Lukas 20
1 Es begab sich aber an einem der Tage, als er das Volk im Tempel lehrte und das Evangelium verkündigte, da traten die Hohenpriester und die Schriftgelehrten samt den Ältesten herzu
୧ର଼ ଦିନା ଜୀସୁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ଲ଼କୁଣି ଜା଼ପ୍ହି ମାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ୱେ଼କ୍ହି ମାଚେସି, ଏଚିବେ଼ଲା କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ରାପୁନାରି ପ୍ରାଚିନାଙ୍ଗା ତଲେ ୱା଼ହାନା ୱେଚେରି,
2 und sprachen zu ihm: Sage uns, in welcher Vollmacht tust du das? Und wer hat dir diese Vollmacht gegeben?
୨“ନୀନୁ ଆମିନି ଅଦିକାରା ତଲେ ଈ ବାରେ କିହିମାଞ୍ଜି, ଏଲେକିହାଲି ଆମ୍ବାଆସି ଅଦିକାରା ହୀହାମାଞ୍ଜାନେସି, ମାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାମୁ ।”
3 Er aber antwortete und sprach zu ihnen: Ich will euch auch etwas fragen! Saget mir:
୩ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ର଼ କାତା ୱେଞ୍ଜାଇଁ, ନାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାଦୁ
4 War die Taufe des Johannes vom Himmel oder von Menschen?
୪ଜହନଇଁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀମୁ ଇଞ୍ଜିଁ ଆମ୍ବାଆସି ଟା଼ଣ୍ତିତେସି, ଲାକପୂରୁଟି କି ମାଣ୍ସି ତା଼ଣାଟି?”
5 Sie aber dachten bei sich selbst und sprachen: Wenn wir sagen: Vom Himmel, so wird er fragen: Warum habt ihr ihm denn nicht geglaubt?
୫ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ ଜ଼ଲ୍କି ଆ଼ତେରି, “ଲାକପୂରୁଟି ଇନାୟି, ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଞ୍ଜାନେସି ଏ଼ନାଆଁତାକି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନାମାଆତେରି?
6 Wenn wir aber sagen: Von Menschen, so wird das ganze Volk uns steinigen; denn es ist überzeugt, daß Johannes ein Prophet war.
୬ସାମା ମାଣ୍ସି ତା଼ଣାଟି ଇନାୟି, ଇଞ୍ଜାଁ ଲ଼କୁ ମାଙ୍ଗେ ୱାଲ୍କାତଲେ ପା଼ୟାନେରି, ଇଚିହିଁ ଜହନଇଁ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ତା଼ଣାଟି ରଅସି ଇଞ୍ଜିଁ ହା଼ରେକା ନାମାମାନେରି ।”
7 Und sie antworteten, sie wüßten nicht woher.
୭ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅମି ଏ଼ଦି ଏମ୍ବିଟି ଆ଼ହାମାନେ ।”
8 Und Jesus sprach zu ihnen: So sage auch ich euch nicht, in welcher Vollmacht ich solches tue.
୮ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆତିହିଁ ନା଼ନୁ ଆମିନି ଅଦିକାରା ତଲେ କିହିମାଇଁ ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ୱେସ୍ତଅଁ ।”
9 Er fing aber an, dem Volk dieses Gleichnis zu sagen: Ein Mensch pflanzte einen Weinberg und verpachtete ihn an Weingärtner und hielt sich längere Zeit außer Landes auf.
୯ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଈ ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତା ୱେସ୍ତେସି, “ରଅସି ର଼ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ା କିହାନା କାମା କିନାରାକି ବା଼ଗା ହୀହାନା ହା଼ରେକା ଦିନାତାକି ଅ଼ର ଦେ଼ସାତା ହାଚେସି ।
10 Und als es Zeit war, sandte er einen Knecht zu den Weingärtnern, damit sie ihm von der Frucht des Weinbergs gäben. Die Weingärtner aber schlugen ihn und jagten ihn mit leeren Händen davon.
୧୦ଅଙ୍ଗୁରି ପା଼ଡ଼େୟି କାମ୍ବି ବେ଼ଲା ଏ଼ୱାସି ତାନି ବା଼ଗା ବେଟାଆ଼ହାଲି ର଼ ହ଼ଲେଏଣାଇଁ ପାଣ୍ତିତେସି, ସାମା ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ାତା କାମାକିନାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମା଼ଡା ୱେ଼ଚାନା ୱାର୍ଇ କେୟୁଟି ପେ଼ର୍ହାତୁସ୍ତେରି ।
11 Und er fuhr fort und sandte einen andern Knecht. Sie aber schlugen auch diesen und beschimpften ihn und jagten ihn leer davon.
୧୧ଏ଼ୱାସି ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ହ଼ଲେଏଣାଇଁ ପାଣ୍ତିତେସି; ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜିକେଏ ୱେ଼ଚାନା ନିନ୍ଦା କିହାଁ ୱାର୍ଇ କେୟୁଟି ପେ଼ର୍ହା ପାଣ୍ତିତେରି;
12 Und er fuhr fort und sandte einen dritten; aber auch diesen verwundeten sie und warfen ihn hinaus.
୧୨ଡା଼ୟୁ ଅ଼ଡ଼େ ରଅଣାଇଁ ପାଣ୍ତିତେସି, ସାମା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜିକେଏ ରା଼ଣାରାକା କିହାନା ବା଼ଡ଼ାତି ପାଙ୍ଗାତା ମେତ୍ହାତୁସ୍ତେରି ।
13 Da sprach der Herr des Weinbergs: Was soll ich tun? Ich will meinen Sohn senden, den geliebten; vielleicht werden sie sich vor ihm scheuen.
୧୩ଏମ୍ବାଟିଏ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ାତି ସା଼ୱୁକାରି ନୀଏଟି ଏ଼ନାଆଁ କିଇଁ ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍ପାନା, ନା଼ ଜୀୱୁତି ମୀର୍ଏଣାଇଁ ପାଣ୍ତିଇଁ ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମା଼ନି କିନେରି ।
14 Als aber die Weingärtner diesen sahen, sprachen sie untereinander: Das ist der Erbe! Kommt, laßt uns ihn töten, damit das Erbgut unser werde!
୧୪ସାମା କାମାକିନାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେସାନା ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ ଏଲେଇଣ୍ମ୍ବି ଆ଼ତେରି ‘ଈୱାସି ଅଦିକାରା ଗାଟାସି, ଈୱାଣାଇଁ ପା଼ୟାତୁହ୍ନ, ଆତିହିଁ ଈ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ା ମାଙ୍ଗେ ଆୟାନେ ।’
15 Und sie stießen ihn zum Weinberg hinaus und töteten ihn. Was wird nun der Herr des Weinbergs mit ihnen tun?
୧୫ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ା ପାଙ୍ଗାତା ମେତ୍ହାନା ପା଼ୟିତେରି ।” “ଆତିହିଁ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ାତି ସା଼ୱୁକାରି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏ଼ନାଆଁ କିନେସି?
16 Er wird kommen und diese Weingärtner umbringen und den Weinberg andern geben. Als sie das hörten, sprachen sie: Das sei ferne!
୧୬ଏ଼ୱାସି ୱା଼ହାନା ଈ କାମା କିନାରାଇଁ ପା଼ୟାତୁହ୍ନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏଟ୍କାତାରାକି ଏ଼ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ା ହୀନେସି ।” ଲ଼କୁ ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଏଲେଇଚେରି, “ଏଲେକିହିଁ ଆ଼ୱୁଏ ଆ଼ଆପେ ।”
17 Er aber blickte sie an und sprach: Was bedeutet denn das, was geschrieben steht: «Der Stein, den die Bauleute verworfen haben, der ist zum Eckstein geworden?»
୧୭ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେସ୍ତେସି, “ଆତିହିଁ ରା଼ଚାମାନି ଈ ବ଼ଲୁ ଏ଼ନାୟି? ଇଲୁ କେ଼ପିନାରି ଆମିନି ୱାଲିତି କୂତେରି, ଏ଼ଦି ଇଲୁ କନତି ମୂଲୁ ୱାଲି ଆ଼ତେ ।
18 Wer auf diesen Stein fällt, der wird zerschmettert werden; auf welchen er aber fällt, den wird er zermalmen.
୧୮ଆମ୍ବାଆସି ଏ଼ ୱାଲି ଲାକ ତର୍ଗିନେସି, ଏ଼ୱାସି କାଣ୍ତାମୁକା ଆ଼ନେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ ୱାଲି ଆମ୍ବାଆରି ମୁହେଁ ତର୍ଗିନେ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଗୁଣ୍ତୁଗୁଣ୍ତା କିନେ ।”
19 Da suchten die Hohenpriester und die Schriftgelehrten Hand an ihn zu legen zu derselben Stunde; aber sie fürchteten das Volk; denn sie merkten, daß er im Blick auf sie dieses Gleichnis gesagt hatte.
୧୯ଏଚେଟିଏ ମେ଼ରାପୁନାରି ଅ଼ଡ଼େ କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଦେବୁଣିଏ ଜୀସୁଇଁ ଆସାଲି ଅଣ୍ପିତେରି, ସାମା ଲ଼କୁ ମାନ୍ଦାତି ଆଜିତେରି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତା ଏ଼ୱାରାଇଁ ସିନିକିହାନା ୱେସାମାଚେସି ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାରି ପୁଚେରି ।
20 Und sie lauerten ihm auf und sandten Aufpasser ab, die sich stellen sollten, als wären sie redlich, um ein Wort von ihm aufzufangen, damit sie ihn der Obrigkeit und der Gewalt des Landpflegers überantworten könnten.
୨୦ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ପା଼ଣା ଅ଼ଡ଼େ ବାଡ଼୍ୟୁଗାଟି ସା଼ଲୱି କିନାରି କେୟୁତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହେର୍ପାଲି ପାରୁ ପାରୀତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏଚରଜା଼ଣା ତା଼ମ୍ବୁ ତାମ୍ଙ୍ଗେ ଦାର୍ମୁଗାଟାରି ଇଞ୍ଜିଁ ତ଼ସା କଡିନି ନା଼ଡ଼ିକିନାରି ଜୀସୁଇଁ ତାନି ୱେହ୍ନି କାତାତା ଦ଼ହ ଦସାଲି ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ପାଣ୍ତିତେରି ।
21 Und sie fragten ihn und sprachen: Meister, wir wissen, daß du richtig redest und lehrst und nicht die Person ansiehst, sondern den Weg Gottes der Wahrheit gemäß lehrst.
୨୧ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ୱେଚେରି, “ଗୂରୁ, ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାମାନମି, ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ୱେସାମାଞ୍ଜି ଅ଼ଡ଼େ ଜା଼ପ୍ହାମାଞ୍ଜି ଏ଼ଦି ସାତା, ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ପାର୍ଡ଼ା ବାଚି କିଅତି, ସାମା ସାତା ମାହାପୂରୁତି ଜିରୁତି କାତା ଜା଼ପ୍ଦି ।
22 Ist es uns erlaubt, dem Kaiser die Steuer zu geben, oder nicht?
୨୨ଆତିହିଁ କାୟିସରକି ସିସ୍ତୁ ହୀନାୟି ମେ଼ରା ମାନେକି ଆ଼ଏ ।”
23 Da er aber ihre Arglist merkte, sprach er zu ihnen: Was versucht ihr mich?
୨୩ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରି ନା଼ଡ଼ିକିନି ଅଣ୍ପୁତି ପୁଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେସ୍ତେସି, “ନାଙ୍ଗେ ର଼ ୱେଣ୍ତି ଟାକା ହିୟାଦୁ ।”
24 Zeiget mir einen Denar! Wessen Bild und Aufschrift trägt er? Sie antworteten: Des Kaisers.
୨୪ଏ଼ ୱେଣ୍ତି ଟାକାତା ଆମ୍ବାଆରି ବମା ଅ଼ଡ଼େ ଦ଼ରୁ ମାନେ, ଏ଼ୱାରି ୱେସ୍ତେରି, “କାୟିସରୱାୟି ।”
25 Er aber sprach zu ihnen: So gebt doch dem Kaiser, was des Kaisers ist, und Gott, was Gottes ist!
୨୫ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେସ୍ତେସି, “ଆତିହିଁ କାୟିସରୱାୟି ଏ଼ନାୟି ଏ଼ଦାଆଁ କାୟିସରକି ହୀଦୁ; ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁୱାୟି ଏ଼ନାୟି ଏ଼ଦାଆଁ ମାହାପୂରୁକି ହୀଦୁ ।”
26 Und sie konnten an dem Wort nichts beanstanden vor dem Volk und verwunderten sich über seine Antwort und schwiegen.
୨୬ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏ଼ନି ଦ଼ହ ଦସାଲି ଆ଼ଡାଆତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁ ୱେସ୍ତି କାତାତାକି ଆଡାଜାକା ଆ଼ହାନା ପାଲେଏ ମାଚେରି ।
27 Da traten aber etliche der Sadduzäer herzu, welche behaupten, es gebe keine Auferstehung, fragten ihn
୨୭ଏମ୍ବାଟିଏ ହା଼ତାରି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନାଣି ନାମିହିଲାଆଗାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ସାଦୁକିୟାଁ ଜୀସୁତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ୱେଚେରି,
28 und sprachen: Meister! Mose hat uns vorgeschrieben: Wenn jemandes Bruder eine Frau hat und kinderlos stirbt, so soll dessen Bruder die Frau nehmen und seinem Bruder Nachkommenschaft erwecken.
୨୮“ଏ଼ ଗୂରୁ ମ଼ସା ମାଙ୍ଗେତାକି ରା଼ଚାମାନେସି, ରଅସି ବୀହା ଆ଼ହାଁ କକାରି ପ଼ଦାଁ ଆ଼ଆନା ହା଼ତିହିଁ, ଏ଼ୱାଣି ତାୟି ତାନି ଡକ୍ରିନି ଇଟାନା ଏ଼ୱାଣି କୂଡ଼ା ଏ଼ପିକିୟାଲି ଆ଼ନେ ।
29 Nun waren sieben Brüder. Der erste nahm eine Frau und starb kinderlos.
୨୯ସାତା ଜା଼ଣା ତାୟିୟାଁ ମାଚେରି; କାଜାସି ବୀହା ଆ଼ହାନା କକାରି ପ଼ଦାଁ ଆ଼ଆନା ହା଼ତେସି;
30 Da nahm der zweite die Frau und starb auch kinderlos.
୩୦ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚତାସି ଇଟିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚତାସି ଇଟିତେସି;
31 Und der dritte nahm sie, desgleichen alle sieben und hinterließen keine Kinder bei ihrem Tod.
୩୧ଏଲେକିହିଁଏ ସା଼ତା ଜା଼ଣା ଜିକେଏ କକାରି ପ଼ଦାଁ ଆ଼ଆନା ହା଼ତେରି ।
32 Zuletzt starb auch die Frau.
୩୨ଡା଼ୟୁ ଏ଼ ଇୟା ଜିକେଏ ହା଼ତେ ।
33 Wessen Frau wird sie nun in der Auferstehung sein? Denn alle sieben haben sie zur Frau gehabt.
୩୩ଆତିହିଁ ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନି ଦିନା ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ଏ଼ ଇୟା ଆମ୍ବାଆରି ଡକ୍ରି ଆ଼ନେ? ଇଚିହିଁ ସାତା ଜା଼ଣା ଜିକେଏ ଏ଼ଦାନି ଇଟାମାଚେରି ।”
34 Und Jesus antwortete ihnen: Die Kinder dieser Weltzeit freien und lassen sich freien; (aiōn g165)
୩୪ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଈ ଦାର୍ତିତି ଲ଼କୁ ବୀହା କିନେରି ଅ଼ଡ଼େ ଆ଼ନେରି, (aiōn g165)
35 welche aber gewürdigt werden, jene Weltzeit zu erlangen und die Auferstehung von den Toten, die werden weder freien noch sich freien lassen, (aiōn g165)
୩୫ସାମା ୱା଼ନି ଜୁଗୁତାକି ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼କିଟି ନିଙ୍ଗାଲିତାକି ପା଼ଡ଼ା ଆ଼ନାରି ବୀହା ଆ଼ଅରି କି ବୀହା ହୀଅରି; (aiōn g165)
36 denn sie können auch nicht mehr sterben; denn sie sind den Engeln gleich und Söhne Gottes, da sie Söhne der Auferstehung sind.
୩୬ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ଦୂତୁୟାଁଲେହେଁ ଆ଼ହାନା ଏଚେଲାୱା ହା଼ଅରି, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼କିଟି ନିଙ୍ଗାମାନାକି ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍କା ଆ଼ନେରି ।
37 Daß aber die Toten auferstehen, hat auch Mose angedeutet bei [der Geschichte von] dem Busch, wo er den Herrn nennt «den Gott Abrahams und den Gott Isaaks und den Gott Jakobs».
୩୭ସାମା ହା଼ତାରି ସାତେଏ ନିଙ୍ଗିନେରି ଇଞ୍ଜିଁ ମ଼ସାଇଁ ଜିକେଏ ୱେହିମାନି ବୂଟାତି କାବ୍ରୁତଲେ ନେହିଁକିଁ ତ଼ସାମାଚେସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ପ୍ରବୁଇଁ ଅବ୍ରାହାମତି ମାହାପୂରୁ, ଇସାହାକତି ମାହାପୂରୁ ଅ଼ଡ଼େ ଜାକୁବତି ମାହାପୂରୁ ଇଞ୍ଜାମାଚେସି ।
38 Er ist aber nicht Gott der Toten, sondern der Lebendigen; denn ihm leben alle.
୩୮ଏ଼ୱାସି ହା଼ତାରି ମାହାପୂରୁ ଆ଼ଏ ସାମା ଜୀୱୁଗାଟାରି ମାହାପୂରୁ; ଇଚିହିଁ ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ବାରେଜା଼ଣା ନୀଡାମାନେରି ।”
39 Da antworteten etliche der Schriftgelehrten und sprachen: Meister, du hast trefflich geantwortet!
୩୯ଏମ୍ବାଟିଏ ମେ଼ରାପୁନାରି ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ହାଅ, ଗୂରୁ ନୀନୁ ଅଜେ ୱେସ୍ତାତି ।”
40 Denn sie unterstanden sich nicht mehr, ihn etwas zu fragen.
୪୦ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନାଆଁ ୱେଞ୍ଜାଲି ଏ଼ୱାରାକି ସା଼ସା ହିଲାଆତେ ।
41 Er aber sprach zu ihnen: Wie sagen sie, daß Christus Davids Sohn sei?
୪୧ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଚେସି, କ୍ରୀସ୍ତ ଦାୱୁଦ ମୀର୍ଏସି, ଲ଼କୁ ଏ଼ନିକିଁ ଏଲେଇନେରି?
42 Und doch sagt David selbst im Buche der Psalmen: «Der Herr hat zu meinem Herrn gesprochen: Setze dich zu meiner Rechten,
୪୨ଇଚିହିଁ ଦାୱୁଦ ତା଼ନୁଏ ପା଼ଚୁ ପତିତା ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାନେସି, ପ୍ରବୁ ନା଼ ପ୍ରବୁଇଁ ୱେସ୍ତେସି,
43 bis ich deine Feinde hinlege als Schemel deiner Füße!»
୪୩ନା଼ନୁ ନୀ ସାତ୍ରୁୟାଁଣି ନୀ କଡାୟାଁ ଡ଼଼ଇ ଇଟାଆ ପାତେକା, ନୀନୁ ନା଼ ଟିଃନିୱାକି କୁଗାମାନାମୁ ।
44 David nennt ihn also Herr; wie ist er denn sein Sohn?
୪୪ଦାୱୁଦ ତା଼ନୁଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପ୍ରବୁ ଇଞ୍ଜିଁ ମାନେସି; ଆତିହିଁ କ୍ରୀସ୍ତ ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ୱାଣି ମୀର୍ଏସି?
45 Als aber das Volk zuhörte, sprach er zu seinen Jüngern:
୪୫ଡା଼ୟୁ ବାରେ ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ସୀସୁୟାଁଇଁ ୱେସ୍ତେସି,
46 Hütet euch vor den Schriftgelehrten, die im Talar einhergehen wollen und sich gerne grüßen lassen auf den Märkten und den Vorsitz in den Synagogen und die ersten Plätze bei den Mahlzeiten lieben;
୪୬“ମେ଼ରା ଜା଼ପ୍ନାରି ତା଼ଣାଟି ଜାଗ୍ରାତା! ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ଲାମ୍ବା ଲାମ୍ବା ହିମ୍ବରିକା ହୁଚାନା ତିର୍ୱିହିଁ ରେ଼ଜାଲି, ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ଟା ବାଜାରାତା ଜହରା ବେଟାଆ଼ହାଲି, ପ୍ରା଼ତାନା ଇଲ୍କାଣା ନେହିଁ ନେହିଁ କୁର୍ଚିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ବ଼ଜିତା ନେହିଁ ଟା଼ୟୁ ବେଟାଆ଼ହାଲି ଅଣ୍ପିନେରି;
47 sie fressen der Witwen Häuser und sprechen zum Vorwand lange Gebete; diese ziehen sich ein um so schwereres Urteil zu.
୪୭ଏ଼ୱାରି ରା଼ଣ୍ତେଣିସିକା ଇଲୁ ସେନ୍ଦିନେରି ଅ଼ଡ଼େ ଉଜେ ଉଜେଏ ଲାମ୍ବା ଲାମ୍ବା ପ୍ରା଼ତାନା କିନେରି; ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା ଡଣ୍ତ ବେଟାଆ଼ନେରି ।”
