< Job 8 >
1 Da antwortete Bildad, der Schuchiter, und sprach:
Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
2 Wie lange willst du solches reden und sollen die Reden deines Mundes sein wie heftiger Wind?
Cik ilgi tu tā gribi runāt? tavas mutes vārdi ir kā stiprs vējš, kas greznojās.
3 Beugt denn Gott das Recht, und verkehrt der Allmächtige die Gerechtigkeit?
Vai Dievs pārgrozītu tiesu, un tas Visuvarenais pārgrozītu taisnību?
4 Wenn deine Kinder gegen ihn gesündigt haben, so hat er sie dahingegeben in die Gewalt ihrer Missetat.
Kad tavi bērni pret Viņu grēkojuši, tad Viņš tos arī nodevis viņu grēku varā.
5 Wirst du nun Gott ernstlich suchen und zum Allmächtigen um Gnade flehen,
Bet ja tu pie laika to stipro Dievu meklēsi un no tā Visuvarenā žēlastības lūgsies,
6 wirst du lauter und aufrichtig sein, so wird er für dich eifern und die Zierde deiner Gerechtigkeit wieder herstellen.
Ja tu šķīsts būsi un taisns, tad Viņš tevi gan uzlūkos un atkal uztaisīs tavas taisnības dzīvokli.
7 Da wird dein früheres Glück im Vergleich zu deinem spätern klein sein.
Un ja tu iesākumā biji sīks, pēcgalā tu būsi ļoti liels.
8 Denn frage doch das frühere Geschlecht und beherzige die Erfahrungen der Väter!
Jo vaicā jel tiem senajiem, un liec vērā, ko viņu tēvi piedzīvojuši.
9 Denn von gestern sind wir und wissen nichts, ein Schatten nur sind unsere Tage auf Erden.
Jo mēs esam vakarēji un nezinām nenieka; jo mūsu dienas ir kā ēna virs zemes.
10 Fürwahr, sie werden dich belehren, sie können dir's sagen und Sprüche hervorholen aus ihrem Herzen:
Viņi tevi gan mācīs un tev sacīs un no savas sirds runās.
11 Schießt der Papyrus ohne Sumpf empor, gedeiht, wo Wasser fehlt, des Schilfes Rohr,
Vai ašķi aug bez dūņām, vai niedres izaug bez ūdens?
12 das doch, wenn es noch in vollem Triebe steht, ehe es geschnitten wird, zugrunde geht?
Vēl zaļo, netiek plūktas, bet nokalst ātrāki nekā visa cita zāle.
13 Das ist der Weg, den alle Gottvergessenen ziehn: Auch ihre Hoffnung welkt wie Gras dahin!
Tā iet visiem, kas Dievu aizmirst, un blēža cerība iet bojā,
14 Ein Spinngewebe ist des Frevlers Haus, mit seinem Trotzen ist es plötzlich aus;
Viņa drošums iznīkst, un viņa patvērums ir kā zirnekļa tīkls.
15 vergeblich stützt er sich und trotzt darauf; er fällt dahin und steht nicht wieder auf.
Viņš atslienas pie sava nama, bet tas nestāv, viņš gan pie tā turas, bet tas nepastāv.
16 Und jener dort, er grünt im Sonnenglanz, die Ranken überziehn den Garten ganz;
Gan viņš ir zaļš, saulei spīdot, un viņa zari izplešas viņa dārzā,
17 die Wurzeln flechten ins Gemäuer sich ein, hoch schlingt er sich empor am Haus von Stein.
Viņa saknes vijās ap akmeņiem un ķērās pie mūra ēkas.
18 Doch tilgt ihn Gott von seiner Stätte, so spricht sie: Mir ist nicht bewußt, daß ich dich je gesehen hätte!
Kad viņš to izdeldē no viņa vietas, tad šī viņu aizliedz: Es tevi neesmu redzējusi.
19 Siehe, das ist seines Weges Lust, das Ende von des Sünders Lebenslauf: Es stehen aus seinem Staube andre auf.
Redzi, tāds ir viņa ceļa prieks, un no pīšļiem izaug atkal citi.
20 Siehe, Gott verwirft den Unschuldigen nicht; er reicht aber auch keinem Übeltäter die Hand,
Redzi, Dievs neatmet sirdsskaidro, un neņem bezdievīgo pie rokas.
21 auf daß er deinen Mund mit Lachen fülle und deine Lippen mit Freudengeschrei,
Kamēr Viņš tavu muti piepildīs ar smiešanos un tavas lūpas ar gavilēšanu,
22 daß deine Hasser mit Schande bekleidet werden und das Zelt der Gottlosen nicht mehr sei!
Tavi ienaidnieki taps apģērbti ar kaunu, un bezdievīgo dzīvokļa vairs nebūs.