Job 39
1 Kennst du die Zeit, da die Steinböcke gebären, oder hast du beobachtet, wann die Hindinnen werfen?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Zählst du die Monde, die sie erfüllen sollen, und weißt du die Zeit ihres Gebärens?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 Sie legen sich nieder, werfen ihre Jungen und sind ihrer Wehen los.
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Ihre Jungen erstarken, wachsen im Freien auf, verlassen sie und kommen nicht mehr zurück.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Wer hat den Wildesel frei laufen lassen, und wer hat die Bande des Wildlings aufgelöst,
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 dem ich die Steppe zur Wohnung angewiesen habe, das salzige Land zum Aufenthalt?
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 Er lacht der lärmenden Stadt, und das Geschrei des Treibers hört er nicht;
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 er ersieht die Berge zu seiner Weide und läuft allen grünen Kräutern nach.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Wird der Büffel willig sein, dir zu dienen? Bleibt er an deiner Krippe über Nacht?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Kannst du den Büffel mit einem Stricke binden, daß er dir Furchen mache oder hinter dir her den Talgrund egge?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Vertraust du ihm wegen seiner großen Kraft und überlässest du ihm deine Arbeit?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Rechnest du auf ihn, daß er dir deine Ernte einbringe oder deine Tenne fülle?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 Die Straußin schwingt fröhlich ihre Flügel; sind es aber fromme Schwingen und Federn?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 Nein, sie überläßt ihre Eier der Erde und läßt sie im Sande ausbrüten.
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 Sie vergißt, daß ein Fuß sie zertreten und ein wildes Tier sie verderben kann.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Sie ist hart gegen ihre Jungen, als gehörten sie ihr nicht; es macht ihr keinen Kummer, wenn sie sich umsonst abgemüht hat;
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 denn Gott hat ihr die Weisheit versagt und ihr keinen Verstand zugeteilt.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 Zur Zeit, da sie ihre Flügel in die Höhe schlägt, verlacht sie Roß und Reiter.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Hast du dem Roß Stärke verliehen und seinen Hals mit der flatternden Mähne umhüllt?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Lehrst du es springen wie eine Heuschrecke, daß sein stolzes Schnauben furchtbar klingt?
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 Es scharrt den Boden, freut sich seiner Stärke und läuft den Waffen entgegen;
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 es lacht der Furcht, ist unverzagt und weicht vor dem Schwerte nicht zurück;
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 über ihm klirrt der Köcher, blitzen Speer und Wurfspieß.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 Es scharrt den Boden mit Ungestüm und bleibt nicht stehen, wenn die Posaune ertönt;
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 sobald die Posaune erklingt, spricht es: Hui! Von ferne wittert es die Schlacht, die Donnerstimme der Führer und das Feldgeschrei.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Macht es dein Verstand, daß der Habicht fliegt und seine Flügel gen Süden ausbreitet?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Schwingt sich auf dein Geheiß der Adler empor und legt sein Nest in der Höhe an?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 Er wohnt in Felsspalten und horstet auf Klippen und Bergesspitzen.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 Von dort aus erspäht er sich Beute, seine Augen schweifen weit umher;
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 seine Jungen schlürfen Blut, und wo ein Aas ist, da ist er.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
