Klagelieder 3
1 Ich bin der Mann, der tief gebeugt worden ist durch die Rute seines Zorns.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Mich hat er verjagt und in die Finsternis geführt und nicht ans Licht.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Nur gegen mich kehrt er immer wieder den ganzen Tag seine Hand.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Er hat mein Fleisch und meine Haut verschlungen und meine Knochen zermalmt.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Er hat rings um mich her Gift und Drangsal aufgebaut.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 In dunkeln Höhlen läßt er mich wohnen wie längst Verstorbene.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Er hat mich eingemauert, daß ich nicht herauskommen kann; mit ehernen Ketten hat er mich beschwert.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Ob ich auch schreie und rufe, verstopft er doch die Ohren vor meinem Gebet.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Quadersteine legt er mir in den Weg, krümmt meine Pfade.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Er lauert mir auf wie ein Bär, wie ein Löwe im Dickicht.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Er hat mich auf Abwege gebracht, ist über mich hergefallen und hat mich arg zugerichtet.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeile zum Ziel gesetzt.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Er hat mir seines Köchers Söhne in die Nieren gejagt.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Ich bin allem Volk zum Gelächter geworden, ihr Liedlein den ganzen Tag.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt, mit Wermut getränkt.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Er ließ meine Zähne sich an Kies zerbeißen, er hat mich mit Asche bedeckt.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Und du hast meine Seele aus dem Frieden verstoßen, daß ich des Glückes vergaß.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Und ich sprach: Meine Lebenskraft ist dahin, meine Hoffnung auf den HERRN.
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Sei eingedenk meines Elends, meiner Verfolgung, des Wermuts und des Gifts!
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Beständig denkt meine Seele daran und ist tief gebeugt!
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Dieses aber will ich meinem Herzen vorhalten, darum will ich Hoffnung fassen:
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 Gnadenbeweise des HERRN sind's, daß wir nicht gänzlich aufgerieben wurden, denn seine Barmherzigkeit ist nicht zu Ende;
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß!
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Der HERR ist gütig gegen die, welche auf ihn hoffen, gegen die Seele, die nach ihm fragt.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 Gut ist's, schweigend zu warten auf das Heil des HERRN.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 Es ist einem Manne gut, in seiner Jugend das Joch zu tragen.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Er sitze einsam und schweige, wenn man ihm eines auferlegt!
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Er stecke seinen Mund in den Staub; vielleicht ist noch Hoffnung vorhanden!
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Schlägt ihn jemand, so biete er ihm den Backen dar und lasse sich mit Schmach sättigen!
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Denn der Herr wird nicht ewig verstoßen;
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 sondern wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich auch nach der Größe seiner Gnade.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Denn nicht aus Lust plagt und betrübt ER die Menschenkinder.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Wenn alle Gefangenen eines Landes mit Füßen getreten,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 wenn das Recht eines Mannes vor dem Angesicht des Höchsten gebeugt,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 die Rechtssache eines Menschen verdreht wird, sollte der Herr es nicht beachten?
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Wer hat je etwas gesagt und es ist geschehen, ohne daß der Herr es befahl?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Geht nicht aus dem Munde des Höchsten das Böse und das Gute hervor?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Was beklagt sich der Mensch? Es hätte sich wahrlich jeder über seine Sünde zu beklagen!
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Lasset uns unsere Wege erforschen und durchsuchen und zum HERRN zurückkehren!
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Lasset uns unsere Herzen samt den Händen zu Gott im Himmel erheben!
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 Wir sind abtrünnig und widerspenstig gewesen; das hast du nicht vergeben;
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 du hast dich im Zorn verborgen und uns verfolgt; du hast uns ohne Gnade erwürgt;
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 du hast dich in eine Wolke gehüllt, daß kein Gebet hindurchdrang;
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 du hast uns zu Kot und Abscheu gemacht unter den Völkern!
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 Alle unsere Feinde haben ihr Maul gegen uns aufgesperrt.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Grauen und Grube wurden uns beschieden, Verwüstung und Untergang.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Es rinnen Wasserbäche aus meinen Augen wegen des Untergangs der Tochter meines Volkes.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Mein Auge tränt unaufhörlich; denn da ist keine Ruhe,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 bis der HERR vom Himmel herabschauen und dareinsehen wird.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Was ich sehen muß, tut meiner Seele weh ob aller Töchter meiner Stadt.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Die mich ohne Ursache hassen, stellten mir heftig nach wie einem Vogel;
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 sie wollten mich in der Grube ums Leben bringen und warfen Steine auf mich.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 Die Wasser gingen über mein Haupt; ich sagte: Ich bin verloren!
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 Aber ich rief, HERR, deinen Namen an, tief unten aus der Grube.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Du hörtest meine Stimme: «Verschließe dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, vor meinem Hilferuf!»
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Du nahtest dich mir des Tages, als ich dich anrief, du sprachest: Fürchte dich nicht!
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Du führtest, o Herr, die Sache meiner Seele, du rettetest mir das Leben!
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Du hast, o HERR, meine Unterdrückung gesehen; schaffe du mir Recht!
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Du hast all ihre Rachgier gesehen, alle ihre Anschläge wider mich;
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 du hast, o HERR, ihr Schmähen gehört, alle ihre Pläne gegen mich,
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 die Reden meiner Widersacher und ihr beständiges Murmeln über mich.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Siehe doch: ob sie niedersitzen oder aufstehen, so bin ich ihr Spottlied.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 Vergilt ihnen, o HERR, nach dem Werk ihrer Hände!
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Gib ihnen Verstockung ins Herz, dein Fluch komme über sie!
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Verfolge sie in deinem Zorn und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN hinweg!
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
