Job 38
1 Da antwortete der HERR dem Hiob aus dem Gewittersturm und sprach:
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 Wer verfinstert da Gottes Rat mit seinen unverständigen Reden?
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Gürte doch deine Lenden wie ein Mann! Ich will dich fragen, lehre mich!
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 Wo warst du, als ich den Grund der Erde legte? Sage an, wenn du es weißt!
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 Wer hat ihre Maße bestimmt? Weißt du das? Oder wer hat die Meßschnur über sie ausgespannt?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 Worauf wurden ihre Grundpfeiler gestellt, oder wer hat ihren Eckstein gelegt,
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 als die Morgensterne miteinander jauchzten und alle Söhne Gottes jubelten?
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 Wer hat das Meer mit Dämmen umgeben, als es hervorbrach wie aus Mutterleib,
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 da ich es in Wolken kleidete und es in dicke Nebel, wie in Windeln band;
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 da ich ihm seine Grenze zog und ihm Damm und Riegel gab und zu ihm sprach:
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 «Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter, hier soll sich legen deiner Wellen Stolz!»?
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 Hast du zu deiner Zeit den Sonnenaufgang angeordnet und dem Morgenrot seinen Platz angewiesen,
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 daß es die Enden der Erde ergreife, damit die Frevler von ihr abgeschüttelt werden?
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 Sie wandelt sich wie Ton unter dem Siegel und alles steht da wie ein [Pracht-]Gewand;
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 den Gottlosen wird ihr Licht entzogen und der Frevler Arm zerbricht.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 Bist du auch bis zu den Meeresquellen gekommen, oder hast du die Meerestiefe ausgeforscht?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Sind dir die Tore des Todes geöffnet worden, oder hast du die Tore des Todesschattens gesehen?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 Hast du die Breiten der Erde überschaut? Weißt du das alles, so sage es mir!
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 Welches ist der Weg zu den Wohnungen des Lichts, und wo hat die Finsternis ihren Ort,
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 daß du bis zu ihrer Grenze gelangen und den Pfad zu ihrem Hause finden könntest?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Du weißt es, denn zu der Zeit warst du geboren, und die Zahl deiner Tage ist groß!
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 Bist du auch bis zu den Vorratskammern des Schnees gekommen, und hast du die Speicher des Hagels gesehen,
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 die ich aufbehalten habe für die Zeit der Not, für den Tag des Krieges und des Streits?
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Auf welche Weise verteilt sich das Licht, und wie verbreitet sich der Ostwind über die Erde?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Wer hat dem Regenstrom sein Bett gegraben und dem Donnerstrahl einen Weg gebahnt,
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 damit es regne auf unbewohntes Land, auf die Wüste, wo kein Mensch ist,
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 um zu sättigen die Einöde und Wildnis, damit das junge Grün gedeihen kann?
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 Hat der Regen auch einen Vater, und wer hat die Tropfen des Taues erzeugt?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 Aus wessen Leibe ist das Eis hervorgegangen, und wer hat des Himmels Reif geboren?
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 Wie zu Stein erstarren die Gewässer, und der Wasserspiegel schließt sich fest zusammen.
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 Hast du die Bande des Siebengestirns geknüpft, oder kannst du die Fesseln des Orion lösen?
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 Kannst du die Zeichen des Tierkreises zu ihrer Zeit herausführen, und leitest du den Großen Bären samt seinen Jungen?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Kennst du die Gesetze des Himmels, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 Kannst du deine Stimme zu den Wolken erheben [und befehlen], daß dich Regengüsse bedecken?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Kannst du Blitze entsenden, daß sie hinfahren und zu dir sagen: Siehe, hier sind wir?
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Wer hat Weisheit in die Nieren gelegt, oder wer hat dem Herzen Verstand verliehen?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Wer zählt die Wolken mit Weisheit, und wer schüttet die Schläuche des Himmels aus,
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 daß der Staub zu Klumpen wird und die Schollen aneinander kleben?
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 Jagst du der Löwin ihre Beute und stillst die Begierde der jungen Löwen,
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 wenn sie in ihren Höhlen kauern, im Dickicht auf der Lauer liegen?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 Wer bereitet den Raben ihre Speise, wenn ihre Jungen zu Gott schreien und aus Mangel an Nahrung herumflattern?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
