Markus 3
1 Und er ging wiederum in die Synagoge. Und es war dort ein Mensch, der hatte eine verdorrte Hand.
અનન્તરં યીશુઃ પુન ર્ભજનગૃહં પ્રવિષ્ટસ્તસ્મિન્ સ્થાને શુષ્કહસ્ત એકો માનવ આસીત્|
2 Und sie lauerten ihm auf, ob er ihn am Sabbat heilen würde, damit sie ihn verklagen könnten.
સ વિશ્રામવારે તમરોગિણં કરિષ્યતિ નવેત્યત્ર બહવસ્તમ્ અપવદિતું છિદ્રમપેક્ષિતવન્તઃ|
3 Und er spricht zu dem Menschen, der die verdorrte Hand hatte: Steh auf und tritt in die Mitte!
તદા સ તં શુષ્કહસ્તં મનુષ્યં જગાદ મધ્યસ્થાને ત્વમુત્તિષ્ઠ|
4 Und er spricht zu ihnen: Darf man am Sabbat Gutes oder Böses tun, das Leben retten oder töten? Sie aber schwiegen.
તતઃ પરં સ તાન્ પપ્રચ્છ વિશ્રામવારે હિતમહિતં તથા હિ પ્રાણરક્ષા વા પ્રાણનાશ એષાં મધ્યે કિં કરણીયં? કિન્તુ તે નિઃશબ્દાસ્તસ્થુઃ|
5 Und indem er sie ringsumher mit Zorn ansah, betrübt wegen der Verstocktheit ihres Herzens, spricht er zu dem Menschen: Strecke deine Hand aus! Und er streckte sie aus, und seine Hand wurde wieder gesund wie die andere.
તદા સ તેષામન્તઃકરણાનાં કાઠિન્યાદ્ધેતો ર્દુઃખિતઃ ક્રોધાત્ ચર્તુદશો દૃષ્ટવાન્ તં માનુષં ગદિતવાન્ તં હસ્તં વિસ્તારય, તતસ્તેન હસ્તે વિસ્તૃતે તદ્ધસ્તોઽન્યહસ્તવદ્ અરોગો જાતઃ|
6 Da gingen die Pharisäer hinaus und hielten alsbald mit den Herodianern Rat wider ihn, wie sie ihn umbringen könnten.
અથ ફિરૂશિનઃ પ્રસ્થાય તં નાશયિતું હેરોદીયૈઃ સહ મન્ત્રયિતુમારેભિરે|
7 Aber Jesus entwich mit seinen Jüngern an das Meer; und eine große Menge aus Galiläa folgte ihm nach; auch aus Judäa
અતએવ યીશુસ્તત્સ્થાનં પરિત્યજ્ય શિષ્યૈઃ સહ પુનઃ સાગરસમીપં ગતઃ;
8 und von Jerusalem und von Idumäa und von jenseits des Jordan und aus der Gegend von Tyrus und Zidon kamen große Scharen zu ihm, da sie gehört hatten, wie viel er tat.
તતો ગાલીલ્યિહૂદા-યિરૂશાલમ્-ઇદોમ્-યર્દન્નદીપારસ્થાનેભ્યો લોકસમૂહસ્તસ્ય પશ્ચાદ્ ગતઃ; તદન્યઃ સોરસીદનોઃ સમીપવાસિલોકસમૂહશ્ચ તસ્ય મહાકર્મ્મણાં વાર્ત્તં શ્રુત્વા તસ્ય સન્નિધિમાગતઃ|
9 Und er befahl seinen Jüngern, ihm ein Schifflein bereitzuhalten um der Volksmenge willen, damit sie ihn nicht drängten.
તદા લોકસમૂહશ્ચેત્ તસ્યોપરિ પતતિ ઇત્યાશઙ્ક્ય સ નાવમેકાં નિકટે સ્થાપયિતું શિષ્યાનાદિષ્ટવાન્|
10 Denn er heilte viele, so daß alle, die eine Plage hatten, ihn überfielen, um ihn anzurühren.
યતોઽનેકમનુષ્યાણામારોગ્યકરણાદ્ વ્યાધિગ્રસ્તાઃ સર્વ્વે તં સ્પ્રષ્ટું પરસ્પરં બલેન યત્નવન્તઃ|
11 Und wenn ihn die unreinen Geister erblickten, fielen sie vor ihm nieder, schrieen und sprachen: Du bist der Sohn Gottes!
અપરઞ્ચ અપવિત્રભૂતાસ્તં દૃષ્ટ્વા તચ્ચરણયોઃ પતિત્વા પ્રોચૈઃ પ્રોચુઃ, ત્વમીશ્વરસ્ય પુત્રઃ|
12 Und er drohte ihnen sehr, daß sie ihn nicht offenbar machen sollten.
કિન્તુ સ તાન્ દૃઢમ્ આજ્ઞાપ્ય સ્વં પરિચાયિતું નિષિદ્ધવાન્|
13 Und er stieg auf den Berg und rief zu sich, welche er wollte; und sie kamen zu ihm.
અનન્તરં સ પર્વ્વતમારુહ્ય યં યં પ્રતિચ્છા તં તમાહૂતવાન્ તતસ્તે તત્સમીપમાગતાઃ|
14 Und er verordnete zwölf, daß sie bei ihm wären und daß er sie aussendete zu predigen
તદા સ દ્વાદશજનાન્ સ્વેન સહ સ્થાતું સુસંવાદપ્રચારાય પ્રેરિતા ભવિતું
15 und daß sie Macht hätten, die Dämonen auszutreiben:
સર્વ્વપ્રકારવ્યાધીનાં શમનકરણાય પ્રભાવં પ્રાપ્તું ભૂતાન્ ત્યાજયિતુઞ્ચ નિયુક્તવાન્|
16 Simon, welchem er den Namen Petrus beilegte,
તેષાં નામાનીમાનિ, શિમોન્ સિવદિપુત્રો
17 und Jakobus, den Sohn des Zebedäus, und Johannes, den Bruder des Jakobus, welchen er den Namen Boanerges, das heißt Donnersöhne, beilegte;
યાકૂબ્ તસ્ય ભ્રાતા યોહન્ ચ આન્દ્રિયઃ ફિલિપો બર્થલમયઃ,
18 und Andreas, Philippus, Bartholomäus, Matthäus, Thomas, Jakobus, den Sohn des Alphäus, Thaddäus, Simon den Kananäer,
મથી થોમા ચ આલ્ફીયપુત્રો યાકૂબ્ થદ્દીયઃ કિનાનીયઃ શિમોન્ યસ્તં પરહસ્તેષ્વર્પયિષ્યતિ સ ઈષ્કરિયોતીયયિહૂદાશ્ચ|
19 und Judas Ischariot, der ihn auch verriet.
સ શિમોને પિતર ઇત્યુપનામ દદૌ યાકૂબ્યોહન્ભ્યાં ચ બિનેરિગિશ્ અર્થતો મેઘનાદપુત્રાવિત્યુપનામ દદૌ|
20 Und sie traten in das Haus, und das Volk kam abermals zusammen, also daß sie nicht einmal Speise zu sich nehmen konnten.
અનન્તરં તે નિવેશનં ગતાઃ, કિન્તુ તત્રાપિ પુનર્મહાન્ જનસમાગમો ઽભવત્ તસ્માત્તે ભોક્તુમપ્યવકાશં ન પ્રાપ્તાઃ|
21 Und als die, welche um ihn waren, es hörten, gingen sie aus, ihn zu greifen; denn sie sagten: Er ist von Sinnen!
તતસ્તસ્ય સુહૃલ્લોકા ઇમાં વાર્ત્તાં પ્રાપ્ય સ હતજ્ઞાનોભૂદ્ ઇતિ કથાં કથયિત્વા તં ધૃત્વાનેતું ગતાઃ|
22 Und die Schriftgelehrten, die von Jerusalem herabgekommen waren, sprachen: Er hat den Beelzebul, und durch den Obersten der Dämonen treibt er die Dämonen aus.
અપરઞ્ચ યિરૂશાલમ આગતા યે યેઽધ્યાપકાસ્તે જગદુરયં પુરુષો ભૂતપત્યાબિષ્ટસ્તેન ભૂતપતિના ભૂતાન્ ત્યાજયતિ|
23 Da rief er sie zu sich und sprach in Gleichnissen zu ihnen: Wie kann ein Satan den andern austreiben?
તતસ્તાનાહૂય યીશુ ર્દૃષ્ટાન્તૈઃ કથાં કથિતવાન્ શૈતાન્ કથં શૈતાનં ત્યાજયિતું શક્નોતિ?
24 Und wenn ein Reich in sich selbst uneinig ist, so kann ein solches Reich nicht bestehen.
કિઞ્ચન રાજ્યં યદિ સ્વવિરોધેન પૃથગ્ ભવતિ તર્હિ તદ્ રાજ્યં સ્થિરં સ્થાતું ન શક્નોતિ|
25 Und wenn ein Haus in sich selbst uneinig ist, so kann ein solches Haus nicht bestehen.
તથા કસ્યાપિ પરિવારો યદિ પરસ્પરં વિરોધી ભવતિ તર્હિ સોપિ પરિવારઃ સ્થિરં સ્થાતું ન શક્નોતિ|
26 Und wenn der Satan wider sich selbst auftritt und entzweit ist, so kann er nicht bestehen, sondern er nimmt ein Ende.
તદ્વત્ શૈતાન્ યદિ સ્વવિપક્ષતયા ઉત્તિષ્ઠન્ ભિન્નો ભવતિ તર્હિ સોપિ સ્થિરં સ્થાતું ન શક્નોતિ કિન્તૂચ્છિન્નો ભવતિ|
27 Niemand kann in das Haus des Starken hineingehen und seinen Hausrat rauben, es sei denn, er binde zuvor den Starken; dann erst wird er sein Haus berauben.
અપરઞ્ચ પ્રબલં જનં પ્રથમં ન બદ્ધા કોપિ તસ્ય ગૃહં પ્રવિશ્ય દ્રવ્યાણિ લુણ્ઠયિતું ન શક્નોતિ, તં બદ્વ્વૈવ તસ્ય ગૃહસ્ય દ્રવ્યાણિ લુણ્ઠયિતું શક્નોતિ|
28 Wahrlich, ich sage euch, alle Sünden sollen den Menschenkindern vergeben werden, auch die Lästerungen, womit sie lästern;
અતોહેતો ર્યુષ્મભ્યમહં સત્યં કથયામિ મનુષ્યાણાં સન્તાના યાનિ યાનિ પાપાનીશ્વરનિન્દાઞ્ચ કુર્વ્વન્તિ તેષાં તત્સર્વ્વેષામપરાધાનાં ક્ષમા ભવિતું શક્નોતિ,
30 Denn sie sagten: Er hat einen unreinen Geist.
તસ્યાપવિત્રભૂતોઽસ્તિ તેષામેતત્કથાહેતોઃ સ ઇત્થં કથિતવાન્|
31 Da kamen seine Mutter und seine Brüder; sie blieben aber draußen, schickten zu ihm und ließen ihn rufen.
અથ તસ્ય માતા ભ્રાતૃગણશ્ચાગત્ય બહિસ્તિષ્ઠનતો લોકાન્ પ્રેષ્ય તમાહૂતવન્તઃ|
32 Und das Volk saß um ihn her. Und sie sagten zu ihm: Siehe, deine Mutter und deine Brüder sind draußen und suchen dich.
તતસ્તત્સન્નિધૌ સમુપવિષ્ટા લોકાસ્તં બભાષિરે પશ્ય બહિસ્તવ માતા ભ્રાતરશ્ચ ત્વામ્ અન્વિચ્છન્તિ|
33 Und er antwortete ihnen und sprach: Wer ist meine Mutter, oder meine Brüder?
તદા સ તાન્ પ્રત્યુવાચ મમ માતા કા ભ્રાતરો વા કે? તતઃ પરં સ સ્વમીપોપવિષ્ટાન્ શિષ્યાન્ પ્રતિ અવલોકનં કૃત્વા કથયામાસ
34 Und indem er ringsumher die ansah, welche um ihn saßen, spricht er: Siehe da, meine Mutter und meine Brüder!
પશ્યતૈતે મમ માતા ભ્રાતરશ્ચ|
35 Denn wer den Willen Gottes tut, der ist mir Bruder und Schwester und Mutter.
યઃ કશ્ચિદ્ ઈશ્વરસ્યેષ્ટાં ક્રિયાં કરોતિ સ એવ મમ ભ્રાતા ભગિની માતા ચ|
