Johannes 13
1 Vor dem Passahfeste aber, da Jesus wußte, daß seine Stunde gekommen sei, aus dieser Welt zum Vater zu gehen: wie er geliebt hatte die Seinen, die in der Welt waren, so liebte er sie bis ans Ende.
फ़सह तिहारेरे पेइले दिहाड़े यीशुए ज़ैनीं छ़ड्डू, कि मेरो दुनियाई मरां बाजी कां वापस गानेरो वक्त ओरोए। तै अपने लोकन सेइं ज़ैना दुनियाई मां थिये ज़ेरो प्यार केरतो थियो, तेरहो प्यार आखरी तगर केरतो राव।
2 Und während der Mahlzeit, als schon der Teufel dem Judas, Simons Sohn, dem Ischariot, ins Herz gegeben hatte, ihn zu verraten,
शैताने शमौनेरे मट्ठे यहूदा इस्करियोतेरे दिले मां पेइले यीशु ट्लुवानेरो खियाल छ़डोरो थियो। यीशु त कने तैसेरे चेले ड्लाई खानेरो लोरे थिये।
3 obgleich Jesus wußte, daß ihm der Vater alles in die Hände gegeben habe und daß er von Gott ausgegangen sei und zu Gott hingehe,
यीशु पतो थियो कि बाजे सैरी चीज़ां तैसेरे हथ्थे मां दित्तोरिन, ते कने तै परमेशरेरी तरफां ओरोए ते परमेशरे कांजो वापस च़लरोए।
4 steht er vom Mahle auf, legt seine Kleider ab, nimmt einen Schurz und umgürtet sich;
एल्हेरेलेइ तै रोट्टी छ़ेडतां खड़ो उठो ते अपनू कोट खोल्लू, ते अक तोलियो अपने लखे सेइं पलैटो।
5 darauf goß er Wasser in das Becken und fing an, den Jüngern die Füße zu waschen und sie mit dem Schurz zu trocknen, mit dem er umgürtet war.
तैखन तैनी अक भांड ट्लावं ते तैस मां पानी छ़ाडु ते अपने चेलां केरे पाव धोइतां लखे बन्धोरे तोलिये सेइं पोंछ़े।
6 Da kommt er zu Simon Petrus, und dieser spricht zu ihm: Herr, solltest du mir die Füße waschen?
ज़ैखन तै शमौन पतरस कां अव त पतरसे ज़ोवं, “हे प्रभु, कुन तू मेरे पाव धोने लोरस?”
7 Jesus antwortete und sprach zu ihm: Was ich tue, weißt du jetzt nicht, du wirst es aber hernach erfahren.
यीशुए जुवाब दित्तो, “ज़ैन अवं केरने लोरोईं तू हुन्ना न बुझ़स, पन पत्ती तू बुझ़ेलो।”
8 Petrus spricht zu ihm: Nimmermehr sollst du mir die Füße waschen! Jesus antwortete ihm: Werde ich dich nicht waschen, so hast du keine Gemeinschaft mit mir. (aiōn g165)
पतरसे तैस सेइं ज़ोवं, “तू मेरे पाव कधे न धोई सकस!” यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “अगर अवं तेरे पव न धोई, त तू मेरो चेलो नईं।” (aiōn g165)
9 Simon Petrus spricht zu ihm: Herr, nicht meine Füße nur, sondern auch die Hände und das Haupt!
शमौन पतरस यीशु सेइं ज़ोने लगो, “हे प्रभु, तू मेरे पाव नईं बल्के हथ ते दोग भी धो।”
10 Jesus spricht zu ihm: Wer gebadet ist, hat nicht nötig, gewaschen zu werden, ausgenommen die Füße, sondern er ist ganz rein. Und ihr seid rein, aber nicht alle.
यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “ज़ैनी निहावरूए, तैस पावां केरे अलावा होरू धोनेरू किछ ज़रूरत नईं। तै बिलकुल शुद्धे, ते तुस शुद्धथ, पन सारे नईं।”
11 Denn er kannte seinen Verräter; darum sagte er: Ihr seid nicht alle rein.
तै त ट्लुवांने बाले ज़ानतो थियो एल्हेरेलेइ तैनी ज़ोवं, “तुस सब शुद्ध नईं।”
12 Nachdem er nun ihre Füße gewaschen und seine Kleider angezogen hatte, setzte er sich wieder zu Tische und sprach zu ihnen: Versteht ihr, was ich euch getan habe?
ज़ैखन यीशुए सेब्भी केरे पाव धोए त अपनू कोट लेइतां अपनि ठैरी बिश्शो तैखन तैनी तैन पुच़्छ़ू, “कुन तुस समझ़तथ कि मीं तुसन सेइं कुन कियूं?
13 Ihr heißet mich Meister und Herr und saget es mit Recht; denn ich bin es auch.
तुस मींजो गुरू, ते प्रभु ज़ोतथ, तुश्शू ज़ोनू ठीके, किजोकि अवं आईं।
14 Wenn nun ich, der Herr und Meister, euch die Füße gewaschen habe, so sollt auch ihr einander die Füße waschen.
अगर मीं तुश्शो गुरू त कने प्रभु भोइतां तुश्शे पाव धोए, त तुश्शो भी फर्ज़े कि एक्की होरेरे पाव धोथ।
15 Denn ein Vorbild habe ich euch gegeben, damit auch ihr tut, wie ich euch getan habe.
किजोकि मीं तुसन अक नमूनो हिराव, कि ज़ेन्च़रे मीं पाव धोए तुस भी एरू केरथ।
16 Wahrlich, wahrlich, ich sage euch, der Knecht ist nicht größer als sein Herr, noch der Gesandte größer als der ihn gesandt hat.
अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं, कि नौकर अपने मालिके करां बड्डो न भोए, ते न भेज़ोरो भेज़ने बाले करां।
17 Wenn ihr solches wisset, selig seid ihr, so ihr es tut.
तुस त एना गल्लां ज़ानतथ, ते अगर तैन पुड़ अमल केरतथ त तुस धन आथ।
18 Ich rede nicht von euch allen; ich weiß, welche ich erwählt habe. Doch muß die Schrift erfüllt werden: «Der mit mir das Brot ißt, hat seine Ferse wider mich erhoben.»
अवं तुसन सेब्भी केरे बारे मां न ज़ोईं, ज़ैना मीं च़ुनोरेन अवं तैन ज़ानताईं, पन इन एल्हेरेलेइ आए, कि पवित्रशास्त्रेरू एन वचन पूरू भोए, ज़ैने मेरी रोट्टी खाइ, तैए मेरे खलाफ भोव।
19 Jetzt sage ich es euch, ehe es geschieht, damit, wenn es geschehen ist, ihr glaubet, daß ich es bin.
अवं तैन भोने करां पेइले तुसन ज़ोताईं कि ज़ैखन भोए त विश्वास केरथ कि अवं तैए आईं।
20 Wahrlich, wahrlich, ich sage euch, wer aufnimmt, welchen ich senden werde, der nimmt mich auf; wer aber mich aufnimmt, der nimmt den auf, der mich gesandt hat.
अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं कि, ज़ै मेरे भेज़ोरे कबूल केरते तै मीं कबूल केरते, ते ज़ै मीं कबूल केरते तै मेरे भेज़नेबाले बाले कबूल केरते।”
21 Da Jesus solches gesprochen hatte, ward er im Geiste erregt, bezeugte und sprach: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch, einer unter euch wird mich verraten!
एना गल्लां ज़ोइतां यीशु आत्माई मां उदास भोइतां बड़ो दुःखी भोव, ते अपने चेलन सेइं ज़ोने लगो, “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोतां, कि तुसन मरां एक्के अवं ट्लुवानोईं।”
22 Da sahen die Jünger einander an und wußten nicht, von welchem er redete.
चेले एक्की होरेरे पासे तकने लगे, किजोकि तैन पतो न थियो कि ए केसेरे बारे मां ज़ोने लोरोए।
23 Es hatte aber einer seiner Jünger, den Jesus liebte, bei Tische seinen Platz an der Seite Jesu.
तैसेरे चेलन मरां अक चेलो ज़ैस सेइं यीशु प्यार केरतो थियो, यीशुएरे नेड़े बिशोरो थियो।
24 Diesem winkt nun Simon Petrus, daß er forschen möchte, wer es sei, von dem er rede.
तैखन शमौन पतरसे तैसेरे पासे इशारे सेइं पुच़्छ़ू, “ज़ो कसेरे बारे मां ज़ोने लोरोए?”
25 Da lehnt sich jener an die Brust Jesu und spricht zu ihm: Herr, wer ist's?
तैखन तेन्च़रे यीशुएरे छैतरे पासे लिकतां पुच़्छ़ू, “हे प्रभु, तै कौने?”
26 Jesus antwortete: Der ist's, dem ich den Bissen eintauchen und geben werde. Und er taucht den Bissen ein und gibt ihn dem Judas, Simons Sohn, dem Ischariot.
यीशुए जुवाब दित्तो, “ज़ैस अवं ई रोट्टरो टुकड़ो डोबतां देइलो तैए।” ते यीशुए टुकड़ो डोबतां शमौनेरे मट्ठे यहूदा इस्करियोती दित्तो।
27 Und nach dem Bissen, da fuhr der Satan in ihn. Da spricht Jesus zu ihm: Was du tun willst, das tue bald!
ते टुकड़ो नेनेरे पत्ती तै शैतानेरे बस्से मां भोइ जेव, तैखन यीशुए तैस ज़ोवं, “तीं ज़ैन किछ केरनूए, लूशी केर।”
28 Das aber verstand keiner von denen, die zu Tische saßen, wozu er es ihm sagte.
पन होरि केन्ची ए पतो न लगो कि ए गल यीशुए केसेरे बारे मां की।
29 Denn etliche meinten, weil Judas den Beutel hatte, sage Jesus zu ihm: Kaufe, was wir zum Feste bedürfen; oder er solle den Armen etwas geben.
यहूदा कां पेइंसां केरी थेलड़ी भोती थी, ते किछेईं समझ़ू, कि यीशु तैस सेइं ज़ोते, कि ज़ैन किछ असन तिहारेरे लेइ लोड़ते तैन घिन्ने, या गरीबन किछ दे।
30 Da nun jener den Bissen genommen hatte, ging er alsbald hinaus. Es war aber Nacht.
तैखन यहूदा टुकड़ो खेइतां बेइर च़लो जेव, तै रातरो वक्त थियो।
31 Als er nun hinausgegangen war, sprach Jesus: Jetzt ist des Menschen Sohn verherrlicht, und Gott ist verherrlicht durch ihn!
ज़ैखन तै बेइर जेव त यीशु ज़ोने लगो, “हुनी मैनेरे मट्ठे यानी मेरी महिमा भोइ, ते मेरे ज़िरिये परमेशरेरी महिमा भोइ,
32 Ist Gott verherrlicht durch ihn, so wird Gott auch ihn verherrlichen durch sich selbst und wird ihn alsbald verherrlichen.
ते परमेशर भी मीं एप्पू महिमा बालो केरेलो, बल्के जल्दी केरेलो।
33 Kindlein, nur noch eine kleine Weile bin ich bei euch. Ihr werdet mich suchen, und wie ich zu den Juden sagte: Wohin ich gehe, dahin könnt ihr nicht kommen, so sage ich jetzt auch zu euch.
हे मेरे दोस्तव, अवं किछ च़िरेरे लेइ हेजू तुसन सेइं साथी आई, फिरी तुस मीं तोप्पेले, ते ज़ेन्च़रे मीं यहूदन भी ज़ोवं, ज़ैड़ी अवं गाताईं तैड़ी तुस न एज्जी बटथ, तेन्च़रे अवं तुसन सेइं भी ज़ोताईं।
34 Ein neues Gebot gebe ich euch, daß ihr einander liebet; daß, wie ich euch geliebt habe, auch ihr einander liebet.
अवं तुसन अक नंव्वो हुक्म देताईं कि, एक्की होरि सेइं प्यार केरा, ज़ेन्च़रे मीं तुसन सेइं प्यार कियो तुस भी एक्के होरि सेइं प्यार केरा।
35 Daran wird jedermann erkennen, daß ihr meine Jünger seid, wenn ihr Liebe untereinander habt.
अगर तुस एक्के होरि सेइं प्यार केरेले त सेब्भी लोकन पतो लग्गेलो, कि तुस मेरे चेलेथ।”
36 Simon Petrus spricht zu ihm: Herr, wohin gehst du? Jesus antwortete ihm: Wohin ich gehe, dahin kannst du mir jetzt nicht folgen, du wirst mir aber später folgen.
शमौन पतरसे तैस पुच़्छ़ू, “हे प्रभु तू कोरां च़लोरोस?” यीशुए जुवाब दित्तो, “ज़ेरां अवं च़लोरोईं तू हुना मीं सेइं साथी न एज्जी सकस, पन बादे मां एज्जी सकतस।”
37 Petrus spricht zu ihm: Herr, warum kann ich dir jetzt nicht folgen? Mein Leben will ich für dich lassen!
पतरसे ज़ोवं, “हे प्रभु अवं हुना तीं सेइं साथी किना एज्जी सेखी? अवं त तेरे लेइ अपनि जान भी देनेरे लेइ तियार आई।”
38 Jesus antwortete: Dein Leben willst du für mich lassen? Wahrlich, wahrlich, ich sage dir, der Hahn wird nicht krähen, bis du mich dreimal verleugnet hast!
यीशुए जुवाब दित्तो, “कुन तू मेरे लेइ अपनि जान देलो, अवं तीं सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं कि कुकड़ बांग देने करां पेइले तू मेरो ट्लेइ बार इन्कार केरेलो।”
