Job 38
1 Da antwortete der HERR dem Hiob aus dem Gewittersturm und sprach:
Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
2 Wer verfinstert da Gottes Rat mit seinen unverständigen Reden?
Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
3 Gürte doch deine Lenden wie ein Mann! Ich will dich fragen, lehre mich!
Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
4 Wo warst du, als ich den Grund der Erde legte? Sage an, wenn du es weißt!
Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
5 Wer hat ihre Maße bestimmt? Weißt du das? Oder wer hat die Meßschnur über sie ausgespannt?
Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
6 Worauf wurden ihre Grundpfeiler gestellt, oder wer hat ihren Eckstein gelegt,
Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
7 als die Morgensterne miteinander jauchzten und alle Söhne Gottes jubelten?
Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
8 Wer hat das Meer mit Dämmen umgeben, als es hervorbrach wie aus Mutterleib,
Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
9 da ich es in Wolken kleidete und es in dicke Nebel, wie in Windeln band;
Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
10 da ich ihm seine Grenze zog und ihm Damm und Riegel gab und zu ihm sprach:
Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
11 «Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter, hier soll sich legen deiner Wellen Stolz!»?
I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
12 Hast du zu deiner Zeit den Sonnenaufgang angeordnet und dem Morgenrot seinen Platz angewiesen,
Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
13 daß es die Enden der Erde ergreife, damit die Frevler von ihr abgeschüttelt werden?
Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
14 Sie wandelt sich wie Ton unter dem Siegel und alles steht da wie ein [Pracht-]Gewand;
Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
15 den Gottlosen wird ihr Licht entzogen und der Frevler Arm zerbricht.
Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
16 Bist du auch bis zu den Meeresquellen gekommen, oder hast du die Meerestiefe ausgeforscht?
Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
17 Sind dir die Tore des Todes geöffnet worden, oder hast du die Tore des Todesschattens gesehen?
Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
18 Hast du die Breiten der Erde überschaut? Weißt du das alles, so sage es mir!
Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
19 Welches ist der Weg zu den Wohnungen des Lichts, und wo hat die Finsternis ihren Ort,
Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
20 daß du bis zu ihrer Grenze gelangen und den Pfad zu ihrem Hause finden könntest?
Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
21 Du weißt es, denn zu der Zeit warst du geboren, und die Zahl deiner Tage ist groß!
Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
22 Bist du auch bis zu den Vorratskammern des Schnees gekommen, und hast du die Speicher des Hagels gesehen,
Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
23 die ich aufbehalten habe für die Zeit der Not, für den Tag des Krieges und des Streits?
Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
24 Auf welche Weise verteilt sich das Licht, und wie verbreitet sich der Ostwind über die Erde?
Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
25 Wer hat dem Regenstrom sein Bett gegraben und dem Donnerstrahl einen Weg gebahnt,
Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
26 damit es regne auf unbewohntes Land, auf die Wüste, wo kein Mensch ist,
Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
27 um zu sättigen die Einöde und Wildnis, damit das junge Grün gedeihen kann?
Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
28 Hat der Regen auch einen Vater, und wer hat die Tropfen des Taues erzeugt?
Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
29 Aus wessen Leibe ist das Eis hervorgegangen, und wer hat des Himmels Reif geboren?
Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
30 Wie zu Stein erstarren die Gewässer, und der Wasserspiegel schließt sich fest zusammen.
Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
31 Hast du die Bande des Siebengestirns geknüpft, oder kannst du die Fesseln des Orion lösen?
Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
32 Kannst du die Zeichen des Tierkreises zu ihrer Zeit herausführen, und leitest du den Großen Bären samt seinen Jungen?
Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
33 Kennst du die Gesetze des Himmels, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?
Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
34 Kannst du deine Stimme zu den Wolken erheben [und befehlen], daß dich Regengüsse bedecken?
Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
35 Kannst du Blitze entsenden, daß sie hinfahren und zu dir sagen: Siehe, hier sind wir?
Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
36 Wer hat Weisheit in die Nieren gelegt, oder wer hat dem Herzen Verstand verliehen?
Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
37 Wer zählt die Wolken mit Weisheit, und wer schüttet die Schläuche des Himmels aus,
Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
38 daß der Staub zu Klumpen wird und die Schollen aneinander kleben?
Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
39 Jagst du der Löwin ihre Beute und stillst die Begierde der jungen Löwen,
Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
40 wenn sie in ihren Höhlen kauern, im Dickicht auf der Lauer liegen?
Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
41 Wer bereitet den Raben ihre Speise, wenn ihre Jungen zu Gott schreien und aus Mangel an Nahrung herumflattern?
Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
