Job 9

1 Da antwortete Hiob und sprach:

A Hiob odpowiedział:

2 Wahrhaftig, ich weiß, daß dem so ist; und wie kann der schwache Mensch rechten mit dem starken Gott!

Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?

3 Wollte er mit Ihm rechten, so könnte er Ihm auf tausend nicht eins beantworten.

Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.

4 Er ist weisen Herzens und von ungebrochener Kraft; wer hat ihm je getrotzt und es durchgesetzt?

Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?

5 Er verrückt Berge, und man merkt es nicht, daß er sie in seinem Zorn umgekehrt hat.

On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.

6 Er bewegt die Erde von ihrem Ort, daß ihre Säulen zittern.

On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.

7 Er gebietet der Sonne, so geht sie nicht auf; er legt die Sterne unter Siegel.

On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.

8 Er allein spannt den Himmel aus und tritt auf Meereswogen daher.

On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.

9 Er macht den Bären, den Orion und das Siebengestirn, samt den Kammern des Südens.

On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.

10 Er tut große Dinge, die unerforschlich sind, Wunder ohne Zahl.

On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.

11 Siehe, er geht an mir vorüber, und ich sehe ihn nicht; er fährt vorbei, und ich gewahre ihn nicht.

Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.

12 Er rafft dahin, wer hindert ihn? Wer ruft ihm zu: Was machst du da?

Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?

13 Gott unterdrückt nicht seinen Zorn; Rahabs Helfer beugen sich unter ihn.

Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.

14 Wie sollte ich ihm denn antworten und Worte finden, um mit ihm zu reden?

Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?

15 Auch wenn ich im Recht wäre, dürfte ich ihm nicht entgegnen; ich müßte meinen Richter um Gnade anflehen.

Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.

16 Wenn ich rufe, wird er mir antworten? Ich glaube nicht, daß er meine Stimme hört;

Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;

17 denn im Sturm hat er mich zerschlagen und mir ohne Ursache viele Wunden zugefügt.

Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.

18 Er läßt mich nicht einmal Atem holen, sondern sättigt mich mit Bitterkeit.

Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.

19 Kommt's auf die Kraft an, siehe, so ist er stark; wenn aber aufs Recht, wer ladet mich dann vor?

Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?

20 Wenn ich schon im Recht bin, so wird mich doch mein Mund verdammen, und bin ich auch unschuldig, so kommt es doch verkehrt heraus.

Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.

21 Ich bin unschuldig, bin unbesorgt um meine Seele; ich verachte das Leben!

Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.

22 Darum sage ich: Es ist einerlei; Fromme und Gottlose bringt er gleicherweise um!

Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;

23 Wenn die Geißel plötzlich tötet, so lacht er der Prüfung der Unschuldigen.

Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.

24 Die Erde ist in die Gewalt des Frevlers gegeben; das Angesicht ihrer Richter verhüllt er; wenn nicht er, wer tut es denn?

Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?

25 Meine Tage eilen schneller dahin als ein Läufer; sie sind entflohen und haben nichts Gutes gesehen;

Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.

26 sie sind vorbeigefahren wie Rohrschiffe, wie ein Adler, der sich auf Beute stürzt.

Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.

27 Wenn ich denke: Ich will meiner Klage vergessen, meine Miene ändern und heiter dreinschauen,

Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;

28 so muß ich meine vielen Schmerzen fürchten; denn ich weiß, daß du mich nicht lossprechen wirst!

Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.

29 Soll ich denn schuldig sein, was mühe ich mich vergeblich ab?

Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?

30 Wüsche ich mich auch mit Schnee und reinigte meine Hände mit Lauge,

Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;

31 so würdest du mich doch in die Grube tauchen, daß ich meine Kleider nicht mehr anziehen dürfte!

Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.

32 Denn er ist nicht ein Mann wie ich, daß ich ihm antworten könnte, daß wir miteinander vor Gericht gingen;

On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.

33 es ist auch kein Schiedsrichter zwischen uns, der seine Hand auf uns beide legen könnte.

Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.

34 Er nehme aber seine Rute von mir, und sein Schrecken überfalle mich nicht,

Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;

35 so will ich reden und ihn nicht fürchten; denn nicht also steht es in mir selbst.

Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.