< Job 39 >

1 Kennst du die Zeit, da die Steinböcke gebären, oder hast du beobachtet, wann die Hindinnen werfen?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 Zählst du die Monde, die sie erfüllen sollen, und weißt du die Zeit ihres Gebärens?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 Sie legen sich nieder, werfen ihre Jungen und sind ihrer Wehen los.
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 Ihre Jungen erstarken, wachsen im Freien auf, verlassen sie und kommen nicht mehr zurück.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 Wer hat den Wildesel frei laufen lassen, und wer hat die Bande des Wildlings aufgelöst,
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 dem ich die Steppe zur Wohnung angewiesen habe, das salzige Land zum Aufenthalt?
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 Er lacht der lärmenden Stadt, und das Geschrei des Treibers hört er nicht;
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 er ersieht die Berge zu seiner Weide und läuft allen grünen Kräutern nach.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 Wird der Büffel willig sein, dir zu dienen? Bleibt er an deiner Krippe über Nacht?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 Kannst du den Büffel mit einem Stricke binden, daß er dir Furchen mache oder hinter dir her den Talgrund egge?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 Vertraust du ihm wegen seiner großen Kraft und überlässest du ihm deine Arbeit?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 Rechnest du auf ihn, daß er dir deine Ernte einbringe oder deine Tenne fülle?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 Die Straußin schwingt fröhlich ihre Flügel; sind es aber fromme Schwingen und Federn?
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 Nein, sie überläßt ihre Eier der Erde und läßt sie im Sande ausbrüten.
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 Sie vergißt, daß ein Fuß sie zertreten und ein wildes Tier sie verderben kann.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 Sie ist hart gegen ihre Jungen, als gehörten sie ihr nicht; es macht ihr keinen Kummer, wenn sie sich umsonst abgemüht hat;
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 denn Gott hat ihr die Weisheit versagt und ihr keinen Verstand zugeteilt.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 Zur Zeit, da sie ihre Flügel in die Höhe schlägt, verlacht sie Roß und Reiter.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 Hast du dem Roß Stärke verliehen und seinen Hals mit der flatternden Mähne umhüllt?
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 Lehrst du es springen wie eine Heuschrecke, daß sein stolzes Schnauben furchtbar klingt?
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 Es scharrt den Boden, freut sich seiner Stärke und läuft den Waffen entgegen;
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 es lacht der Furcht, ist unverzagt und weicht vor dem Schwerte nicht zurück;
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 über ihm klirrt der Köcher, blitzen Speer und Wurfspieß.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 Es scharrt den Boden mit Ungestüm und bleibt nicht stehen, wenn die Posaune ertönt;
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 sobald die Posaune erklingt, spricht es: Hui! Von ferne wittert es die Schlacht, die Donnerstimme der Führer und das Feldgeschrei.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 Macht es dein Verstand, daß der Habicht fliegt und seine Flügel gen Süden ausbreitet?
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 Schwingt sich auf dein Geheiß der Adler empor und legt sein Nest in der Höhe an?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 Er wohnt in Felsspalten und horstet auf Klippen und Bergesspitzen.
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 Von dort aus erspäht er sich Beute, seine Augen schweifen weit umher;
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 seine Jungen schlürfen Blut, und wo ein Aas ist, da ist er.
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.

< Job 39 >