Job 36
1 Und Elihu fuhr fort und sprach:
Elihu mówił jeszcze:
2 Gedulde dich noch ein wenig, so will ich dich lehren, ich habe noch mehr zu reden für Gott.
Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
3 Ich will mein Wissen weither holen und meinem Schöpfer Gerechtigkeit widerfahren lassen!
Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
4 Denn wahrlich, meine Reden sind keine Lügen, du hast es mit einem ganz Verständigen zu tun!
Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
5 Siehe, Gott ist mächtig, doch verachtet er niemand; groß ist die Kraft seines Herzens.
Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
6 Den Gottlosen läßt er nicht leben, aber den Elenden schafft er Recht.
Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
7 Er wendet seine Augen nicht ab von den Gerechten und setzt sie auf ewig mit Königen auf den Thron, damit sie herrschen.
Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
8 Sind sie aber in Fesseln gebunden, in Banden des Elends gefangen,
A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
9 so hält er ihnen ihre Taten und ihre Übertretungen vor; denn sie haben sich überhoben;
Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
10 er öffnet ihr Ohr der Bestrafung und befiehlt ihnen, sich von der Bosheit abzukehren.
Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
11 Wenn sie dann gehorchen und sich unterwerfen, so werden sie ihre Tage in Glück und ihre Jahre in Wohlfahrt beendigen.
Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
12 Gehorchen sie aber nicht, so kommen sie um durchs Schwert und sterben dahin in ihrem Unverstand.
Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
13 Denn die, welche ruchlosen Herzens sind, widersetzen sich; sie flehen nicht, wenn er sie gefesselt hat.
Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 Ihre Seele stirbt in der Jugend und ihr Leben unter den Hurern.
Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
15 Den Gedemütigten aber rettet er durch die Demütigung und öffnet durch die Trübsal sein Ohr.
Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
16 Und auch dich lockt er aus der Enge in die Weite, da keine Not mehr sein wird, und an einen reichbesetzten Tisch.
Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
17 Bist du aber vom Urteil des Gottlosen erfüllt, so werden Urteil und Gericht dich treffen.
Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Der Zorn verleite dich ja nicht zur Lästerung, und die Menge des Lösegeldes besteche dich nicht.
Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
19 Wird er deinen Reichtum schätzen? Er achtet nicht auf Gold, noch auf alle Anstrengungen der Kraft.
Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
20 Sehne dich nicht nach der Nacht, da Völker untergehen werden.
Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
21 Hüte dich, wende dich nicht zum Bösen, denn dieses ziehst du dem Leiden vor.
Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
22 Siehe, Gott ist erhaben in seiner Kraft, wo ist ein Lehrer wie er?
Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
23 Wer will ihn zur Rede stellen über seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: Du hast Unrecht getan?
Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
24 Gedenke daran, sein Tun zu erheben; die Menschen sollen es besingen.
Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
25 Alle Menschen sehen es ja, der Sterbliche schaut es von ferne.
Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
26 Siehe, wie erhaben ist Gott! Wir aber verstehen ihn nicht; die Zahl seiner Jahre hat niemand erforscht.
Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
27 Denn er zieht Wassertropfen herauf; sie träufeln als Regen aus seinem Dunst, den die Wolken rieseln lassen,
On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
28 sie triefen auf viele Menschen herab.
Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
29 Versteht man auch das Ausspannen der Wolken und das Krachen seines Gezelts?
(A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
30 Siehe, er breitet sein Licht um sich her aus und bedeckt die Gründe des Meeres;
Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
31 denn damit richtet er die Völker und gibt Speise die Fülle.
Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
32 Seine Hände bedeckt er mit Licht und gebietet ihm, zu treffen.
Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
33 Sein Donnern kündigt ihn an, die Herde sein Heraufsteigen [im Gewitter].
Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.
