< Johannes 3 >

1 Es war aber ein Mensch unter den Pharisäern, namens Nikodemus, ein Oberster der Juden.
फरीसी लोकन मां अक मैन्हु थियो ज़ेसेरू नवं नीकुदेमुस थियूं। तै यहूदी लोकां केरो अक लीडर थियो।
2 Dieser kam des Nachts zu Jesus und sprach zu ihm: Rabbi, wir wissen, daß du ein Lehrer bist, von Gott gekommen; denn niemand kann diese Zeichen tun, die du tust, es sei denn Gott mit ihm!
एक्की राती तै यीशु कां एइतां ज़ोने लगो, “हे गुरू, अस ज़ानतम कि तू परमेशरेरी तरफां गुरू भोइतां ओरोस; किजोकि ज़ैना चमत्कार तू हेरातस, होरो कोई न हेरेई सके, ज़ांतगर परमेशर तैस सेइं साथी न भोए।”
3 Jesus antwortete und sprach zu ihm: Wahrlich, wahrlich, ich sage dir, wenn jemand nicht von neuem geboren wird, so kann er das Reich Gottes nicht sehen!
यीशुए जुवाब दित्तो, “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोतां कि ज़ांतगर कोई मैन्हु दुबारो ज़र्म न घिन्ने, त तै परमेशरेरू राज़ न लेई सके।”
4 Nikodemus spricht zu ihm: Wie kann ein Mensch geboren werden, wenn er alt ist? Er kann doch nicht zum zweitenmal in seiner Mutter Schoß gehen und geboren werden?
नीकुदेमुस पुच्छ़ने लगो, “ज़ैखन मैन्हु बुढो भोते, त तै केन्च़रे सेइं दुबारो पैदा भोइ सकते? कुन तै अम्मारे पेटे मां गेइतां दुबारो ज़ेरमी सकते?”
5 Jesus antwortete: Wahrlich, wahrlich, ich sage dir, wenn jemand nicht aus Wasser und Geist geboren wird, so kann er nicht in das Reich Gottes eingehen!
यीशुए जुवाब दित्तो, “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं कि ज़ांतगर कोई मैन्हु पैनी सेइं ते आत्माई सेइं पैदा न भोए, तै परमेशरेरे राज़्ज़े मां दाखल न भोइ सके।
6 Was aus dem Fleische geboren ist, das ist Fleisch, und was aus dem Geiste geboren ist, das ist Geist.
किजोकि हाज-बव अपने बच्चन सिर्फ एस जानेरी ज़िन्दगी देइ सकतन, पन सिर्फ (पवित्र) आत्मा लोकन आत्मिक ज़िन्दगी देइ सकते।
7 Laß dich's nicht wundern, daß ich dir gesagt habe: Ihr müßt von neuem geboren werden!
हैरान न भो कि मीं तीं सेइं कुन ज़ोवं कि, ‘तीं दुबारो ज़र्म घिन्नू ज़रूरीए।’
8 Der Wind weht, wo er will, und du hörst sein Sausen; aber du weißt nicht, woher er kommt, noch wohin er fährt. Also ist ein jeder, der aus dem Geist geboren ist.
हवा ज़ेरां च़लनू चातीए तैरां च़लचे, त तू तैसारी आवाज़ त शुनतस, पन एन न ज़ानस कि तै कोट्ठां एइचे त कोरां गाचे। तेन्च़रे कोई भी न हेरी सके त न समझ़ी सके कि केन्च़रां पवित्र आत्मा लोकन (नव्वीं) ज़िन्दगी देते।”
9 Nikodemus antwortete und sprach zu ihm: Wie kann das geschehen?
तैखन नीकुदेमुसे पुच्छ़ू, “एना गल्लां केन्च़रे सेइं भोइ सेकतिन पवित्र आत्मा केन्च़रां लोकन नव्वीं आत्मिक ज़िन्दगी देते?”
10 Jesus antwortete und sprach zu ihm: Du bist der Lehrer Israels und verstehst das nicht?
यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “तू इस्राएली लोकां केरो (अक खास) गुरू भोइतां भी कुन इना गल्लां न समझ़स?
11 Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Wir reden, was wir wissen, und wir bezeugen, was wir gesehen haben; und doch nehmt ihr unser Zeugnis nicht an.
अवं तीं सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं, ज़ैन अस ज़ानतम तैन्ने (लोकन) ज़ोतम, त ज़ैन असेईं लावरूए तैसेरे बारे मां (लोकन) गवाही देतम, पन फिर भी तुस लोक इश्शी गवाही न मन्नथ।
12 Glaubet ihr nicht, wenn ich euch von irdischen Dingen sage, wie werdet ihr glauben, wenn ich euch von den himmlischen Dingen sagen werde?
मीं त तुसन सेइं धेर्तारी गल्लां केरे बारे मां गल की, त तुसेईं (मीं पुड़) विश्वास न कियूं, त अगर अवं स्वर्गेरी गल्लां ज़ोईं त तुस केन्च़रे विश्वास केरेले?
13 Und niemand ist in den Himmel hinaufgestiegen, außer dem, der aus dem Himmel herabgestiegen ist, des Menschen Sohn, der im Himmel ist.
(स्वर्गेरी गल्लां ज़ान्नेरे लेइ कधी) कोई मैन्हु स्वर्गे मां नईं जोरो, सिर्फ तैए ज़ै स्वर्गेरां ओरो, यानी अवं मैनेरू मट्ठू ज़ैन स्वर्गे मां आईं।
14 Und wie Mose in der Wüste die Schlange erhöhte, also muß des Menschen Sohn erhöht werden,
ज़ेन्च़रे मूसा सुनसाने मां (परमेशरेरे लोकन बच़ानेरे लेइ पितल सेइं बनोरो) सप (खंभे पुड़) उच्चे पुड़ च़ढ़ाव, तेन्च़रे एन ज़रूरी आए कि (अवं) मैनेरू मट्ठू भी उच्चे पुड़ च़ाढ़ू गाए।
15 auf daß jeder, der an ihn glaubt, nicht verloren gehe, sondern ewiges Leben habe. (aiōnios g166)
ताके ज़ै कोई तैस पुड़ विश्वास केरे, तैस हमेशारी ज़िन्दगी मैल्ले।” (aiōnios g166)
16 Denn Gott hat die Welt so geliebt, daß er seinen eingeborenen Sohn gab, damit jeder, der an ihn glaubt, nicht verloren gehe, sondern ewiges Leben habe. (aiōnios g166)
“किजोकि परमेशरे दुनियारे लोकन सेइं एत्रो प्यार कियो कि तैनी अपनू अक्के मट्ठू दित्तू, ताके ज़ै कोई तैस पुड़ विश्वास केरे, तै नाश न भोए, बल्के हमेशारी ज़िन्दगी हासिल केरे। (aiōnios g166)
17 Denn Gott hat seinen Sohn nicht in die Welt gesandt, daß er die Welt richte, sondern daß die Welt durch ihn gerettet werde.
किजोकि परमेशरे अपनू मट्ठू दुनियाई मां एल्हेरेलेइ नईं भेज़ोरू कि तै दुनियारे लोकन (तैन केरे पापां केरि) सज़ा दे, बल्के एल्हेरेलेइ कि दुनियारे लोक तैसेरे ज़िरिये सेइं (पापां केरि सज़ाई करां) मुक्ति हासिल केरन।
18 Wer an ihn glaubt, wird nicht gerichtet; wer aber nicht glaubt, der ist schon gerichtet, weil er nicht geglaubt hat an den Namen des eingeborenen Sohnes Gottes.
ज़ै तैस पुड़ विश्वास केरते, तैस सज़ा न मैल्ले। पन ज़ै मट्ठे पुड़ विश्वास न केरे, तै पेइलोए दोषी भोइ जोरोए, किजोकि तैनी परमेशरेरे अकैल्ले मट्ठेरे नंव्वे पुड़ विश्वास नईं कियोरो।
19 Darin besteht aber das Gericht, daß das Licht in die Welt gekommen ist, und die Menschen liebten die Finsternis mehr als das Licht; denn ihre Werke waren böse.
परमेशर लोकन सज़ा देनेरी वजा ई आए कि ज़ैस जो लौ ज़ोतन तै दुनियाई मां ओरिए, परमेशरे अपनि लौ दुनियाई मां भेज़ी, पन लोक ते कने तैन केरां कम्मां बुरां थियां, एल्हेरेलेइ तैनेईं तैस लोई करां जादे पापेरू आंधरू पसंद कियूं।
20 Denn wer Arges tut, haßt das Licht und kommt nicht zum Licht, damit seine Werke nicht gestraft werden.
ज़ै कोई बुरू कम केरते, तै लोई सेइं नफरत केरते त लोअरे नेड़े न एज्जे, एरू न भोए कि तैसेरे कम्मन पुड़ दोष लाव गाए।
21 Wer aber die Wahrheit tut, der kommt zum Licht, damit seine Werke offenbar werden, daß sie in Gott getan sind.
पन हर कोई ज़ै परमेशरेरी सच़्च़ाई पुड़ च़लते, तै लोई कां एइते, ताके लोई सेइं बांदो भोए कि तैसेरे सब कम्मां परमेशरेरी शक्ति सेइं साथी किये गातन।”
22 Darnach kam Jesus mit seinen Jüngern in das Land Judäa, und daselbst hielt er sich mit ihnen auf und taufte.
एना गल्लां केरे बाद यीशु त तैसेरे चेले यहूदिया इलाके मां आए, त तैड़ी रेइतां लोकन बपतिस्मो देने लग्गे।
23 Aber auch Johannes taufte in Enon, nahe bei Salim, weil viel Wasser dort war. Und sie kamen dahin und ließen sich taufen.
यूहन्ना भी शालेम नगरेरे नेड़े ऐनोन नंव्वेरे ठैरी लोकन बपतिस्मो देतो थियो। किजोकि तैड़ी हच्छु पानी थियूं त लोक बपतिस्मो नेनेरे लेइ तैस कां एइते राते थिये।
24 Denn Johannes war noch nicht ins Gefängnis geworfen worden.
किजोकि यूहन्ना हेजू कैदखाने मां न थियो छ़ड्डोरो।
25 Es erhob sich nun eine Streitfrage zwischen den Jüngern des Johannes und einem Juden wegen der Reinigung.
एक्सां यूहन्नारे चेलां केरि केन्ची यहूदी मैन्हु सेइं (रुवाज़ेरे मुताबिक) शुद्ध भोनेरे बारे मां बेंस भोइ।
26 Und sie kamen zu Johannes und sprachen zu ihm: Rabbi, der, welcher bei dir war jenseits des Jordan, für den du Zeugnis ablegtest, siehe, der tauft, und jedermann kommt zu ihm!
एल्हेरेलेइ यूहन्नारे चेले तैस कां एइतां ज़ोने लग्गे, “हे गुरू, (तीं पतो आए) तै मैन्हु ज़ै यरदन दरियारे पार तीं सेइं साथी थियो त कने तीं तैसेरे बारे मां गवाही दित्तोरी थी, हेर, तै भी लोकन बपतिस्मो देते त सब लोक तैस कां गातन!”
27 Johannes antwortete und sprach: Ein Mensch kann nichts empfangen, es sei ihm denn vom Himmel gegeben.
यूहन्ना जुवाब दित्तो, “(तै रोड़ी गल आए, किजोकि) मैन्हु किछ न हासिल केरि सके, ज़ांतगर तैस स्वर्गेरां (यानी परमेशरे करां) न मैल्ले।
28 Ihr selbst bezeuget mir, daß ich gesagt habe: Nicht ich bin der Christus, sondern ich bin vor ihm hergesandt.
तुस एप्पू मेरे गवाह आथ, कि मीं तुसन सेइं ज़ोरू थियूं कि अवं मसीह नईं, पन अवं तैस करां पेइले (परमेशरेरां तरफां) भेज़ोरोईं।
29 Wer die Braut hat, der ist der Bräutigam; der Freund des Bräutigams aber, der dasteht und ihn hört, freut sich hoch über des Bräutigams Stimme. Diese meine Freude ist nun erfüllt.
ज़ेसेरी महरनीए त तै महरावे, पन महरावेरो दोस्त ज़ै खड़ोए महरावेरी हर गल खुशी सेइं शुनतो रहते; हुनी मेरी ई खुशी पूरी भोइ। (कि सब लोक तैस कां गातन)।
30 Er muß wachsen, ich aber muß abnehmen.
एन ज़रूरीए कि तै बधै ते अवं घैटी।”
31 Der von oben kommt, ist über allen; wer von der Erde ist, der ist von der Erde und redet von der Erde. Der aus dem Himmel kommt, ist über allen.
“(मसीह) ज़ै स्वर्गेरां एइते तै होरि सेब्भन करां महान भोते। त ज़ै मैन्हु धेरती पुड़ेरां भोते, तै धेर्तारोए त धेर्तारी गल्लां केरते। ज़ै स्वर्गेरां एइते तै सेब्भना उच्चो महान भोते।
32 Er bezeugt, was er gesehen und gehört hat, und sein Zeugnis nimmt niemand an.
तैनी (परमेशरे तरफां) ज़ैन किछ लाव ते शुनेरू, तैसेरे बारे मां लोकन शुनाते, पन तैसेरी गवाही कोई न शुने।
33 Wer aber sein Zeugnis annimmt, der bestätigt, daß Gott wahrhaftig ist.
ज़ै कोई तैसेरी गवाही पुड़ विश्वास केरते, तै तैसेरी तसदीक केरते कि परमेशर सच़्च़ो आए।
34 Denn der, den Gott gesandt hat, redet die Worte Gottes; denn Gott gibt [ihm] den Geist nicht nach Maß.
किजोकि (मसीह) ज़ै परमेशरे भेज़ोरोए, तै परमेशरेरी गल्लां ज़ोते, किजोकि परमेशर तैस पवित्र आत्मा नैपतां न दे।
35 Der Vater hat den Sohn lieb und hat alles in seine Hand gegeben.
(परमेशर) बाजी मट्ठे सेइं प्यार रखते, त तैनी सब किछ तैसेरे हावाले कियोरूए।
36 Wer an den Sohn glaubt, der hat ewiges Leben; wer aber dem Sohne nicht glaubt, der wird das Leben nicht sehen, sondern der Zorn Gottes bleibt auf ihm. (aiōnios g166)
ज़ै (परमेशरेरे) मट्ठे पुड़ विश्वास केरते तैस हमेशारी ज़िन्दगी मैलचे, पन ज़ै मट्ठे पुड़ विश्वास न केरे तै ज़िन्दगी करां दूर रालो, ते तैस पुड़ परमेशरेरो क्रोध (हुन्ना करां लेइतां हमेशा) राते।” (aiōnios g166)

< Johannes 3 >