< Job 41 >

1 Ziehst du das Krokodil mit der Angel heraus, legst du ihm einen Zaum ins Maul?
Dia da Lifaiada: ne (hanome ohe fi agoai) amo dimani bese amoga gaguma: bela: ? O ea gona: su efega lala: gilisima: bela: ?
2 Kannst du einen Ring an seine Nase legen und einen Haken durch seine Kinnbacken stoßen?
Dia da efe amo ea migifu amodili sanasima: bela: ? O ea magadoa dimani besega badofalesima: bela: ?
3 Wird es dich lange bitten oder dir Zärtlichkeiten sagen?
E da masusa: dima adole ba: ma: bela: ? E da dima olofosu ema ima: ne edegema: bela: ?
4 Wird es einen Bund mit dir schließen, daß du es zum ewigen Knechte machest?
E da dima gousa: su ilegesu hamoma: bela: ? E da mae yolele eso huluane dima fa: no bobogelalumu ilegele sia: ma: bela: ?
5 Kannst du mit ihm spielen wie mit einem Vögelein, oder es anbinden für deine Mädchen?
Di da e fofoi sio agoane, dia hawa: hamosu uda hahawane ba: ma: ne, e la: la: gima: bela: ?
6 Verkaufen es die Genossen untereinander, oder teilen es die Händler unter sich?
Dimani adosu dunu da e bidi lama: ne, bobolema: bela: ? Bidi lasu dunu da e bidi lama: ne, dadega: ma: bela: ?
7 Kannst du seine Haut mit Pfeilen spicken und mit Fischerhaken seinen Kopf?
Di da ea gadofo amo guisu asuni amoga magufamu dawa: sala: ? O ea dialuma goge agei amoga somu dawa: sala: ?
8 Lege deine Hand daran. Du wirst des Kampfes nicht vergessen, wirst es nicht zum zweitenmal tun!
Di da e afaewane digili ba: lu, eno hamedafa digili ba: mu. Bai e da dima gegei amo di da hamedafa gogolemu.
9 Siehe, die Hoffnung auf dasselbe wird getäuscht; fällt man nicht schon bei seinem Anblick dahin?
Nowa da Lifaiada: ne ba: sea, beda: ga gasa hamedene, osoba diadaha.
10 Niemand ist so kühn, daß er es reizen möchte; wer kann aber vor Mir bestehen?
Dunu da e ougima: ne didilisisia, e da mi hanaidafa ba: sa. Dunu afae da ea midadi gadenene aligimu hamedei ba: mu.
11 Wer ist mir zuvorgekommen, daß ich es ihm vergelte? Unter dem ganzen Himmel ist alles mein!
Nowa da e doagala: sea, se hame nabi ba: ma: bela: ? Osobo bagade dunu afae da amane hamomu hamedei.
12 Ich will von seinen Gliedern nicht schweigen, sondern reden von seiner großen und schönen Gestalt.
Na Lifaiada: ne ea emo ea hou dima adomu galebe. Ea gasa bagade hou amola dima olelemu.
13 Wer entblößt es von seinem Schuppenpanzer und greift ihm in sein doppeltes Gebiß?
Dunu huluane da ea dabua gadofo houga: mu da hamedei. Amola ea da: igene ga: su amo somu hamedei.
14 Wer öffnet die Türen seines Rachens? Seine Zähne verbreiten Schrecken.
E da bese agesoi bagade gala. Ea lafi dagama: ne, nowa da sesema: bela: ?
15 Prächtig sind seine starken Schilder, fest zusammengeschlossen und versiegelt;
Ea baligi da da: igene ga: su dadalesu amoga hamoi. Ilia da madelagili la: la: gi, amola igi defele ga: nasi gala.
16 einer fügt sich an den andern, daß kein Luftzug dazwischen kommt;
Afae afae da enoma gilisili disisibiba: le, mifo da ili adobodili masunu logo hame ba: sa.
17 sie hängen fest zusammen, sind geschlossen und trennen sich nicht.
Ilia da noga: le gilisimusa: madelagiba: le, afafamu da hamedei.
18 Sein Niesen strahlt wie Licht, und seine Augen sind wie die Wimpern der Morgenröte.
Lifaiada: ne da hadisia: sea, hadigi agoai nene gala: sa. Amola ea si da eso mabe ea hadigi agoai ba: sa.
19 Aus seinem Rachen schießen Fackeln, Feuerfunken entsprühen ihm.
Ea lafidili, lalu gona: su agoai gadili ahoa. Amola ea lafidili, lalu geso bagohame gadili ahoa.
20 Dampf geht auf von seinen Nüstern, und der Sumpf wird wie ein siedender Topf.
Ea mi gelabodili, lalu mobi (amo da gagalobo osobo ofodo hagududili nebe defele) da maha.
21 Sein Atem facht Kohlen an, eine Flamme schießt aus seinem Munde.
Ea mifoga lalu nema: ne fulabosa. Ea lafidili, lalu gona: su da heloagala: sa.
22 Stärke wohnt auf seinem Nacken und Schrecken zieht vor ihm her.
Ea galogoa da gasa bagadeba: le, ema doaga: be dunu huluane da beda: gia: sa.
23 Die Wampen seines Fleisches sitzen fest wie angegossen und bewegen sich nicht.
Ea gadofoa dibi asaboi da hame ba: sa. Ea gadofo da ouli defele, ga: nasidafa.
24 Sein Herz ist hart wie Stein und so fest wie der untere Mühlstein.
Ea dogo da widi goudasu igi agoai, ga: nasidafa. E da beda: su hamedafa dawa:
25 Die Helden erbeben, wenn es auffährt; vor Zittern geht ihr Bogen fehl.
E da wa: legadosea, baligili gasa bagade dunu amolawane da beda: gia: sa. Ilia da bagadewane beda: iba: le, hahanidafa ba: sa.
26 Greift man es mit dem Schwerte an, so haftet dieses nicht, kein Speer, kein Wurfspieß und kein Pfeil.
E fofa: gimusa: , gegesu gobihei da hamedafa gala. Goge agei, amola dadi da ema se ima: ne hamedafa gala.
27 Es achtet Eisen für einen Strohhalm, und Erz für faules Holz.
E da ouli, amo gisi defele, gasa hamedei ba: sa. Amola e da balase amo ifa dasai defele ba: sa.
28 Kein Pfeil vermag es in die Flucht zu schlagen, und Schleudersteine fallen wie Spreu von ihm ab.
E da dadi gala: be amoga hobeamusa: ; hame dawa: Dunu da ema gelega gala: be da gisi bioiga gala: be agoane hagisa.
29 Es achtet die Keule für einen Halm und verlacht das Sausen der Spieße.
Ea ba: sea, gegesu gigi da gisi biole hagi agoai ba: sa, amola dunu da ema dadiga gala: sea, e da amoba: le ousa.
30 Unter ihm sind spitze Scherben, es zieht wie ein Dreschschlitten über den Schlamm dahin.
Ea hagomo gagi da laga osoboga hamoi ofodo gagoudane fofonoboi defele ba: sa. Ilia da osobo gidinasu defele, fafu osobo dogonana.
31 Es macht die Tiefe sieden wie einen Kessel, macht das Meer zu einem Salbentopf.
E da hano wayabo bagade, hano gobei dubu heda: be agoai amola susuligi di bubunuma heda: be agoai, hamosa.
32 Hinter ihm her leuchtet der Pfad, es macht die Flut den Silberhaaren gleich.
E da hano wayabo bagade da: iya ahoasea, e da ela: mei logo agoane hamosa. E da hano dubu foloai agoai hamosa.
33 Auf Erden ist nicht seinesgleichen; es ist gemacht, um ohne Furcht zu sein.
Osobo bagadega, e agoai hame ba: sa. E da beda: su hamedafa dawa:
34 Es schaut alle Hohen [furchtlos] an, es ist ein König über alle Stolzen.
E da hidale, eno ohe fi huluane ilima ba: le gudusa. E da sigua ohe fi huluane ilima hina bagade agoai esala.

< Job 41 >