga bhitor te ghusi jabo dibi.”
13 Und alsbald erlaubte es ihnen Jesus. Und die unreinen Geister fuhren aus und fuhren in die Schweine. Und die Herde stürzte sich den Abhang hinunter in das Meer (ihrer waren etwa zweitausend), und sie ertranken im Meer.
Karone Tai taikhan ke jabole koi dise, titia dusto atma to ulaikene gahori te ghusi jaise, etu sob dui-hajar nisena gahori thakise, rang-khang pora polai ahi kene nodi te giri dubi jaise.
14 Die Hirten aber flohen und verkündigten es in der Stadt und auf dem Lande. Und sie gingen hinaus zu sehen, was da geschehen war.
Titia jun manu gahori ke khilai thakisele, taikhan polai ahi kene sheher te aru bosti te thaka sobke koi dise, aru ki hoise koi kene manu khan sabole ulai ahise.
15 Und sie kommen zu Jesus und sehen den Besessenen, der die Legion gehabt hatte, dasitzen, bekleidet und vernünftig; und sie fürchteten sich.
Titia taikhan Jisu logote ahise, aru jun logote Legion thakisele, bhal hoi kene kapra lagai thaka dikhi kene taikhan bhoi khaise.
16 Und die es gesehen hatten, erzählten ihnen, wie es mit dem Besessenen zugegangen war, und das von den Schweinen.
Aru etu dusto atma thaka manu logot ki hoise aru gahori khan ke ki hoise etu laga kotha bhi sob manu ke koi dise.
17 Da fingen sie an, ihn zu bitten, er möge aus ihren Grenzen weichen.
Titia taikhan Jisu ke etu desh pora jai jabole koise.
18 Und als er in das Schiff trat, bat ihn der besessen Gewesene, daß er bei ihm bleiben dürfe.
Aru jitia Jisu naw te uthijaise, jun manu logote biya atma thakisele, tai Jisu logote jabole binti korise.
19 Aber Jesus ließ es ihm nicht zu, sondern sprach zu ihm: Gehe in dein Haus, zu den Deinen, und verkündige ihnen, wie Großes der Herr an dir getan und wie er sich deiner erbarmt hat!
Hoile bhi Jisu taike Tai logote jabo diya nai kintu koise, “Tumi nijor ghor te jabi, aru tumi laga sathi khan ke kineka tumi laga Probhu pora morom korise aru dangor kaam kori dise etu sob koi dibi.”
20 Und er ging hin und fing an im Gebiet der Zehn-Städte zu verkündigen, wie Großes Jesus an ihm getan habe; und jedermann verwunderte sich.
Aru etu manu Decapolis te jai kene ta te Jisu pora tai nimite ki kori dise etu sobke koise, aru jiman manu hunise, taikhan sob asurit hoise.
21 Und als Jesus im Schiffe wieder ans jenseitige Ufer hinübergefahren war, versammelte sich viel Volk bei ihm; und er war am Meer.
Aru jitia Jisu naw pora etu pahar hoi kene jaise, titia dangor bhir Tai logote joma hoi jaise, aru Tai nodi kinar te thakise.
22 Da kam einer der Obersten der Synagoge, namens Jairus; und als er ihn erblickte, warf er sich ihm zu Füßen,
Aru sabi, Jairus naam mondoli laga cholawta ekjon ahi Jisu laga theng te giri jaise.
23 bat ihn sehr und sprach: Mein Töchterlein liegt in den letzten Zügen; ich bitte dich, komm und lege ihr die Hände auf, daß sie gesund werde und am Leben bleibe!
Aru Tai logote binti kori koise, “Ami laga chutu swali mori bole ase. Tai bhal hoi kene jinda thaki bole Apuni ahibi aru tai uporte Apuni laga hath dibi.”
24 Und er ging mit ihm; und es folgte ihm viel Volk nach, und sie drängten ihn.
Titia Jisu tai logote jaise, aru bisi joma thaka khan Tai logote ahise, aru dhaka-dhaki kori kene jai thakise.
25 Und es war eine Frau, die hatte zwölf Jahre den Blutfluß,
Aru ekjon mahila baroh saal pora khun jai thaka ta te thakise.
26 und hatte viel erlitten von vielen Ärzten und all ihr Gut aufgewendet, ohne daß es ihr geholfen hätte, es war vielmehr noch schlimmer mit ihr geworden.
Aru bhal kora manu khan logote bisi dukh kori toka poisa sob kharcha kori saise, hoile bhi bhal nohoi, kintu aru bisi biya hoi thakise.
27 Als sie nun von Jesus hörte, kam sie unter dem Volke von hinten herzu und rührte sein Kleid an.
Jitia tai Jisu ki korise etu laga kotha khan hunise, bhir thaka majot pora ahi kene Jisu laga kapra chuise.
28 Denn sie sprach: Wenn ich nur seine Kleider anrühre, so ist mir geholfen!
Kelemane tai bhabise, “Jodi moi Tai laga kapra khali chubo parise koile, moi bhal hoi jabo.”
29 Und alsbald vertrocknete der Quell ihres Blutes, und sie merkte es am Leibe, daß sie von der Plage geheilt war.
Titia tai khun jai thaka rukhi jaise, aru tai laga gaw pora janibo parise bemar bhal hoi jaise.
30 Jesus aber, der an sich selbst bemerkt hatte, daß eine Kraft von ihm ausgegangen war, wandte sich alsbald unter dem Volke um und sprach: Wer hat meine Kleider angerührt?
Aru loge-loge te, Jisu bhi Tai pora hokti ulai ja jani loise. Aru Tai ghuri kene ephale-uphale manu khan ke saikene hudise, “Kun pora Ami laga kapra chuise?”
31 Da sprachen seine Jünger zu ihm: Du siehst, wie das Volk dich drängt, und sprichst: Wer hat mich angerührt?
Kintu Tai chela khan Taike koise, “Sabi manu bisi Apuni ke dhaka-dhaki kori jai ase etu dikhi kene bhi, Apuni koise, ‘Kun Moike chuise?”
32 Und er sah sich um nach der, die das getan hatte.
Aru kun he Taike chuishe koi kene Tai ghuri kene saise.
33 Aber die Frau kam mit Furcht und Zittern, weil sie wußte, was an ihr geschehen war, kam und warf sich vor ihm nieder und sagte ihm die ganze Wahrheit.
Aru etu mahila jani loise tai laga bemar bhal hoi jaise aru bisi bhoi hoi kene Jisu laga theng te giri kene Tai logote ki-ki hoise sob hosa koi dise.
34 Er aber sprach zu ihr: Tochter, dein Glaube hat dir geholfen! Gehe hin im Frieden und sei von deiner Plage gesund!
Aru Tai taike koise, “Chukri, tumi laga biswas he tumike bhal korise, shanti pora jabi, aru etu bemari pora bhal hoi jabi.”
35 Während er noch redete, kommen etliche von den Leuten des Obersten der Synagoge und sprechen: Deine Tochter ist gestorben, was bemühst du den Meister noch?
Jitia Tai etu kotha koise, kunba manu khan Yehudi cholawta laga ghor pora ahi kene koise, “Tumi laga swali mori jaise. Etiya sikha manu ke kele aru dukh dibo?”
36 Sobald aber Jesus dies Wort hörte, sprach er zum Obersten der Synagoge: Fürchte dich nicht, glaube nur!
Kintu taikhan ki koi thakise, etu Jisu huni kene Tai mondoli laga cholawta ke koise, “Bhoi nokoribi. Biswas he rakhibi.”
37 Und er ließ niemand mitgehen als Petrus und Jakobus und Johannes, den Bruder des Jakobus.
Aru Tai Peter aru James aru James laga bhai John eitu khan ke chari kunke bhi Tai logote jabo diya nai.
38 Und er kommt in das Haus des Obersten der Synagoge und sieht das Getümmel und wie arg sie weinten und heulten.
Aru titia Tai mondoli laga cholawta laga ghor te ahise, ta te manu khan jor pora hala kori kandi thaka dikhise.
39 Und er geht hinein und spricht zu ihnen: Was macht ihr für ein Getümmel und weint? Das Kind ist nicht gestorben, sondern es schläft.
Titia Tai bhitor te ahise, aru Tai taikhan ke koise, “Tumikhan kele dukh hoi kene kandi ase? Swali to mora nohoi, kintu tai khali ghumai ase.”
40 Und sie verlachten ihn. Er aber, nachdem er alle hinausgewiesen, nahm mit sich des Kindes Vater und Mutter und die, welche bei ihm waren, und ging hinein, wo das Kind lag.
Aru taikhan Taike hasi dise, kintu Tai taikhan ke bahar te ulai dikene swali laga baba aru ama aru jun manu Tai logote thakise, taikhan ke loi kene bhitor te swali thaka jagate jaise.
41 Und er ergriff des Kindes Hand und sprach zu ihm: Talita kumi, das heißt übersetzt: Mägdlein, ich sage dir, stehe auf!
Titia Tai swali laga hath dhori kene koise, “Talitha Koum!” Etu motlob ase: Chutu swali, Moi tumike koi ase, uthibi.”
42 Und alsbald stand das Mägdlein auf und wandelte; es war nämlich zwölf Jahre alt. Und sie entsetzten sich sehr.
Aru loge-loge etu swali uthi kene bera bole hoise, - kelemane tai laga umor baroh saal thakise.- Aru taikhan sob bisi asurit hoi jaise.
43 Und er gebot ihnen ernstlich, daß es niemand erfahren dürfe, und befahl, man solle ihr zu essen geben.
Kintu Tai kun manu ke bhi janibo nadibi koi kene swali laga baba ama khan ke mana korise aru taike kiba khabole dibi koise.