Lukas 19
1 Und er ging hinein und zog durch Jericho.
ତିକ୍କି ଜିସୁନ୍ ଜିରିଓନ୍ ଗନ୍ଲେ ତିଗଡ୍ ଜିରେନ୍ ।
2 Und siehe, da war ein Mann, genannt Zachäus, ein Oberzöllner, und der war reich.
ଆରି ଗିୟ୍ବା, ଜକିଅ ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଡକୋଏନ୍, ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ ସୋଡ଼ା ପାନୁବେଡ୍ମର୍ ଆରି ଗମାଙ୍ମର୍ ।
3 Und er begehrte, Jesus zu sehen, wer er sei, und konnte es nicht wegen der Volksmenge; denn er war klein von Person.
ଜିସୁନ୍ ଆନା, ତିଆତେ ଗିୟ୍ଗିଜନ୍ ଆସନ୍ ଜକିଅନ୍ ଏରେନ୍ ଗୋଜେନ୍, ବନ୍ଡ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆୟରେଡନ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲୋ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଡୋୟ୍ନାମର୍ ଡକୋଏନ୍ ।
4 Da lief er voraus und stieg auf einen Maulbeerbaum, damit er ihn sähe; denn dort sollte er vorbeikommen.
ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଗିଜନ୍ ଆସନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ଗଡ୍ ଇରେନ୍ କି ଅବୟ୍ ଲୁଆନୁବ୍ଲୋଙନ୍ ଇୟ୍ଲେ ଡାଜେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଜିସୁନ୍ ତି ଆ ତଙର୍ଗଡ୍ ବନ୍ ଜିର୍ତେ ।
5 Und als Jesus an den Ort kam, blickte er auf und sah ihn und sprach zu ihm: Zachäus, steig eilends herab; denn heute muß ich in deinem Hause einkehren!
ଜିସୁନ୍ ତେତ୍ତେ ଅଡ଼ୋଏନ୍ କି ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଆଙାଙ୍ଡାଲେ ଜକିଅନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଜକିଅ, ଲପନ୍ନାୟ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଲଙେ ଞେନ୍ ଅସିଂନମ୍ ଡକୋତନାୟ୍ ।”
6 Und er stieg eilends herab und nahm ihn auf mit Freuden.
ସିଲତ୍ତେ ଜକିଅନ୍ ଲପଲ୍ଲନ୍ ସର୍ଡାନ୍ ବାତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଆସିଙନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଓରୋଙେ ।
7 Als sie es aber sahen, murrten sie alle und sprachen: Er ist bei einem sündigen Mann eingekehrt, um Herberge zu nehmen!
ତିଆତେ ଗିୟ୍ଲେ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଡୋସେଡାଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଗିୟ୍ବା ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ ଇର୍ସେମରନ୍ ଆସିଂ ଡକୋନେବାନ୍ ଜିରେନ୍ନି ।”
8 Zachäus aber trat hin und sprach zum Herrn: Siehe, Herr, die Hälfte meiner Güter gebe ich den Armen, und wenn ich jemand betrogen habe, so gebe ich es vierfältig zurück.
ବନ୍ଡ ଜକିଅନ୍ ତନଙ୍ଡାଲେ ପ୍ରବୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଏ ପ୍ରବୁ, ଗିଜା, ଅନର୍ଜେଲୋଙ୍ଞେନ୍ ବବନ୍ତା ଞେନ୍ ଡୋଲେୟ୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟ୍ତାଜି, ଆରି କଣ୍ଡାୟ୍ଡାଲେ ଆନ୍ନିଙ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଞେନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ପାଙ୍ଲାୟ୍ ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଉଞ୍ଜିଗୁନା ଆବ୍ଡିଡ୍ଲେ ତିୟ୍ତାୟ୍ ।”
9 Jesus sprach zu ihm: Heute ist diesem Hause Heil widerfahren, dieweil auch er ein Sohn Abrahams ist;
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଜକିଅନ୍ ଆ ବର୍ନେ ବର୍ରନେ, “ଲଙେ କେନ୍ ଆସିଂଲୋଙ୍ ଅନୁରନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ କେନ୍ଆନିନ୍ ନିୟ୍ ଅବୟ୍ ଅବ୍ରାମନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍;
10 denn des Menschen Sohn ist gekommen, zu suchen und zu retten, was verloren ist.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ଆଡ଼ଏନ୍ ତିଆତେ ସାୟ୍ଲେ ଡୋବ୍ଡୋବନ୍ ଆସନ୍ ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ।”
11 Als sie aber solches hörten, fuhr er fort und sagte ein Gleichnis, weil er nahe bei Jerusalem war und sie meinten, das Reich Gottes würde unverzüglich erscheinen.
ମନ୍ରାଞ୍ଜି କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଆରମ୍ଡଙେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଆରି ଅବୟ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବର୍ରନେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଜିରୁସାଲମନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ ଅଡ଼ୋଏନ୍ ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟ ଲଗିୟ୍ତାରୟ୍ତେ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଅବ୍ଡିସୟେଞ୍ଜି ।
12 Er sprach nun: Ein Edelmann zog in ein fernes Land, um sich die Königswürde zu holen und alsdann wiederzukommen.
ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ବର୍ରନେ, “ଅବୟ୍ ମନାନ୍ନେମରନ୍ ରାଜା ତରଙ୍କୁମନ୍ ଞାଙ୍ଲେ ୟର୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ ସଙାୟ୍ ଡେସାନ୍ ଜିରେନ୍ ।
13 Da rief er zehn seiner Knechte und gab ihnen zehn Pfunde und sprach zu ihnen: Handelt damit, bis ich wiederkomme!
ଆନିନ୍ ଦସଜଣ ଆ କମ୍ୱାରିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଡାଲେ ଡିଲେ କମ୍ୱାରିମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ତଙ୍ବୟ୍ ତଙ୍ବୟ୍ ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ତିୟ୍ଲେ ବରେଞ୍ଜି, ‘ଞେନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ୟର୍ନାଞନ୍ ଜାୟ୍ ବେପାରନାୟ୍ବା ।’
14 Seine Bürger aber haßten ihn und schickten ihm eine Gesandtschaft nach und ließen sagen: Wir wollen nicht, daß dieser über uns König werde!
ବନ୍ଡ ଆ ଡେସାମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏଡ଼ୁର୍ମଡେଞ୍ଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଆ କଣ୍ଡୋଙ୍ଗଡନ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଡାଲେ, ‘କେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଅମଙ୍ଲେନ୍ ଜିର୍ରେ ଇଆୟ୍ତୋ ରାଜାନେ କେନ୍ଆତେ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅଃଲ୍ଲଡୟ୍ଲେନ୍’ ଗାମ୍ଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି ।”
15 Und es begab sich, als er wiederkam, nachdem er die Königswürde empfangen, da ließ er die Knechte, denen er das Geld gegeben hatte, vor sich rufen, um zu erfahren, was ein jeder erhandelt habe.
“ତିକ୍କି ଆନିନ୍ ରାଜା ତରଙ୍କୁମନ୍ ଞାଙ୍ଲେ ୟର୍ରନ୍; ଅଙ୍ଗା କମ୍ୱାରିମର୍ଜିଆଡଙ୍ ଆନିନ୍ ଡାବ୍ବୋନ୍ ତିୟ୍ଲେ ଜିରେଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଲୋଙ୍ସିଲଡ୍ ବେପାରଡାଲନ୍ ଆନା ଡିଅଙ୍ଗା ଅର୍ଜେଏନ୍ ତିଆତେ ଜନନାନ୍ ଆସନ୍, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆମଙନ୍ ଓଡ୍ଡେଲେ ଅନୋରୋଙନ୍ ଆସନ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ।
16 Da kam der erste und sprach: Herr, dein Pfund hat zehn Pfund dazugewonnen!
ସିଲତ୍ତେ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଅବୟ୍ନେ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବର୍ନେ, ‘ପ୍ରବୁ, ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବ୍ନମ୍ ବାତ୍ତେ ଆରି ଦସଟା ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ଅର୍ଜେଲାୟ୍ ।’
17 Und er sprach zu ihm: Recht so, du braver Knecht! Weil du im Geringsten treu gewesen bist, sollst du Macht haben über zehn Städte!
ଆନିନ୍ କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ଡେଲୋ, ମନଙ୍, ଡର୍ନେ କମ୍ୱାରିମର୍, ଆମନ୍ ଅସୋୟ୍ଲୋଙନ୍ ଡର୍ନେଡମ୍, ତିଆସନ୍ ଆମନ୍ ଦସଟା ଗଡ଼ାନ୍ ପାଙା ।’
18 Und der zweite kam und sprach: Herr, dein Pfund hat fünf Pfund erworben!
ଆରି ଅବୟ୍ନେ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବର୍ନେ, ‘ପ୍ରବୁ, ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବ୍ନମ୍ ବାତ୍ତେ ଆରି ମନ୍ଲୟ୍ ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବନ୍ ଅର୍ଜେଲାୟ୍ ।’
19 Er sprach auch zu diesem: Und du sollst über fünf Städte gesetzt sein!
ମନାନ୍ନେମରନ୍, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ବରେନ୍, ‘ଆମନ୍ ନିୟ୍ ମନ୍ଲୟ୍ ଗଡ଼ାନ୍ ପାଙା ।’”
20 Und ein anderer kam und sprach: Herr, siehe, hier ist dein Pfund, welches ich im Schweißtuch aufbewahrt habe!
“ଆରି ଅବୟ୍ନେ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବର୍ନେ, ‘ପ୍ରବୁ, କେରେ ସୁନା ଗୁଣ୍ଡାଡାବ୍ନମ୍ ଗିଜା, ଞେନ୍ କେନ୍ଆତେ ସିନ୍ରିଲୋଙନ୍ ଜିରାଲେ ଡକ୍କୋଲାୟ୍;
21 Denn ich fürchtete dich, weil du ein strenger Mann bist; du nimmst, was du nicht hingelegt, und erntest, was du nicht gesät hast.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ବତଙ୍ଲମ୍, ଆମନ୍ ଅବୟ୍ ରଡୋମର୍, ଅଙ୍ଗାତେ ଅଃଡ୍ଡକ୍କୋଏ, ତିଆତେ ପାଙ୍ଲେ ଜିର୍ତେ, ଆରି ଅଙ୍ଗାତେ ଅଃବ୍ବୁଡେ ତିଆତେ ଗଡ୍ତେ ।’
22 Da sprach er zu ihm: Aus deinem Munde will ich dich richten, du böser Knecht! Wußtest du, daß ich ein strenger Mann bin, daß ich nehme, was ich nicht hingelegt, und ernte, was ich nicht gesät habe?
ମନାନ୍ନେମରନ୍ ଗାମେନ୍, ‘ଏ ଆଲ୍ଲେ କମ୍ୱାରିମର୍, ତଅଡ୍ନମ୍ ଆ ବର୍ନେ ବାତ୍ତେ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ପନ୍ସୁଆତିତମ୍ । ଞେନ୍ ଅବୟ୍ ରଡୋମର୍, ଅଙ୍ଗାତେ ଅଃଡ୍ଡକ୍କୋଆୟ୍, ତିଆତେ ପାଙ୍ଲେ ଜିର୍ତେ, ଆରି ଅଙ୍ଗାତେ ଅଃବ୍ବୁଡାୟ୍, ତିଆତେ ଗଡ୍ତାୟ୍, କେନ୍ଆତେ ଆମନ୍ ଜନା ପଙ୍?
23 Warum hast du denn mein Geld nicht auf der Bank angelegt, so daß ich es bei meiner Ankunft mit Zinsen hätte einziehen können?
ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ସୁନାଡାବ୍ଞେନ୍ ଇନିବା ବେଙ୍କଲୋଙନ୍ ଅଃଡ୍ଡକ୍କୋଲୋ? ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ୟର୍ରନାୟ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆଅନ୍ଡାବନ୍ ବୟନ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ତବ୍ନାୟ୍ ବନ୍ ।’”
24 Und zu den Umstehenden sprach er: Nehmet ihm das Pfund und gebet es dem, der die zehn Pfunde hat!
“ଆରି ତେତ୍ତେ ତନଙ୍ଲେ ଆଡ୍ରକୋଲଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ଆନିନ୍ ବରେନ୍, ‘କେନ୍ ଆମଙନ୍ ସିଲଡ୍ କେନ୍ ସୁନାଡାବନ୍ ପାଙ୍ଲେ, ଆନା ଆମଙ୍ ଦସଟା ସୁନାଡାବନ୍ ଡକୋ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ ତିୟ୍ବା ।’
25 Da sagten sie zu ihm: Herr, er hat schon zehn Pfunde!
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ରଞ୍ଜି, ‘ପ୍ରବୁ ଆମଙନ୍ ତ ଦସଟା ସୁନାଡାବନ୍ ଡକୋ!’
26 Ich sage euch: Wer da hat, dem wird gegeben werden; von dem aber, der nicht hat, wird auch das genommen werden, was er hat.
ଆନିନ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, ‘ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଆମଙ୍ ଡକୋ, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ତନିୟନ୍ ଡେତେ; ବନ୍ଡ ଆନା ଆମଙ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ତଡ୍, ଆମଙନ୍ ଇନି ଡକୋ, ତିଆତେ ନିୟ୍ ଆମଙନ୍ ସିଲଡ୍ ପନାଙନ୍ ଡେତେ ।
27 Doch diese meine Feinde, die nicht wollten, daß ich König über sie werde, bringet her und erwürget sie vor mir!
ବନ୍ଡ କେନ୍ ବନେରାଞେଞ୍ଜି, ଆନାଜି ଆମଙ୍ ଞେନ୍ ରାଜାନେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଅଃଲ୍ଲଡୟ୍ଲଜି, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତେନ୍ନେ ଓରୋଙ୍ଡାଲେ ତେମଡ୍ଞେନ୍ ରବ୍ବୁବାଜି ।’”
28 Und nachdem er das gesagt, zog er weiter und reiste hinauf nach Jerusalem.
ଆରି ଜିସୁନ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ବର୍ରନ୍ ଆନିନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ଡାଲନ୍ ଜିରୁସାଲମନ୍ ଜିରେନ୍ ।
29 Und es begab sich, als er in die Nähe von Bethphage und Bethanien kam, zu dem Berge, welcher Ölberg heißt, sandte er zwei seiner Jünger
ଆରି, ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଆନିନ୍ ଜିତବୁରନ୍ ଆ ତୟ୍ତୟ୍ ବେତ୍ପାଗିନ୍ ଡ ବେତନିଆନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ ଅଡ଼ୋଏନ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଆନିନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ବାଗୁନେଆଡଙ୍ ବର୍ରେ ଆପ୍ପାୟେନ୍,
30 und sprach: Gehet hin in den Flecken, der vor euch liegt; und wenn ihr hineinkommt, werdet ihr ein Füllen angebunden finden, auf dem noch nie ein Mensch gesessen ist; bindet es los und führet es her.
“ତି ମୁକ୍କାବାବେନ୍ ଆ ସାଇ ଇୟ୍ବା, ତେତ୍ତେ ଆଗ୍ରନ୍ତେନ୍ ଆଡିଡ୍, ଆନା ଆ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ତଙ୍କୁମେ, ତିଅନ୍ତମ୍ ଅବୟ୍ ଆଅନ୍ ଗୋଡୋଁୟନ୍ ଲୁଆଡନ୍ ବାତ୍ତେ ଆତବାଡନ୍ ଇୟ୍ତେ ଏଗିଜେ; ତିଆତେ ଉଜୁୟ୍ଡାଲେ ପାଙାୟ୍ବା ।
31 Und wenn euch jemand fragt: Warum bindet ihr es los? so sprechet also: Der Herr bedarf seiner!
ଆରି, ଆନ୍ନିଙ୍ ଇନିବା ଏଉଜୁୟ୍ତେ ଗାମ୍ଲେ ବର୍ରବେନ୍ ଡେନ୍, ପ୍ରବୁନ୍ ଆସନ୍ କେନ୍ଆତେ ସନାୟ୍ସାୟ୍, ଗାମ୍ଲେ ଇୟ୍ ବର୍ନାବା ।”
32 Da gingen die Abgesandten hin und fanden es, wie er ihnen gesagt hatte.
ସିଲତ୍ତେ ଆରାପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଜିର୍ରେ, ଆନିନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, ଏତ୍ତେଲେ ଇୟ୍ଲେ ଗିଜେଜି ।
33 Als sie aber das Füllen losbanden, sprachen die Herren desselben zu ihnen: Warum bindet ihr das Füllen los?
ଆରି, ଆନିଞ୍ଜି ଆଅନ୍ ଗୋଡୋଁୟନ୍ ଆରୁଜେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍, ଗୋଡୋଁୟନ୍ ଆ ସାଉକାର “ଇନିବା ଆଅନ୍ ଗୋଡୋଁୟନ୍ ଏଉଜୁୟ୍ତେ” ଗାମେନ୍?
34 Sie aber sprachen: Der Herr bedarf seiner!
ଆନିଞ୍ଜି ଗାମେଞ୍ଜି, “ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଆସନ୍ କେନ୍ଆତେ ସନାୟ୍ସାୟ୍ ।”
35 Und sie brachten es zu Jesus und warfen ihre Kleider auf das Füllen und setzten Jesus darauf.
ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ତିଆତେ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ପାଙ୍ଲେ ଆଅନ୍ ଗୋଡୋଁୟନ୍ ଆ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ ରମ୍ମଙ୍ ରମ୍ମଙ୍ ଆ ସିନ୍ରି ବେଲ୍ଲେ ଜିସୁନ୍ ଅବ୍ତଙ୍କୁମେଞ୍ଜି ।
36 Als er aber weiterzog, breiteten sie auf dem Wege ihre Kleider aus.
ଆରି, ଆନିନ୍ ଆଜିର୍ରେନ୍ ଆଡିଡ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ତଙର୍ଲୋଙନ୍ ରମ୍ମଙ୍ ରମ୍ମଙ୍ ଆ ସିନ୍ରି ବେଲେଞ୍ଜି ।
37 Als er sich aber schon dem Abhang des Ölberges näherte, fing die ganze Menge der Jünger freudig an, Gott zu loben mit lauter Stimme wegen all der Taten, die sie gesehen hatten,
ଆରି ଆନିନ୍ ଆଙ୍ଗା ଜିତବୁରନ୍ ଆ ଡୁଙ୍ଡୁଙ୍ରେଙ୍ ଅଡ଼ୋଏନ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଅଡ଼୍କୋ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆଗ୍ରିଜେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋ ବୋର୍ସା କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସର୍ଡାନ୍ ବାତ୍ତେ ସୋଡ଼ା ସର୍ରଙନ୍ ବାତ୍ତେ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ଗଙ୍କେଲ୍ଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି,
38 und sprachen: Gepriesen sei der König, der da kommt im Namen des Herrn! Friede im Himmel und Ehre in der Höhe!
“ପ୍ରବୁନ୍ ଆଞୁମ୍ଲୋଙ୍ ଅଙ୍ଗା ରାଜା ଜିର୍ତାୟ୍ ଆନିନ୍ ସନେନ୍ସେନ୍ । ରୁଆଙ୍ଲୋଙନ୍ ସୟୁ ଆରି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସିଲଡ୍ ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ ।”
39 Und etliche der Pharisäer unter dem Volk sprachen zu ihm: Meister, weise deine Jünger zurecht!
ସିଲତ୍ତେ ପାରୁସିଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଞଙ୍ନେମର୍ନମ୍ଜି ଅବ୍କଡ଼ିଙାଜି ।”
40 Und er antwortete und sprach: Ich sage euch, wenn diese schweigen, so werden die Steine schreien!
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, କେନ୍ଆନିଞ୍ଜି କଡ଼ିଙେଞ୍ଜି ଡେନ୍, ଅରେଙଞ୍ଜି ବାବ୍ବାବ୍ତଜି ।”
41 Und als er näher kam und die Stadt sah, weinte er über sie
ଆରି, ଜିସୁନ୍ ଆଙ୍ଗା ଜିରୁସାଲମନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ ଜିର୍ରାୟ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଗଡ଼ାନ୍ ଗିୟ୍ଲେ ତିଆତେ ଆସନ୍ ୟେଲେ ବର୍ରନେ,
42 und sprach: Wenn doch auch du erkannt hättest an diesem deinem Tage, was zu deinem Frieden dient!
“ଆମନ୍, ଓଓ, ଆମନ୍ ଲଙେ ସୟୁବରଞ୍ଜି ଜନାଲମ୍ ନଙ୍! ବନ୍ଡ ନମି ତିଆତେଜି ଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ନମ୍ ଆସସ ଡକୋ ।
43 Nun aber ist es vor deinen Augen verborgen, daß Tage über dich kommen werden, da deine Feinde einen Wall gegen dich aufwerfen, dich ringsum einschließen und von allen Seiten ängstigen
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ସନାୟୁମ୍ ଡିନ୍ନାନମ୍ ଆମନ୍ ଅଃଜ୍ଜନାଲମନ୍ ଆସନ୍, ଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ବନେରାନମ୍ଜି ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଏର୍ରେ ପାଡ଼ିଲେ, ଅବ୍ଗେଗେଲେ ଡଙ୍ତମ୍ଜି,
44 und dich dem Erdboden gleich machen werden, auch deine Kinder in dir, und in dir keinen Stein auf dem andern lassen werden, darum, weil du die Zeit deiner Heimsuchung nicht erkannt hast!
ଆରି, ଆମନ୍ ଡ ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ନମ୍ ଡକୋନ୍, ପସିୟ୍ନମ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଲବଲୋଙନ୍ ଅବ୍ମାୟ୍ମାୟ୍ତଜି, ଆରି ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ନମ୍ ଅବୟ୍ ଅରେଙନ୍ ଆରି ଅବୟ୍ ଅରେଙନ୍ ଆ ତୋଣ୍ଡୋଲୋଙ୍ ଅଃନ୍ନବ୍ଡକ୍କୋଏଜି, କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଆ ଡିନ୍ନା ଅମଙ୍ନମ୍ ଅଡ଼ୋତାୟ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଡୋବ୍ଡୋବନ୍ ଆସନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ତିଆଡିଡ୍ ଆମନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃନ୍ନମ୍ମଡ୍ଲୋ ।”
45 Und er ging in den Tempel hinein und fing an, die Verkäufer und Käufer auszutreiben, und sprach zu ihnen:
ଆରି ଜିସୁନ୍ ସରେବାସିଙନ୍ ଗନ୍ଲନ୍, ତମ୍ତମ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅମ୍ଡୁଙେଞ୍ଜି,
46 Es steht geschrieben: «Mein Haus ist ein Bethaus.» Ihr aber habt eine Räuberhöhle daraus gemacht!
ଆରି, ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡନ୍ ଡକୋ ଇସ୍ୱରନ୍ ବର୍ତନେ, ‘ଅସିଂଞେନ୍ ପାର୍ତନାସିଙନ୍ ଡେତେ,’ ବନ୍ଡ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତିଆତେ ରାଉମରଞ୍ଜି ଆ ଡଲ୍ଲି ଏଏମ୍ମେଏନ୍!”
47 Und er lehrte täglich im Tempel; die Hohenpriester aber und die Schriftgelehrten und die Vornehmsten des Volkes suchten ihn umzubringen.
ଆରି ଆନିନ୍ ଡିତାନ୍ ସରେବାସିଂଲୋଙନ୍ ଞନଙନ୍ ତିୟେନ୍, ବନ୍ଡ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଡ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି, ଆମ୍ମୁଙ୍ଗଡ୍ମରଞ୍ଜି, ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ଏରେଞ୍ଜି ଗୋଜେଞ୍ଜି,
48 Und sie fanden nicht, was sie tun sollten; denn das ganze Volk hing an ihm und hörte auf ihn.
ବନ୍ଡ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆ ଞନଙ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ଲେ ଆଡ୍ରକୋଲଞ୍ଜି ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ତଙର୍ଜା ଅଃଞାଙ୍ଲଜି ।
