Johannes 9

1 Und da er vorbeiging, sah er einen Menschen, der blind war von Geburt an.

फिरी यीशुए अपने चेलन सेइं साथी च़लोरो थियो, ते तैनेईं अक मैन्हु लाव, ज़ै ज़र्मनेरो कानो थियो।

2 Und seine Jünger fragten ihn und sprachen: Rabbi, wer hat gesündigt, dieser oder seine Eltern, daß er blind geboren ist?

तैसेरे चेलेईं तैस पुच़्छ़ू, “हे गुरू, केने पाप कियो कि ए कानो ज़रमो, एने मैने या एसेरे अम्मा बाजे?”

3 Jesus antwortete: Weder dieser hat gesündigt, noch seine Eltern; sondern damit die Werke Gottes an ihm offenbar würden!

यीशुए जुवाब दित्तो, “न एने पाप कियो, न एसेरे अम्मा-बाजेईं, पन तै एल्हेरेलेइ कानो ज़रमो ताके परमेशरेरे चमत्कार एसमां लेईहोन।

4 Ich muß die Werke dessen wirken, der mich gesandt hat, solange es Tag ist; es kommt die Nacht, wo niemand wirken kann.

ज़ैने अवं भेज़ोरोईं, असेईं तैसेरू कम लूशी केरनू ज़रूरीए, ज़ैन कम तैनी असन दित्तोरूए, तै रात एजने बालीए ज़ैस मां कोई भी कम न केरि सके।

5 Solange ich in der Welt bin, bin ich das Licht der Welt.

ज़ांतगर अवं दुनियाई मां आई, अवं दुनियारी लौ आई।”

6 Als er solches gesagt, spie er auf die Erde und machte einen Teig mit dem Speichel und strich ihm den Teig auf die Augen

एन ज़ोइतां तैनी ज़मीनी पुड़ थुकू, ते तैस थुके सेइं मित्ती सन्नी, ते तै मित्ती कानेरे एछ़्छ़न पुड़ लाई।

7 und sprach zu ihm: Gehe hin, wasche dich im Teiche Siloah (das heißt übersetzt: Gesandt)! Da ging er hin und wusch sich und kam sehend.

ते तैस सेइं ज़ोवं, “गा शीलोह नंव्वेरे हावदे मां अपनू तुत्तर धो” (शीलोहेरे मतलब भेज़रो) तैनी गेइतां धोवं, ते लांतो वापस अव।

8 Die Nachbarn nun, und die ihn zuvor als Bettler gesehen hatten, sprachen: Ist das nicht der, welcher dasaß und bettelte?

तैखन तैस मैनेरे पड़ोसेईं त ज़ैनेईं तै भीख मगतो लावरो थियो, एक्की होरि सेइं ज़ोने लग्गे, “कुन ई तैए मैन्हु नईं ज़ै पेइलो बिश्तां भीख मगतो थियो?”

9 Etliche sagten: Er ist's! andere aber: Nein, aber er sieht ihm ähnlich! Er selbst sagte: Ich bin's!

किछ मैन्हु ज़ोने लाए, “ई तैए,” होरेईं ज़ोवं, “नईं तैसेरो ज़ेरो कोई होरो भोनोए,” तैनी ज़ोवं, “अवं तैए आईं।”

10 Da sprachen sie zu ihm: Wie sind dir deine Augen aufgetan worden?

तैखन तैना तैस पुच्छ़ने लग्गे, “तेरी एछ़्छ़न केन्च़रां लौ आई?”

11 Er antwortete und sprach: Der Mensch, der Jesus heißt, machte einen Teig und bestrich meine Augen und sprach zu mir: Gehe hin zum Teich Siloah und wasche dich! Als ich aber hinging und mich wusch, wurde ich sehend.

तैनी जुवाब दित्तो, “यीशु नंव्वेरे एक्की मैने मित्ती सन्नी, ते मेरी एछ़्छ़न पुड़ लेइतां मीं सेइं ज़ोवं, गा शीलोह हावदे मां गेइतां अपनू तुत्तर धो, ते अवं जेव ते मीं तुत्तर धोवं, ते लांने लाव।”

12 Da sprachen sie zu ihm: Wo ist der? Er spricht: Ich weiß es nicht!

तैनेईं तैस पुच़्छ़ू, “तै मैन्हु कोड़ि आए?” तैनी ज़ोवं, “मीं नईं पतो।”

13 Da führten sie ihn, den Blindgewesenen, zu den Pharisäern.

लोकेईं तै ज़ै पेइलो कानो थियो फरीसी लोकन कां नेव।

14 Es war aber Sabbat, als Jesus den Teig machte und ihm die Augen öffnete.

ज़ैस दिहाड़े यीशुए मित्ती सैनतां तैसेरी एछ़्छ़ी लौ दित्तो थी, तै आरामेरी दिहाड़ी थी।

15 Nun fragten ihn wiederum auch die Pharisäer, wie er sehend geworden sei. Er sprach zu ihnen: Einen Teig hat er auf meine Augen gelegt, und ich wusch mich und bin nun sehend!

फिरी फरीसी लोकेईं भी तैस पुच़्छ़ू, “तैसेरी एछ़्छ़न लौ केन्च़रे आई?” तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “तैनी मेरी एछ़्छ़न पुड़ मित्ती लाई, फिरी मीं तुत्तर धोवं, ते अवं हुनी लाताईं।”

16 Da sprachen etliche von den Pharisäern: Dieser Mensch ist nicht von Gott, weil er den Sabbat nicht hält! Andere sprachen: Wie kann ein sündiger Mensch solche Zeichen tun? Und es entstand eine Spaltung unter ihnen.

एस पुड़ किछ फरीसी लोक ज़ोने लगे, “ए मैन्हु परमेशरेरे तरफां नईं, किजोकि ए आरामेरी दिहाड़ी न मन्ने।” होरेईं ज़ोवं, “एरो ज़ेरो पापी मैन्हु एरे चमत्कार केन्च़रे हिरेई बटते?” ते तैन एप्पू मांमेइं अनबन भोइ।

17 Da sprachen sie wiederum zu dem Blinden: Was sagst du von ihm, daß er dir die Augen aufgetan hat? Er sprach: Er ist ein Prophet!

तैनेईं काने फिरी पुच़्छ़ू, “ज़ैने तेरी एछ़्छ़ी खोलोरेन, तू तैसेरे बारे मां कुन ज़ोतस?” तैनी ज़ोवं, “तै नबी आए।”

18 Nun glaubten die Juden nicht von ihm, daß er blind gewesen und sehend geworden sei, bis sie die Eltern des Sehendgewordenen gerufen hatten.

पन यहूदी लीडरन विश्वास न भोव, कि तै कानो थियो ते हुनी लाते, ज़ांतगर तैनेईं, तैसेरे अम्मा-बाजी न कुजाए।

19 Und sie fragten sie und sprachen: Ist das euer Sohn, von welchem ihr sagt, daß er blind geboren ist? Wie ist er denn jetzt sehend?

तैन पुच़्छ़ू, कुन एन तुश्शू मट्ठूए, “ज़ैस तुस ज़ोतथ कि कानो ज़र्मोरू थियूं? फिरी हुना केन्च़रां लाते?”

20 Seine Eltern antworteten ihnen und sprachen: Wir wissen, daß dieser unser Sohn ist und daß er blind geboren ist;

तैसेरे अम्मा बाजीए जुवाब दित्तो, “असां त ज़ानतम कि एन इश्शू मट्ठूए, ते कानो ज़र्मोरू थियूं।

21 wieso er aber jetzt sieht, das wissen wir nicht; und wer ihm die Augen aufgetan hat, wissen wir auch nicht. Fraget ihn! Er ist alt genug, er mag selbst für sich reden!

पन अस इन न ज़ानतम कि अज़ केन्च़रे लाते, ते न इन ज़ानतम कि केने एसेरी एछ़्छ़न लौ दित्ती, एन हुनी बड्डूए एस पुछ़ा, ए अपने बारे मां एप्पू ज़ोलो।”

22 Das sagten seine Eltern deshalb, weil sie die Juden fürchteten; denn die Juden waren schon übereingekommen, daß, wenn einer ihn als den Christus anerkennen würde, er aus der Synagoge ausgestoßen werden solle.

एना गल्लां तैसेरे अम्मा बाजे एल्हेरेलेइ ज़ोई तैना यहूदी लीडरन करां डरते थिये, किजोकि यहूदी लीडर सारे अक भोरे थी, कि अगर कोई जोए, कि ए मसीहे त तै प्रार्थना घरे मरां कड्डो गाए।

23 Darum sprachen seine Eltern: Er ist alt genug; fragt ihn selbst!

एल्हेरेलेइ तैसेरे अम्मा बाजे ज़ोवं, “एन बड्डूए, एस्से पुछ़ा।”

24 Da riefen sie zum zweitenmal den Menschen, der blind gewesen war, und sprachen zu ihm: Gib Gott die Ehre! Wir wissen, daß dieser Mensch ein Sünder ist.

तैखन तैस मैन्हु ज़ै कानो थियो, दुइयोवं बार कुजेइतां ज़ोवं, “सच़ ज़ोइतां परमेशरेरी बड़याई केर, अस ज़ानतम तै मैन्हु पापीए।”

25 Da antwortete jener und sprach: Ob er ein Sünder ist, weiß ich nicht; eins weiß ich, daß ich blind war und jetzt sehend bin!

तैनी जुवाब दित्तो, “अवं न ज़ैनी कि ए पापी कि नईं, अवं अक गल ज़ानताईं, कि अवं कानो थियो हुनी लाताईं।”

26 Sie sprachen wiederum zu ihm: Was hat er mit dir gemacht? Wie tat er dir die Augen auf?

तैनेईं तैस पुच़्छ़ू, “तैने तीं सेइं कुन कियूं? तैनी केन्च़रे तेरी एछ़्छ़न लौ दित्ती?”

27 Er antwortete ihnen: Ich habe es euch schon gesagt, und ihr habt nicht darauf gehört; was wollt ihr es noch einmal hören? Wollt auch ihr seine Jünger werden?

तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “मीं त तुसन सेइं ज़ोवरूए, ते तुसेईं न शुनू, हुनी दुइयोवं बार किजो शुनू चातथ? कुन तुस भी तैसेरे चेले बन्ने चातथ?”

28 Sie schmähten ihn und sprachen: Du bist sein Jünger! Wir aber sind Moses Jünger.

तैखन तैना तैस बुरू भलू ज़ोने लाए, “तूए तैसेरो चेलोस, अस त मूसेरे चेलेम।”

29 Wir wissen, daß Gott mit Mose geredet hat, von diesem aber wissen wir nicht, woher er ist.

अस ज़ानतम परमेशरे मूसा सेइं गल्लां की, पन एस न ज़ानम कि ए कोट्ठां ओरोए।

30 Da antwortete der Mensch und sprach zu ihnen: Das ist doch verwunderlich, daß ihr nicht wisset, woher er ist, und er hat doch meine Augen aufgetan.

तैनी तैन जुवाब दित्तो, “ए त बड़ी बड्डी गल्ले कि तुस न ज़ानाथ कि ए कोट्ठां ओरोए, फिरी भी तैनी मेरी एछ़्छ़न लौ दित्ती।

31 Wir wissen, daß Gott nicht auf Sünder hört; sondern wenn jemand gottesfürchtig ist und seinen Willen tut, den hört er.

अस ज़ानतम की परमेशर पापी केरि न शुने, पन कोई परमेशरेरो भक्त भोए त तैसेरे मेर्ज़ी पुड़ च़लतो भोए, त परमेशर तै तैसेरी शुनते।

32 Seit die Welt steht, ist nicht gehört worden, daß jemand einem Blindgeborenen die Augen aufgetan hat. (aiōn g165)

दुनिया रच़नेरे वक्ते करां कधे शुन्ने मां नईं ओरोए कि केन्चे ज़र्मनेरे कानेरी एछ़्छ़न लौ दित्तोरी, (aiōn g165)

33 Wäre dieser nicht von Gott, so könnte er nichts tun!

अगर ए मैन्हु परमेशरेरे तरफां न भोथो त किछ न केरि सकेथो।”

34 Sie antworteten und sprachen zu ihm: Du bist ganz in Sünden geboren und willst uns lehren? Und sie stießen ihn hinaus.

तैनेईं तैस ज़ोवं, “तू त बिलकुल पापन मां ज़र्मोरोस, तू असन शिखालतस?” ते तैनेईं तै प्रार्थना घरे मरां बेइरोवं कड्डो।

35 Jesus hörte, daß sie ihn ausgestoßen hatten, und als er ihn fand, sprach er zu ihm: Glaubst du an den Sohn Gottes?

यीशुए शुनू कि तै बेइरोवं कड्डोरोए, ते ज़ैखन तैसेरी तैस सेइं मुलाकात भोइ, त तैस सेइं ज़ोवं, “कुन तू मैनेरे मट्ठे पुड़ विश्वास केरतस?”

36 Er antwortete und sprach: Wer ist es, Herr, auf daß ich an ihn glaube?

तैनी तैस जुवाब दित्तो, “हे प्रभु, मीं सेइं ज़ो कि तै कौने, ताके अवं तैस पुड़ विश्वास केरि?”

37 Und Jesus sprach zu ihm: Du hast ihn gesehen, und der mit dir redet, der ist es!

यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “अव्वें आईं, तीं अवं पेइलो लोरोईं, ज़ै तीं सेइं गल्लां केरि राओरोए।”

38 Er aber sprach: Ich glaube, Herr! und fiel vor ihm nieder.

तैनी ज़ोवं, “हे प्रभु, अवं तीं पुड़ विश्वास केरताईं।” ते तैस कां मथ्थो टेको।

39 Und Jesus sprach: Ich bin zum Gericht in diese Welt gekommen, auf daß die, welche nicht sehen, sehend werden und die, welche sehen, blind werden.

तैखन यीशुए ज़ोवं, “अवं इस दुनियाई मां ई इन्साफ केरने ओरोईं, ज़ैना न लान तैना लान, ते ज़ैना लातन तैना काने भोन।”

40 Solches hörten etliche der Pharisäer, die bei ihm waren, und sprachen zu ihm: Sind denn auch wir blind?

ज़ैना फरीसी लोक तैस सेइं साथी थिये तैनेईं ज़ोवं, “कुन तू असन जो भी काने ज़ोतस?”

41 Jesus sprach zu ihnen: Wäret ihr blind, so hättet ihr keine Sünde; nun ihr aber saget: Wir sind sehend! so bleibt eure Sünde.

यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अगर तुस काने भोथे त पापी न भोथे, पन हुनी ज़ोतथ कि अस लातम, एल्हेरेलेइ तुश्शे पाप माफ़ न भोले।”