Job 36

1 Und Elihu fuhr fort und sprach:

Do tego przydał Elihu, i rzekł:

2 Gedulde dich noch ein wenig, so will ich dich lehren, ich habe noch mehr zu reden für Gott.

Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.

3 Ich will mein Wissen weither holen und meinem Schöpfer Gerechtigkeit widerfahren lassen!

Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.

4 Denn wahrlich, meine Reden sind keine Lügen, du hast es mit einem ganz Verständigen zu tun!

Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.

5 Siehe, Gott ist mächtig, doch verachtet er niemand; groß ist die Kraft seines Herzens.

Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.

6 Den Gottlosen läßt er nicht leben, aber den Elenden schafft er Recht.

Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.

7 Er wendet seine Augen nicht ab von den Gerechten und setzt sie auf ewig mit Königen auf den Thron, damit sie herrschen.

Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.

8 Sind sie aber in Fesseln gebunden, in Banden des Elends gefangen,

A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:

9 so hält er ihnen ihre Taten und ihre Übertretungen vor; denn sie haben sich überhoben;

Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;

10 er öffnet ihr Ohr der Bestrafung und befiehlt ihnen, sich von der Bosheit abzukehren.

I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.

11 Wenn sie dann gehorchen und sich unterwerfen, so werden sie ihre Tage in Glück und ihre Jahre in Wohlfahrt beendigen.

Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.

12 Gehorchen sie aber nicht, so kommen sie um durchs Schwert und sterben dahin in ihrem Unverstand.

Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.

13 Denn die, welche ruchlosen Herzens sind, widersetzen sich; sie flehen nicht, wenn er sie gefesselt hat.

Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.

14 Ihre Seele stirbt in der Jugend und ihr Leben unter den Hurern.

Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.

15 Den Gedemütigten aber rettet er durch die Demütigung und öffnet durch die Trübsal sein Ohr.

Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.

16 Und auch dich lockt er aus der Enge in die Weite, da keine Not mehr sein wird, und an einen reichbesetzten Tisch.

Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.

17 Bist du aber vom Urteil des Gottlosen erfüllt, so werden Urteil und Gericht dich treffen.

Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.

18 Der Zorn verleite dich ja nicht zur Lästerung, und die Menge des Lösegeldes besteche dich nicht.

Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.

19 Wird er deinen Reichtum schätzen? Er achtet nicht auf Gold, noch auf alle Anstrengungen der Kraft.

Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.

20 Sehne dich nicht nach der Nacht, da Völker untergehen werden.

Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.

21 Hüte dich, wende dich nicht zum Bösen, denn dieses ziehst du dem Leiden vor.

Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.

22 Siehe, Gott ist erhaben in seiner Kraft, wo ist ein Lehrer wie er?

Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?

23 Wer will ihn zur Rede stellen über seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: Du hast Unrecht getan?

Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?

24 Gedenke daran, sein Tun zu erheben; die Menschen sollen es besingen.

Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.

25 Alle Menschen sehen es ja, der Sterbliche schaut es von ferne.

Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.

26 Siehe, wie erhaben ist Gott! Wir aber verstehen ihn nicht; die Zahl seiner Jahre hat niemand erforscht.

Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.

27 Denn er zieht Wassertropfen herauf; sie träufeln als Regen aus seinem Dunst, den die Wolken rieseln lassen,

Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,

28 sie triefen auf viele Menschen herab.

Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.

29 Versteht man auch das Ausspannen der Wolken und das Krachen seines Gezelts?

(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.

30 Siehe, er breitet sein Licht um sich her aus und bedeckt die Gründe des Meeres;

Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?

31 denn damit richtet er die Völker und gibt Speise die Fülle.

Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.

32 Seine Hände bedeckt er mit Licht und gebietet ihm, zu treffen.

Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)

33 Sein Donnern kündigt ihn an, die Herde sein Heraufsteigen [im Gewitter].

Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.