Job 41
1 Ziehst du das Krokodil mit der Angel heraus, legst du ihm einen Zaum ins Maul?
| «ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟ |
2 Kannst du einen Ring an seine Nase legen und einen Haken durch seine Kinnbacken stoßen?
| ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟ |
3 Wird es dich lange bitten oder dir Zärtlichkeiten sagen?
| ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟ |
4 Wird es einen Bund mit dir schließen, daß du es zum ewigen Knechte machest?
| ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟ |
5 Kannst du mit ihm spielen wie mit einem Vögelein, oder es anbinden für deine Mädchen?
| ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟ |
6 Verkaufen es die Genossen untereinander, oder teilen es die Händler unter sich?
| ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟ |
7 Kannst du seine Haut mit Pfeilen spicken und mit Fischerhaken seinen Kopf?
| ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟ |
8 Lege deine Hand daran. Du wirst des Kampfes nicht vergessen, wirst es nicht zum zweitenmal tun!
| دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە! |
9 Siehe, die Hoffnung auf dasselbe wird getäuscht; fällt man nicht schon bei seinem Anblick dahin?
| هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت. |
10 Niemand ist so kühn, daß er es reizen möchte; wer kann aber vor Mir bestehen?
| کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟ |
11 Wer ist mir zuvorgekommen, daß ich es ihm vergelte? Unter dem ganzen Himmel ist alles mein!
| کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە. |
12 Ich will von seinen Gliedern nicht schweigen, sondern reden von seiner großen und schönen Gestalt.
| «بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی. |
13 Wer entblößt es von seinem Schuppenpanzer und greift ihm in sein doppeltes Gebiß?
| کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟ |
14 Wer öffnet die Türen seines Rachens? Seine Zähne verbreiten Schrecken.
| کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە. |
15 Prächtig sind seine starken Schilder, fest zusammengeschlossen und versiegelt;
| پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛ |
16 einer fügt sich an den andern, daß kein Luftzug dazwischen kommt;
| بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات. |
17 sie hängen fest zusammen, sind geschlossen und trennen sich nicht.
| هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە. |
18 Sein Niesen strahlt wie Licht, und seine Augen sind wie die Wimpern der Morgenröte.
| کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن. |
19 Aus seinem Rachen schießen Fackeln, Feuerfunken entsprühen ihm.
| لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە. |
20 Dampf geht auf von seinen Nüstern, und der Sumpf wird wie ein siedender Topf.
| لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ. |
21 Sein Atem facht Kohlen an, eine Flamme schießt aus seinem Munde.
| هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت. |
22 Stärke wohnt auf seinem Nacken und Schrecken zieht vor ihm her.
| هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن. |
23 Die Wampen seines Fleisches sitzen fest wie angegossen und bewegen sich nicht.
| گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە. |
24 Sein Herz ist hart wie Stein und so fest wie der untere Mühlstein.
| سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە. |
25 Die Helden erbeben, wenn es auffährt; vor Zittern geht ihr Bogen fehl.
| کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن. |
26 Greift man es mit dem Schwerte an, so haftet dieses nicht, kein Speer, kein Wurfspieß und kein Pfeil.
| شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر. |
27 Es achtet Eisen für einen Strohhalm, und Erz für faules Holz.
| ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر. |
28 Kein Pfeil vermag es in die Flucht zu schlagen, und Schleudersteine fallen wie Spreu von ihm ab.
| تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن. |
29 Es achtet die Keule für einen Halm und verlacht das Sausen der Spieße.
| گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت. |
30 Unter ihm sind spitze Scherben, es zieht wie ein Dreschschlitten über den Schlamm dahin.
| ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت. |
31 Es macht die Tiefe sieden wie einen Kessel, macht das Meer zu einem Salbentopf.
| وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات. |
32 Hinter ihm her leuchtet der Pfad, es macht die Flut den Silberhaaren gleich.
| لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات. |
33 Auf Erden ist nicht seinesgleichen; es ist gemacht, um ohne Furcht zu sein.
| لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە. |
34 Es schaut alle Hohen [furchtlos] an, es ist ein König über alle Stolzen.
| بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.» |
