Klagelieder 3
1 Ich bin der Mann, der tief gebeugt worden ist durch die Rute seines Zorns.
| من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو. |
2 Mich hat er verjagt und in die Finsternis geführt und nicht ans Licht.
| منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک. |
3 Nur gegen mich kehrt er immer wieder den ganzen Tag seine Hand.
| بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ. |
4 Er hat mein Fleisch und meine Haut verschlungen und meine Knochen zermalmt.
| گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم. |
5 Er hat rings um mich her Gift und Drangsal aufgebaut.
| دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی. |
6 In dunkeln Höhlen läßt er mich wohnen wie längst Verstorbene.
| ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون. |
7 Er hat mich eingemauert, daß ich nicht herauskommen kann; mit ehernen Ketten hat er mich beschwert.
| لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد. |
8 Ob ich auch schreie und rufe, verstopft er doch die Ohren vor meinem Gebet.
| هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت. |
9 Quadersteine legt er mir in den Weg, krümmt meine Pfade.
| بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد. |
10 Er lauert mir auf wie ein Bär, wie ein Löwe im Dickicht.
| وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات، |
11 Er hat mich auf Abwege gebracht, ist über mich hergefallen und hat mich arg zugerichtet.
| منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد. |
12 Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeile zum Ziel gesetzt.
| کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی. |
13 Er hat mir seines Köchers Söhne in die Nieren gejagt.
| تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند. |
14 Ich bin allem Volk zum Gelächter geworden, ihr Liedlein den ganzen Tag.
| هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن. |
15 Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt, mit Wermut getränkt.
| تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام. |
16 Er ließ meine Zähne sich an Kies zerbeißen, er hat mich mit Asche bedeckt.
| بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە. |
17 Und du hast meine Seele aus dem Frieden verstoßen, daß ich des Glückes vergaß.
| من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە. |
18 Und ich sprach: Meine Lebenskraft ist dahin, meine Hoffnung auf den HERRN.
| ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.» |
19 Sei eingedenk meines Elends, meiner Verfolgung, des Wermuts und des Gifts!
| دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون. |
20 Beständig denkt meine Seele daran und ist tief gebeugt!
| بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە. |
21 Dieses aber will ich meinem Herzen vorhalten, darum will ich Hoffnung fassen:
| بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە: |
22 Gnadenbeweise des HERRN sind's, daß wir nicht gänzlich aufgerieben wurden, denn seine Barmherzigkeit ist nicht zu Ende;
| بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت. |
23 sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß!
| ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە. |
24 Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
| بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.» |
25 Der HERR ist gütig gegen die, welche auf ihn hoffen, gegen die Seele, die nach ihm fragt.
| یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات. |
26 Gut ist's, schweigend zu warten auf das Heil des HERRN.
| باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان. |
27 Es ist einem Manne gut, in seiner Jugend das Joch zu tragen.
| باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە. |
28 Er sitze einsam und schweige, wenn man ihm eines auferlegt!
| با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە. |
29 Er stecke seinen Mund in den Staub; vielleicht ist noch Hoffnung vorhanden!
| با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت. |
30 Schlägt ihn jemand, so biete er ihm den Backen dar und lasse sich mit Schmach sättigen!
| با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی. |
31 Denn der Herr wird nicht ewig verstoßen;
| چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە. |
32 sondern wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich auch nach der Größe seiner Gnade.
| لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی. |
33 Denn nicht aus Lust plagt und betrübt ER die Menschenkinder.
| ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات. |
34 Wenn alle Gefangenen eines Landes mit Füßen getreten,
| تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ، |
35 wenn das Recht eines Mannes vor dem Angesicht des Höchsten gebeugt,
| یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز، |
36 die Rechtssache eines Menschen verdreht wird, sollte der Herr es nicht beachten?
| یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟ |
37 Wer hat je etwas gesagt und es ist geschehen, ohne daß der Herr es befahl?
| کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟ |
38 Geht nicht aus dem Munde des Höchsten das Böse und das Gute hervor?
| ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟ |
39 Was beklagt sich der Mensch? Es hätte sich wahrlich jeder über seine Sünde zu beklagen!
| بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟ |
40 Lasset uns unsere Wege erforschen und durchsuchen und zum HERRN zurückkehren!
| با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان. |
41 Lasset uns unsere Herzen samt den Händen zu Gott im Himmel erheben!
| با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین: |
42 Wir sind abtrünnig und widerspenstig gewesen; das hast du nicht vergeben;
| «ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت. |
43 du hast dich im Zorn verborgen und uns verfolgt; du hast uns ohne Gnade erwürgt;
| «خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت. |
44 du hast dich in eine Wolke gehüllt, daß kein Gebet hindurchdrang;
| بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات. |
45 du hast uns zu Kot und Abscheu gemacht unter den Völkern!
| ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان. |
46 Alle unsere Feinde haben ihr Maul gegen uns aufgesperrt.
| «هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە. |
47 Grauen und Grube wurden uns beschieden, Verwüstung und Untergang.
| ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.» |
48 Es rinnen Wasserbäche aus meinen Augen wegen des Untergangs der Tochter meines Volkes.
| چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون. |
49 Mein Auge tränt unaufhörlich; denn da ist keine Ruhe,
| چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە، |
50 bis der HERR vom Himmel herabschauen und dareinsehen wird.
| تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت. |
51 Was ich sehen muß, tut meiner Seele weh ob aller Töchter meiner Stadt.
| ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم. |
52 Die mich ohne Ursache hassen, stellten mir heftig nach wie einem Vogel;
| ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم. |
53 sie wollten mich in der Grube ums Leben bringen und warfen Steine auf mich.
| بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت. |
54 Die Wasser gingen über mein Haupt; ich sagte: Ich bin verloren!
| نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.» |
55 Aber ich rief, HERR, deinen Namen an, tief unten aus der Grube.
| ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم. |
56 Du hörtest meine Stimme: «Verschließe dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, vor meinem Hilferuf!»
| گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.» |
57 Du nahtest dich mir des Tages, als ich dich anrief, du sprachest: Fürchte dich nicht!
| ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!» |
58 Du führtest, o Herr, die Sache meiner Seele, du rettetest mir das Leben!
| ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە. |
59 Du hast, o HERR, meine Unterdrückung gesehen; schaffe du mir Recht!
| ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە! |
60 Du hast all ihre Rachgier gesehen, alle ihre Anschläge wider mich;
| هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من. |
61 du hast, o HERR, ihr Schmähen gehört, alle ihre Pläne gegen mich,
| ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛ |
62 die Reden meiner Widersacher und ihr beständiges Murmeln über mich.
| ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن. |
63 Siehe doch: ob sie niedersitzen oder aufstehen, so bin ich ihr Spottlied.
| تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن. |
64 Vergilt ihnen, o HERR, nach dem Werk ihrer Hände!
| ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان. |
65 Gib ihnen Verstockung ins Herz, dein Fluch komme über sie!
| پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت! |
66 Verfolge sie in deinem Zorn und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN hinweg!
| بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا. |
