Job 38

1 Da antwortete der HERR dem Hiob aus dem Gewittersturm und sprach:

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

2 Wer verfinstert da Gottes Rat mit seinen unverständigen Reden?

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

3 Gürte doch deine Lenden wie ein Mann! Ich will dich fragen, lehre mich!

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

4 Wo warst du, als ich den Grund der Erde legte? Sage an, wenn du es weißt!

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

5 Wer hat ihre Maße bestimmt? Weißt du das? Oder wer hat die Meßschnur über sie ausgespannt?

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

6 Worauf wurden ihre Grundpfeiler gestellt, oder wer hat ihren Eckstein gelegt,

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

7 als die Morgensterne miteinander jauchzten und alle Söhne Gottes jubelten?

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

8 Wer hat das Meer mit Dämmen umgeben, als es hervorbrach wie aus Mutterleib,

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

9 da ich es in Wolken kleidete und es in dicke Nebel, wie in Windeln band;

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

10 da ich ihm seine Grenze zog und ihm Damm und Riegel gab und zu ihm sprach:

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

11 «Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter, hier soll sich legen deiner Wellen Stolz!»?

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

12 Hast du zu deiner Zeit den Sonnenaufgang angeordnet und dem Morgenrot seinen Platz angewiesen,

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

13 daß es die Enden der Erde ergreife, damit die Frevler von ihr abgeschüttelt werden?

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

14 Sie wandelt sich wie Ton unter dem Siegel und alles steht da wie ein [Pracht-]Gewand;

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

15 den Gottlosen wird ihr Licht entzogen und der Frevler Arm zerbricht.

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

16 Bist du auch bis zu den Meeresquellen gekommen, oder hast du die Meerestiefe ausgeforscht?

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

17 Sind dir die Tore des Todes geöffnet worden, oder hast du die Tore des Todesschattens gesehen?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

18 Hast du die Breiten der Erde überschaut? Weißt du das alles, so sage es mir!

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

19 Welches ist der Weg zu den Wohnungen des Lichts, und wo hat die Finsternis ihren Ort,

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

20 daß du bis zu ihrer Grenze gelangen und den Pfad zu ihrem Hause finden könntest?

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

21 Du weißt es, denn zu der Zeit warst du geboren, und die Zahl deiner Tage ist groß!

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

22 Bist du auch bis zu den Vorratskammern des Schnees gekommen, und hast du die Speicher des Hagels gesehen,

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

23 die ich aufbehalten habe für die Zeit der Not, für den Tag des Krieges und des Streits?

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

24 Auf welche Weise verteilt sich das Licht, und wie verbreitet sich der Ostwind über die Erde?

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

25 Wer hat dem Regenstrom sein Bett gegraben und dem Donnerstrahl einen Weg gebahnt,

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

26 damit es regne auf unbewohntes Land, auf die Wüste, wo kein Mensch ist,

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

27 um zu sättigen die Einöde und Wildnis, damit das junge Grün gedeihen kann?

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

28 Hat der Regen auch einen Vater, und wer hat die Tropfen des Taues erzeugt?

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

29 Aus wessen Leibe ist das Eis hervorgegangen, und wer hat des Himmels Reif geboren?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

30 Wie zu Stein erstarren die Gewässer, und der Wasserspiegel schließt sich fest zusammen.

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

31 Hast du die Bande des Siebengestirns geknüpft, oder kannst du die Fesseln des Orion lösen?

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

32 Kannst du die Zeichen des Tierkreises zu ihrer Zeit herausführen, und leitest du den Großen Bären samt seinen Jungen?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

33 Kennst du die Gesetze des Himmels, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

34 Kannst du deine Stimme zu den Wolken erheben [und befehlen], daß dich Regengüsse bedecken?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

35 Kannst du Blitze entsenden, daß sie hinfahren und zu dir sagen: Siehe, hier sind wir?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

36 Wer hat Weisheit in die Nieren gelegt, oder wer hat dem Herzen Verstand verliehen?

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

37 Wer zählt die Wolken mit Weisheit, und wer schüttet die Schläuche des Himmels aus,

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

38 daß der Staub zu Klumpen wird und die Schollen aneinander kleben?

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

39 Jagst du der Löwin ihre Beute und stillst die Begierde der jungen Löwen,

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

40 wenn sie in ihren Höhlen kauern, im Dickicht auf der Lauer liegen?

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

41 Wer bereitet den Raben ihre Speise, wenn ihre Jungen zu Gott schreien und aus Mangel an Nahrung herumflattern?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?